พิธีสวมมงกุฎอิเนส เด กัสโตร ในปี 1361
| พิธีสวมมงกุฎอิเนส เด กัสโตร ในปี 1361 | |
|---|---|
 | |
| ศิลปิน | ปีแยร์-ชาร์ล กงต์ |
| ปี | ค.ศ. 1849 |
| สื่อ | ภาพวาดสีน้ำมัน |
| มิติ | 128 cm × 95 cm (50 นิ้ว × 37 นิ้ว) |
| สถานที่ | พิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์ลียง, ลียง |
พิธีสวมมงกุฎอิเนส เด กัสโตร ในปี 1361 (ฝรั่งเศส: Le Couronnement d'Inès de Castro en 1361) วาดขึ้นใน ค.ศ. 1849 โดยจิตรกรชาวฝรั่งเศสชื่อปีแยร์-ชาร์ล กงต์ จัดแสดงครั้งแรกที่นิทรรศการศิลปะแห่งปารีส (ซาลง) ค.ศ. 1849 (เป็นผลงานชิ้นที่สองของเขาที่จัดแสดงที่นิทรรศการนี้) และจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์ลียง ตั้งแต่ ค.ศ. 1885[1]
จิตรกรคนอื่น ๆ ในยุคนั้นยังวาดภาพชีวิตของอิเนส เด กัสโตร ได้แก่ เคานต์โอกุสต์ เดอ ฟอร์แบ็ง ใน ค.ศ. 1812 (เขายังได้แสดงสำเนาต้นฉบับในนิทรรศการศิลปะปารีส ค.ศ. 1819) ฌีโล แซ็งแตฟวร์ ใน ค.ศ. 1827 หรือภาพของเออเฌนี แซร์เวียร์ ที่วาดภาพ อิเนส เด กัสโตร ถลาลงพร้อมลูก ๆ แทบเบื้องพระบาทพระเจ้าอาฟงซูที่ 4 เพื่อขอพระราชทานอภัยโทษแก่ท่านเปดรูผู้เป็นพระสวามี (จัดแสดงที่ซาลงใน ค.ศ. 1824) และโอกุสต์ มาร์แก ที่วาดภาพ อิเนส เด กัสโตร ก่อนถูกสังหาร (ค.ศ. 1839)
ประวัติความเป็นมาของงาน[แก้]
พิธีสวมมงกุฎอิเนส เด กัสโตร ในปี 1361 เป็นผลงานชิ้นแรก ๆ ของปีแยร์-ชาร์ล กงต์ ซึ่งสร้างขึ้นเพื่อเข้าร่วมแสดงที่ซาลง (นิทรรศการศิลปะปารีส) ครั้งที่สอง ในหัวข้อเรื่องสมัยกลางกับความตาย ซึ่งไม่ใช่ยุคใหม่ แต่เป็นที่น่าสนใจสำหรับนักเขียนแนวจินตนิยมอย่างวิกตอร์ อูว์โก, ปีแยร์-ซีมง บาล็องช์ ซึ่งได้แต่งเรื่องสั้นใน ค.ศ. 1811 หรือจูเซปเป แปร์ซีอานี ซึ่งแสดงละครเวทีเรื่องนี้ใน ค.ศ. 1839[2]
บริบททางประวัติศาสตร์[แก้]
ภาพวาดนี้แสดงถึงพิธีสวมมงกุฎในฐานะสมเด็จพระราชินีแห่งโปรตุเกสของอิเนส เด กัสโตรใน ค.ศ. 1361 อิเนสเป็นผู้ติดตามของเจ้าหญิงกอนส์ตันซา มานูเอล พระชายาในเจ้าชายเปดรูแห่งโปรตุเกส รัชทายาทแห่งราชบัลลังก์โปรตุเกส เจ้าชายเปดรูทรงรักกับอิเนส และทรงตกพุ่มม่ายเมื่อเจ้าหญิงกอนส์ตันซาสิ้นพระชนม์ใน ค.ศ. 1349 เจ้าชายเปดรูปฏิเสธที่จะเสกสมรสใหม่และประทับอยู่กับอิเนสจนเป็นเรื่องอื้อฉาว ภายใต้แรงกดดันจากราชสำนัก พระเจ้าอาฟงซูที่ 4 แห่งโปรตุเกส พระราชบิดาของเจ้าชายเปดรู พยายามยุติเรื่องนี้ด้วยการส่งคนไปลอบสังหารอิเนสในวันที่ 7 มกราคม ค.ศ. 1355
เจ้าชายเปดรูสืบราชบัลลังก์ต่อจากพระราชบิดาใน ค.ศ. 1357 และทรงอ้างว่าพระองค์อภิเษกสมรสกับอิเนสอย่างลับ ๆ ใน ค.ศ. 1354 ทำให้นางเป็นสมเด็จพระราชินีโปรตุเกสและพระโอรสธิดาถือว่าถูกต้องตามกฎหมาย ตามตำนานกล่าวว่า พระองค์ได้ขุดร่างของอิเนสขึ้นมาให้เธอสวมเสื้อคลุมสีม่วงและนั่งบนราชบัลลังก์ จากนั้นให้เหล่าผู้ยิ่งใหญ่ในราชอาณาจักรจุมพิตที่มือของเธอ
