ผู้ใช้:ชัยณรงค์ เหลาแตว
ประวัติ[แก้]
- ประวัติแบบเข้าใจง่าย
ชาวบ้านหนองสะไนเชื่อกันว่าบรรพบุรุษของตนเป็นชาวลาวอาศัยอยู่แถบเมืองอ่างคำทางตอนเหนือของล้านช้าง(ลาว)ฝั่งซ้ายของแม่น้ำโขง ภายหลังเกิดการกดขี่ข่มเขงจากพวกจีนฮ่อ(กบฎที่ทำตัวต่อต้านราชวงศ์แมนจูของจีนเรียกอีกชื่อหนึ่งคือกบฎไท้ผิ้ง)จึงพากันอพยพข้ามแม่น้ำโขงมาอาศัยอยู่เมืองสกลทวาปีบ้างก็อาศัยอยู่จังหวัดนครพนม หนองคาย และ มุกดาหาร ส่วนชาวล้านช้างบางกลุ่มก็ยังอาศัยอยู่เมืองอ่างคำดังเดิมแต่ในกระนั้นเกิดสงครามปราบฮ่อขึ้น พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว(รัชกาลที่ ๕ ) กรีฑาทัพไปปราบพวกจีนฮ่อจึงอพยพลงมาตามสมทบที่เมืองสกลทวาปีหลังจากสงครามปราบฮ่อสิ้นสึดลงก็ต้องอพยพมายังเทือกเขาภูพานอีกครั้ง เนื่องจากมีประชาการมากเกินไป และได้น่วมกันตั้งหมู่บ้านขึ้นมาใหม่ ชื่อว่า"บ้านวังมน" โดยมี หลวงพิพัฒน์ ต้นตระกูล "โถบำรุง" เป็นผู้ปกครองหมู่บ้านและอีกไม่นานชาวบ้านบางส่วนก็ได้แยกตัวลงจากภูพานมาฝั่งตะวันตกอีกครั้งเนื่องจากสาเหตุใดมิทราบมาตั้งหมู่ใหม่ชื่อว่า "หนองหางแข้" เนื่องจากบริเวณหนองน้ำแถวนั้นมีจระเข้อาศัยอยู่แต่อาศัยไม่นานก็เกิดอหิวาตกโรค ซึ่งชาวบ้านเรียกว่า โรคห่า จึงได้อพยพมาทางตะวันออก ประมาณ ๒ กิโลเมตร ในระหว่างการเดินทางพบนายพรานทำสะไนหล่นไว้ในบึงน้ำชาวบ้านจึงนำสะไนไปคืนนายพรานแต่นายพรานไม่รับไว้ ทว่านายพรานตอบกลับว่า "เก็บไว้เองเถอะ" ชาวบ้านจึงนับถือสะไนมากเพราะเป็นสิ่งแรกที่ได้พบเจอช่วงอพยพและก็ถือว่าเป็นสัญลักษณ์ของหมู่บ้าน และตั้งชื่อว่า "บ้านหนองสะไน" ในปี พ.ศ.๒๔๒๖ หลังจากหลวงพิพัฒน์ทราบข่าวว่ามีการตั้งหมู่บ้านจึงเดินทางลงมาจากภูพานลงมาอาศัยอยู่และได้ให้ นายเทพ นายพอง ไปเป็นอาศัยทางทิศใต้เพื่อเป็นผู้บริหารพื้นที่ฝั่งนั้น(บ้านโพนงาม)พร้อมได้มอบกลองให้ จนอดีตถึงสมัยนี้สรุปได้ว่า บ้านหนองสะไน ก็ตั้งเมื่อ พ.ศ.๒๔๒๖ ถึงปัจจุบัน พ.ศ.๒๕๕๙ เป็นระยะเวลา ๑๓๓ ปีของการตั้งหมู่บ้าน
ผู้นำหมู่บ้าน[แก้]
- หัสดี เหลาแตว ม.18
- ยุทธนา ยันทรักษ์ ม.11
- ศักดิ์ชัย การุณ ม.14
- ยุวบุญ โสมชัย ม.4
วัดหนองสะไน[แก้]
- วัดภูถ้ำพระ
