บอนห้วย
| บอนห้วย | |
|---|---|
| |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Plantae |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiosperms |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Monocots |
| อันดับ: | Alismatales |
| วงศ์: | Araceae |
| สกุล: | Colocasia |
| สปีชีส์: | C. antiquorum |
| ชื่อทวินาม | |
| Colocasia antiquorum Schott | |
| ชื่อพ้อง[1] | |
| |
บอนห้วย (ชื่อวิทยาศาสตร์: Colocasia antiquorum) เป็นพืชล้มลุก หัวใต้ดินแบบหัวเผือก น้ำยางใส ใบเดี่ยว ฐานของก้านใบเป็นแผ่นแบนหุ้มลำต้น ช่อดอกแบบ spadix กาบหุ้มสีเหลือง ดอกย่อยขนาดเล็กจำนวนมาก ดอกตัวผู้อยู่ปลายช่อ ดอกตัวเมียเกิดที่ส่วนกลางและส่วนโคนของช่อดอก ไม่มีกลีบดอก ผลแบบเบอร์รี ชาวเผ่าลัวะนำลำต้นใต้ดินมาต้มหรือใส่ในแกง[2]
บอนห้วยเป็นพืชที่มีพันธุกรรมใกล้เคียงกับเผือก[3][4] บอนห้วยเป็นพืชเศรษฐกิจในจีนและญี่ปุ่น และส่งไปขายยังหมู่เกาะเวสต์อินดีส สามารถเจริญได้ในอากาศที่หนาวเย็นกว่าเผือก หัวมีขนาดเล็กกว่าเผือก ใบอ่อนสามารถนำมาต้มรับประทานได้ แต่รสชาติแย่กว่าเผือก[3][4] ภาษาอูรดูและภาษาฮินดีเรียกอาร์วีหรืออาร์บี บริเวณที่พูดภาษาสเปนเรียกมาลังกัส ภาษาเบงกอลเรียก โกชูร์ มุคี ภาษามลยาฬัมเรียกเชมบู ภาษาเนปาลเรียกปินดาลู
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "The Plant List: A Working List of All Plant Species". สืบค้นเมื่อ 15 February 2015.
- ↑ ทิพย์สุดา ตั้งตระกูล. 2541. พฤกษศาสตร์พื้นบ้านของชาวขมุ ชาวลัวะและชาวถิ่นในบางพื้นที่ของจังหวัดน่าน. วิทยานิพนธ์ (วิทยาศาสตรมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยเชียงใหม่242 หน้า ดูฉบับเต็ม เก็บถาวร 2020-08-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ 3.0 3.1 Purseglove, J.W. 1972. Tropical crops. Monocotyledons. Longman & John Wiley, Harlow and New York.
- ↑ 4.0 4.1 R. Tumuhimbise et al (2009) Growth and development of wetland-grown taro under different plant populations and seedbed types in Uganda. African Crop Science Journal, Vol. 17, No. 1, 2009, pp. 49-60