ตัวคูณลอเรนซ์
ตัวคูณลอเรนซ์ (Lorentz factor) เป็นตัวคูณที่ใช้ในการแปลงคำตอบจากการแปลงแบบกาลิเลียนในกรณีที่ความเร็วสูงมาก ๆ ให้อยู่ในขอบเขตของสัจพจน์ของอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ในทฤษฎีสัมพัทธภาพ ซึ่งมีสมการดังนี้
เมื่อ คือ ตัวคูณลอเรนซ์ (Lorentz factor)
คือ ความเร็วของผู้สังเกตในกรอบอ้างอิงเดียวกัน
สมการดังกล่าวเป็นสมการที่ได้รับการพัฒนาโดยแฮ็นดริก โลเรินตส์ ซึ่งเป็นผู้หนึ่งที่พัฒนาทฤษฎีที่เกี่ยวกับคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า โดยอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ยังได้นำสมการดังกล่าวมาใช้ในการคำนวณเกี่ยวกับทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษอีกด้วย
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- Lorentz factor
- LORENTZ FACTOR DERIVATION เก็บถาวร 2009-01-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Hendrik A. Lorentz The Nobel Prize in Physics 1902
![]() |
บทความเกี่ยวกับคณิตศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:คณิตศาสตร์ |