คำอธิบายงานจิตรกรรม[แก้]
ภาพวาดนี้สื่อถึงเหตุการณ์ที่เลวร้ายที่ซึ่งผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่งในราชอาณาจักรจุมพิตที่มือของอิเนสที่สิ้นพระชนม์ไปแล้ว และถูกตั้งศพขึ้นนั่งบัลลังก์ ภายใต้การกำกับดูแลของพระเจ้าเปดรูที่ทรงสวมชุดเกราะคร่ำทองและเสื้อคลุมขนเพียงพอนหางสั้น ภาพหลักจัดเป็นฉากหลัง ด้านข้างและทางด้านขวา ในเบื้องหน้า มีทหารติดอาวุธพร้อมง้าวเป็นการแสดงให้ขุนนางตระหนักเห็น ทางด้านซ้ายของบัลลังก์ มีสตรีสองคนแต่งกายด้วยชุดหลากสี พื้นหลังร่วมแสดงผ้าแขวนสีแดงไว้เบื้องสูง และพื้นหลังสีเข้มที่เราสามารถมองเห็นเสาและหลังคาโค้งที่ตกแต่งด้วยจิตรกรรมฝาผนังหรือกระเบื้องโมเสก[3]
องค์ประกอบภาพของปีแยร์-ชาร์ล กงต์ แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลจากอาจารย์ของเขาคือ จิตรกรโฌแซ็ฟ-นีกอลา รอแบร์-เฟลอรี ในการเคลื่อนไหวของตัวละครบางตัวหรือทหารในชุดเกราะคล้ายคลึงภาพ กาลิเลโอต่อหน้าสำนักงานสันตะสำนัก แม้กงต์จะแสดงความสามารถของเขาในการวาดวัสดุเช่นเหล็กบนชุดเกราะ แต่เขาไม่คำนึงถึงความถูกต้องทางประวัติศาสตร์ และได้นำเสนอชุดเกราะจากคริสต์ศตวรรษที่ 16 ซึ่งสร้างขึ้นใหม่ แทนที่จะเป็นคริสต์ศตวรรษที่ 14[4]
นิทรรศการ[แก้]
ภาพนี้จัดแสดงครั้งแรกที่นิทรรศการศิลปะแห่งปารีส ค.ศ. 1849 แต่ไม่มีใครสังเกตเห็น กงต์จึงจัดแสดงอีกครั้งในงานมหกรรมโลก (1867)[5]
ภาพวาดถูกนำเสนอในระหว่างการจัดนิทรรศการ
- ค.ศ. 2014 ที่ลียง นิทรรศการ "ประดิษฐกรรมจากอดีต เรื่องราวของหัวใจและดาบในยุโรป ปี 1802-1850"
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Archived copy". www.culture.gouv.fr. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 February 2016. สืบค้นเมื่อ 13 January 2022.
{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์) - ↑ "Supplementum Epigraphicum GraecumVani. Exposition catalogue". Supplementum Epigraphicum Graecum. doi:10.1163/1874-6772_seg_a58_1698. สืบค้นเมื่อ 2022-04-01.
- ↑ Catalogue exposition. L'Invention du Passé. Histoires de cœur et d'épée en Europe 1802-1850. Paris, p.320
- ↑ Catalogue exposition. L'Invention du Passé. Histoires de cœur et d'épée en Europe 1802-1850. Paris, p.320
- ↑ Catalogue exposition. L'Invention du Passé. Histoires de cœur et d'épée en Europe 1802-1850. Paris, p.320
- Catalogue exposition. L'Invention du Passé. Histoires de cœur et d'épée en Europe 1802-1850. Paris, p.320 :2,musée des Beaux-Arts de Lyon - Hazan, 2014. isbn=978-2-7541-0760-0