ทองหลางน้ำ

ทองหลางน้ำ
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร:	Plantae
ไม่ได้จัดลำดับ:	Angiosperms
ไม่ได้จัดลำดับ:	Eudicots
ไม่ได้จัดลำดับ:	Rosids
อันดับ:	Fabales
วงศ์:	Fabaceae
วงศ์ย่อย:	Faboideae
เผ่า:	Phaseoleae
สกุล:	Erythrina
สปีชีส์:	E. fusca
ชื่อทวินาม
	Erythrina fusca; Lour.
ชื่อพ้อง
	Erythrina caffra Blanco; Erythrina glauca Willd.; Erythrina viarum

ทองหลางน้ำ หรือ ทองโหลง (ชื่อวิทยาศาสตร์: Erythrina fusca) เป็นพืชในวงศ์ย่อยถั่ว (Faboideae) ลักษณะเป็นไม้ต้น ผลัดใบ สูง 10–12 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกลม โคนต้นเป็นพูพอน เปลือกต้นสีน้ำตาลอมเทา ใบเป็นใบประกอบมี 3 ใบย่อย รูปไข่หรือขอบขนาน ขนาด 5–8 × 10–15 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนใบสอบ ดอกออกเป็นช่อกระจะที่ปลายกิ่ง สีแดง เมื่อบานจะกว้าง 8–10 เซนติเมตร ออกดอกเดือนมกราคม–กุมภาพันธ์ ผลเป็นฝักรูปทรงกระบอก เมื่อแก่แตกออก ภายในมีเมล็ดสีน้ำตาลรูปไต ขยายพันธุ์ด้วยการเพาะเมล็ดหรือปักชำกิ่ง^[1]

ทองหลางน้ำกระจายพันธุ์ในแอฟริกาตะวันออกถึงทวีปออสเตรเลีย และเขตร้อนในทวีปอเมริกา^[2] นิยมปลูกไว้ริมตลิ่งเนื่องจากทนน้ำท่วมขังได้ดี โดยปลูกบนดินร่วนหรือดินเหนียวชุ่มชื้น มีแสงแดดตลอดวัน ดอกและใบอ่อนกินเป็นผักได้^[3] ในเมล็ดมีสารแอลคาลอยด์หลายชนิด เช่น อีริสโซดิน (erysodine), อีริสโซปีน (erysopine) และอีริสโซวีน (erysovine)^[4]

อ้างอิง[แก้]

↑ "ทองหลางน้ำ (Erythrina fusca Lour.)". บ้านและสวน. สืบค้นเมื่อ June 15, 2020.
↑ "Erythrina fusca Lour. - Plants of the World Online". Kew Science. สืบค้นเมื่อ June 15, 2020.
↑ Quattrocchi, Umberto (2016). CRC World Dictionary of Medicinal and Poisonous Plants: Common Names, Scientific Names, Eponyms, Synonyms, and Etymology (5 Volume Set). Boca Raton, Florida: CRC Press. p. 1634. ISBN 9781482250640.
↑ Willaman, John James (1961). Alkaloid-bearing Plants and Their Contained Alkaloids (Vol. 1234). Washington, D.C., US: United States Department of Agriculture. p. 111.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ทองหลางน้ำ
ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Erythrina fusca ที่วิกิสปีชีส์

บทความเกี่ยวกับพืชนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล
ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:พรรณพฤกษา

[1] "ทองหลางน้ำ (Erythrina fusca Lour.)". บ้านและสวน. สืบค้นเมื่อ June 15, 2020.

[2] "Erythrina fusca Lour. - Plants of the World Online". Kew Science. สืบค้นเมื่อ June 15, 2020.

[3] Quattrocchi, Umberto (2016). CRC World Dictionary of Medicinal and Poisonous Plants: Common Names, Scientific Names, Eponyms, Synonyms, and Etymology (5 Volume Set). Boca Raton, Florida: CRC Press. p. 1634. ISBN 9781482250640.

[4] Willaman, John James (1961). Alkaloid-bearing Plants and Their Contained Alkaloids (Vol. 1234). Washington, D.C., US: United States Department of Agriculture. p. 111.

[1]

[2]

[3]

[4]