ดาวบริวารของเฮาเมอา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก ดวงจันทร์ของเฮาเมอา)

ในระบบสุริยะรอบนอก ดาวเคราะห์แคระเฮาเมอา มีดาวบริวารบริวารเท่าที่ค้นพบแล้ว 2 ดวง คือ (136108) ฮีอีอากา (Hiʻiaka) และ (136108) นามากา (Namaka) ซึ่งตั้งชื่อตามเทพธิดาของชาวฮาวาย ดาวบริวารทั้งสองถูกค้นพบเมื่อปี พ.ศ. 2548 โดยการเฝ้าสังเกตการณ์ของหอดูดาวดับเบิลยู. เอ็ม. เค็ค ในรัฐฮาวาย สหรัฐอเมริกา เพียงไม่กี่ปีหลังจากที่ฮีอีอากาบังดาวเฮาเมอาเมื่อปี พ.ศ. 2542 ซึ่งการบังของฮีอีอากาจะไม่เกิดขึ้นอีกจนกว่าจะถึงปี พ.ศ. 2681 แต่นามากามีการบัง 5 ครั้งระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงมิถุนายน พ.ศ. 2551 ทีมของไมค์ บราวน์ ได้คำนวณการโคจรและคาดว่าการบังของนามากาอาจเกิดขึ้นอีก 2-3 ปี

ลักษณะของดาวบริวารทั้งสองดวง[แก้]

ฮีอีอากาซึ่งทีมแคลเทคตั้งชื่อเล่นว่า "รูดอล์ฟ" (Rudolph) นี้เป็นดาวบริวารดวงแรกที่ถูกค้นพบเมื่อวันที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2548 เป็นดาวบริวารดวงนอกและดวงที่ใหญ่ที่สุด (ประมาณ 310 กิโลเมตร) และใช้เวลา 49 วันในการโคจรรอบดาวเฮาเมอา

นามากาซึ่งมีชื่อเล่นว่า "บลิตเซน" (Blitzen) ตั้งโดยทีมแคลเทคเช่นกัน ได้รับการประกาศการค้นพบเมื่อวันที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2548 นามากาเป็นดาวบริวารที่มีขนาดเล็กกว่าและอยู่รอบใน โดยโคจรรอบดาวเฮาเมอาใช้เวลาประมาณ 34 วัน สันนิษฐานว่ามีวงโคจรเป็นวงกลม ระนาบวงโคจรเอียงทำมุมประมาณ 40° จากระนาบวงโคจรของดาวบริวารฮีอีอากา จากการสังเกตความสว่างของมันคาดว่ามีเส้นผ่านศูนย์กลางร้อยละ 12 ของดาวเฮาเมอาหรือประมาณ 170 กิโลเมตร และมีองค์ประกอบของพื้นผิวคล้ายกับของดาวบริวาร ฮีอีอากา

ชื่อ
เส้นผ่านศูนย์กลางเฉลี่ย
(km)
มวล
(×1021 กก.)
กึ่งแกนเอก (กม.) คาบการโคจร
(วัน)
ความเยื้องศูนย์กลาง ความเอียง วันที่ค้นพบ
เฮาเมอา II นามากา /nɑːˈmɑːkə/ ~170 กม.? ~0.002
(0.05% เฮาเมอา)
สังเกตได้ที่
39 000
18 0.23[1] 13° จากฮีอีอากา[1] มิถุนายน 2548
เฮาเมอา I ฮีอีอากา /hiːʔiːˈɑːkə/ ~310 กม. ~0.02
(0.5% เฮาเมอา)
49 500 ± 400 49.12 ± 0.03 0.050 ± 0.003 234.8 ±0.3° มกราคม 2548

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 ปี พ.ศ. 2551 ความเยื้องศูนย์กลางและความเอียงวงโคจรของนามากาเปลี่ยนค่าไปเนื่องจากถูกรบกวน

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]