ผู้หลบหนีคำพิพากษาคือผู้ที่ยอมรับว่าตนผิด

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ผู้หลบหนีคำพิพากษาคือผู้ที่ยอมรับว่าตนผิด (ละติน: fatetur facinus qui judicium fugit; อังกฤษ: he who flees judgement confesses his guilt[1] หรือ the one who flees the law confesses his guilt[2]) เป็นภาษิตภาษาละตินทางกฎหมาย[1] ซึ่งอย่างน้อยปรากฏครั้งแรกในพจนานุกรมกฎหมายของแบล็ก (อังกฤษ: Black's Law Dictionary) ที่พิมพ์ในประเทศอังกฤษเมื่อ ค.ศ. 1718 (พ.ศ. 2261) และมีอิทธิพลต่อบรรดาผู้ก่อร่างสร้างชาติอเมริกามาก[3]

ศาลสูงสุดแห่งสหรัฐอเมริกาได้อ้างถึงภาษิตในคำพิพากษาหลายครั้ง ครั้งหนึ่งในคดีระหว่างฮิกกอรีกับสหรัฐอเมริกา [HICKORY v. U S, 160 U.S. 408 (1896)] เมื่อวันที่ 6 มกราคม ค.ศ. 1896 (พ.ศ. 2439) ความตอนหนึ่งว่า[4]

เพราะเห็นว่าคนผิดมักหลบหนีจากคำพิพากษา บรรพบุรุษของเราจึงด่วนสรุปว่ามีแต่คนผิดเท่านั้นที่กระทำเยี่ยงนั้นได้ ตามภาษิตที่ว่า 'ผู้หลบหนีคำพิพากษาคือผู้ที่ยอมรับว่าตนผิด' ด้วยเหตุนี้ ตามกฎหมายเดิม ผู้หลบหนีจากการพิจารณาความผิดจะถูกริบราชบาตรยกครัว แม้ว่าต่อมาเขาจะได้รับการพิสูจน์ว่าไม่มีความผิดก็ตาม....ในปัจจุบัน เรามีความเห็นที่ถูกต้องมากกว่านั้น และการเลี่ยงหรือหลบหนีจากกระบวนการยุติธรรมก็ดูเหมือนว่าจะได้รับผลอันเข้าที่เข้าทางโดยการบังคับใช้กฎหมายอาญามากกว่า...

โจเซฟ ฟาราห์ (อังกฤษ: Joseph Farah) นักเขียนและนักหนังสือพิมพ์ชาวอเมริกัน แสดงความเห็นเกี่ยวกับภาษิตนี้ว่า "ภาษิตนี้ค่อนข้างเป็นหลักการที่ประจักษ์ชัดในตัว ทว่า เพราะเราอาศัยอยู่ในยุคที่หลักการอันประจักษ์ชัดในตัวถูกทำให้เคลือบคลุมมานักต่อนักแล้ว ภาษิตนี้จึงน่าจะได้รับการหยิบยกขึ้นมากล่าวอีกครั้ง..."[3]

เชิงอรรถ[แก้]

  1. 1.0 1.1 Legal Latin phrases and maxims, 2009 : Online.
  2. John R. Stone, 2004 : Online.
  3. 3.0 3.1 Joseph Farah, 2009 : Online.
  4. HICKORY v. U S, 160 U.S. 408 (1896); n.d. : Online.
    "Our ancestors, observing that guilty persons usually fled from justice, adopted the hasty conclusion that it was only the guilty who did so, according to the maxim 'Fatetur facinus qui fugit judicium,' so that under the old law a man who fled to avoid being tried for felony forfeited all his goods, even though he were acquitted...In modern times more correct views have prevailed, and the evasion of or flight from justice seems now nearly reduced to its true place in the administration of the criminal law..."

อ้างอิง[แก้]