ผู้ใช้:Mcromance

หม่อมบัวเงิน ศุขสวัสดิ ณ อยุธยา

           คุณตาเชียงพันธ์  พรหมปะละ เป็นชาวหลวงพระบางประเทศลาว  ประกอบกิจการรับจ้างลากไม้ให้กับ บริษัท บอร์เนียว  โดยใช้ช้าง  ต่อมา  บริษทบอร์เนียว  ได้ย้ายมาทำกิจการไม้สักทางภาคเหนือของประเทศไทย  คุณตาเชียงพันธ์จึงได้ย้ายขบวนช้างมารับทำกิจการกับบริษัท อยู่แถมอำเภอลี้  จังหวัดลำพูน  และได้พบแต่งงานกับคุณยายคำอิ่น  ซึ่งเป็นคนบ้านทุ่งม่าน อำเภอบ้านโอ้ง  จังหวัดลำพูน  และมีบุตรธิดากับยายคำอ่นด้วยกัน 4 คน คือ

                         แม่ดี   พรหมปะละ   แต่งงานกับนายกุย  ต๊ะพรหม
                         แม่ดา  พรหมปะละ   แต่งงานกับนายค้อ
                         หม่อมบัวเงิน   ถวายตัวแด่หม่อมเจ้ากิติเดชขจร ศุขสวัสดิ  
                         นายทน พรหมปะละ  แต่งงานกับนางพัด

                         หม่อมบัวเงิน  ภายหลังถวายตัว  หม่อเจ้ากิติเดชขจร  ศุขสวัสดิ  ซึ่งขณะนั้นดำรงตำแหน่ง สรรพากรจังหวัดลำพูน  ต่อมาได้ย้ายไปดำรงตำแหน่งทางราชการอีกหลายแห่ง   ซึ่งหม่อมบัวเงิน  ต้องย้ายที่อยู่ติดตามเสด็จไปแถบหัวเมืองต่าง ๆ ด้วย
                         หม่อมเจ้ากิติเดชขจร ศุขสวัสดิทรงเล่าให้ลูก ๆ ฟังว่า  " เมื่อก่อนแม่เอ็งชื่อ บัวคำ  แต่นายอย่า(หม่อมสุ่น)  แม่ของพ่อ  เป็นชายาคนหนึ่งของเสด็จปู่ ( พลโทพระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมหลวงอดิศรอุดมเดช )  ได้เปลี่ยนชื่อให้เป็นบัวเงินจะได้ฟังดูดีหน่อย " มารู้ทีหลังว่าจะได้ไม่เหมือนคนลาวทั่ว ๆ ไปในสมัยนั้น  ที่มีแต่คำว่า "คำ " ตามท้าย

                         หลายต่อหลายปีที่หม่อมบัวเงิน  ได้ติดตามหม่อมเจ้ากิติเดชขจร ศุขสวัสดิย้ายไปปฏิบัติราชการตามหัวเมืองต่าง ๆ  ช่วงนั้นมีลูกด้วยกัน  5 คน คือ

                         1.  หม่อมราชวงศ์มานิตย์  ศุขสวัสดิ   อดีตสรรพากรจังหวัดอุดรธานี
                         2.  หม่อมราชวงค์หญิงรัชนารี  วิชยาการ
                         3.  หม่อมราชวงศ์ภิญโญสวัสดิ์  ศุขสวัสดิ  ผู้อำนวยการศูนย์การศึกษานอกโรงกเรียนกาญจนาภิเษก(วิทยาลัยในวัง)
            4.  หม่อมราชวงศ์นุกุลกิจ  ศุขสวัสดิ (ถึงแก่กรรม)
            5.  หม่อมราชวงศ์หญิงวิจิตรา  พูนทวีธรรม นักวิชาการประกันสังคม 7(2543)

            หม่อมเจ้ากิติเดชขจร ศุขสวัสดิ รับสั่งบ่อยครั้งเสมอว่า " ไอ้เงินมันเลี้ยงลูกดี  อบรมลูกดี เรียนสูง ๆ  เป็นข้าราชการเหมือนเรา  แต่เสียอย่างเดียวลูกมันจองหอง "
            
                         หม่อมราชวงค์หญิงรัชนารี  วิชยาการ  อยากให้แม่มีความสุขย้ายออกมาอยู่กับลูกหลานที่บ้าน  จะได้ดูแลแม่อย่างเต็มที่  แม่จะพูดเสมอว่า "ไม่ได้แม่จะอยู่กับท่านพ่อ  ดูแลปรนนิบัติท่านพ่อ  เดี๋ยวเขาจะว่าได้ว่า ยามมีความสุขมีบุญวาสนาก็อยู่ด้วยกัน  ยามหมดบุญวาสนาจะทอดทิ้งหนีไป อญุ่กับลูก ๆ แม่ทำไม่ได้ "  แม่คอยดูแลปรนนิบัติท่านพ่อและลูก ๆ สิ่งที่จดจำได้แม่นคือ  แม่จะนั่งเฝ้าดูท่านพ่อ และลูก ๆ  ในโต๊ะเสวย  คอยแกะปลาทูไม่ให้มีก้าง  จัดผัก  ม้วนผักให้พอคำถวายท่านพ่อ  ยามก้างปลาติดฟัน  แม่ก็จะคอยเอาแหนบคีบออกให้  และเมื่อทุกคนอิ่มแล้ว  แม่ถึงจะกินข้าว  ทำเช่นนี้ เป็นปนะจำสม่ำเสมอ เป็นที่รู้กันในหมู่พี่น้อง  ที่คนรักและให้ความเคารพแม่มาก แม่เป็นที่พึ่งของทุกคนในบ้าน  แม่ไม่ค่อยพูดมาก  ไม่ค่อยบ่น  จะช่วยเหลือทุกคนที่มาเกี่ยวข้อง  ไม่ว่าพี่ ๆ น้อง ๆ ต่างแม่  แม่จะให้ความรักกรุณาปราณีเหมือนกับพวกเรา

                                                  หม่อบังเงินมรณะวันที่ 29 มกราคม 2543 ด้วยโรคชรา  ในอายุ 85 ปี และได้รับพิธีพระราชเพลิงศพเป็นกรณีพิเศษ ในวันอาทิตย์ที่ 30 เมษายน 2543 ณ เมรุวัดพระศรีมหาธาตุวรมหาวิหาร เขตบางเขน กรุงเทพมหานคร ได้มีหลาน และเหลนได้บวชเณรเพื่อเพิ่มบุญาบารมีแก่หม่อมบัวเงิน 3 คนคือ 1.มล.ต่อสวัสดิ์ ศุขสวดิ 2.ด.ช.อนุสวัสดิ์ ศุขสวัสดิ ณ อยุธยา 3.ด.ช.ธิติพงษ์ เฟื่องฟุ้ง และได้มีแขกผู้มีเกรียติเป็นจำนวนมากในงานนี้ หลังจากเสร็จสิ้นพิธีพระราชทานเพลิงศพ ได้นำอัฐิของหม่อมเงิน ไปลอยอังคาร พร้อมกับหม่อมเจ้ากิติเดชขจร ณ ตำบลหว้ากอ จังหวัดประจวบคีรีขันธ์

อ้างอิง

หนังสืออนุสรณ์งานพระราชทานเพลิงศพ (เป็นกรณีพิเศษ)หม่อบังเงิน ศุขสวัสดิ ณ อยุธยา วันอาทิตย์ที่ 29 มกราคม 2543