ผู้ใช้:Kru kamolphan/รักแท้คือการให้

รักแท้คือการให้: ปรมัตถ์ 00:05, 27 กันยายน 2561 (ICT) คนเราเกิดมา เมื่ออยู่ร่วมกันเป็นสังคม ไม่ว่าจะสังคมเล็ก สังคมใหญ่ สังคมในเมือง หรือแม้แต่สังคมชนบท กระทั่งครอบครัว ก็ยังเรียกว่าสังคม สังคมแต่ละกลุ่มดังกล่าวมาแล้ว จะอยู่ได้โดยปราศจากความรักเป็นไม่มี ความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูก รักของลูกที่มีต่อพ่อแม่ ลูกศิษย์กับอาจารย์ อาจารย์กับลูกศิษย์ เพื่อนกับเพื่อน พี่กับน้อง หรือแม้กระทั่งชายกับหญิง บุคคลที่ได้กล่าวไว้แล้วนั้น จึงอยู่ร่วมกันได้ โดยไม่ทำลายทำร้ายซึ่งกันและกัน ก็เนื่องจากบุคคลเหล่านั้น มีความรักให้กันและกัน ในวันใดวันหนึ่ง บุคคลดังกล่าว อาจมีสิ่งใดสิ่งหนึ่งก็ตาม ที่ทำให้บุคคลเหล่านั้นทะเราะกัน ไม่รักและเกลียดชังกัน เนื่องจากขัดผลประโยชน์หรืออะไรก็แล้วแต่ หากถึงเวลานั้นจริงๆ ใครให้อภัย ไม่โกธร ไม่เกลียด เสียสละ ไม่ถือสาหาความอีกฝ่ายหนึ่ง ก็ถือว่าบุคคลนั้น ได้มอบรักแท้ให้อีกฝ่ายหนึ่ง โดยไม่คิดสตางค์ คือให้ด้วยใจ ในทางตรงกันข้าม หากถือโทษโกธรอีกฝ่ายอยู่ร่ำไป เมื่อไรก็ไม่หายโกธรหายงอน มีโมหะจริตอยู่ร่ำไป ถือว่าบุคคลผู้นั้น หาได้มอบรักแท้ให้กับคนที่รักก็หาไม่ ความรักแบบนี้คือความรักที่ผสมไปด้วยความทุกข์ ใจไม่เป็นสุข ตรงกันข้ามกับรักแท้ รักแท้ก็หวังให้คนที่เรารักมีความสุข ไม่โกธร ไม่เกลียดอีกฝ่าย ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ เสียใจ แต่พร้อมที่จะให้อภัย และให้ความรักเสมอต้นเสมอปลาย ดังนั้นเราจึงเรียกว่า รักแท้คือการให้ ในกรณีอยากให้คนที่เรารักมีสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ เราก็สามารถที่จะมอบความรักที่เป็นสิ่งของแทนความรักได้ เช่นให้อาหาร ยารักษาโรค เป็นต้น นี่ก็ถือว่า ความรักคือการให้ ด้วยเช่นกัน ด้วยเหตุนี้จึงสรุปว่า ความรักคือการให้ ให้อะไรก็ได้ ที่จะทำให้คนที่เรารักมีความสุข ใจเราก็เป็นสุขด้วย ในทำนองเดียวกัน คนที่เรารักก็ได้มอบความรักให้เราด้วยเช่นกัน คือน้อมรับความรักจากฝ่ายตรงข้ามด้วยความเต็มใจ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งของ คำพูด หรือแม้แต่การแสดงออก เราก็เรียกว่า การแสดงความรักด้วยนั้นเอง จึงถือว่า คนเรา หากอยู่ด้วยกันในสังคม ควรมอบความรักให้กันและกัน ต้องเป็นรักแท้ สังคมจึงจะอยู่ด้วยความสงบสุข ไม่ทะเราะเบาะแว้ง อิจฉาริษยาซึ่งกันและกัน โลกก็จะเต็มไปด้วย สวนดอกไม้แห่งความรัก บานสะพรั่ง เป็นบรรยากาศที่น่ารื่นรมยิ่งนัก ปรมัตถ์ 00:05, 27 กันยายน 2561 (ICT)