ซึนะ โนะ ชุคาคุ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ซึนะ โนะ ชุคาคุ (ญี่ปุ่น: 砂の守鶴โรมาจิSuna no Shukakuทับศัพท์: ชุคาคุแห่งทะเลทราย) เป็นชื่อสัตว์หางในการ์ตูนเรื่องนินจาคาถาโอ้โฮเฮะ สัตว์หางมีลักษณะเป็นกลุ่มก้อนจักระ ในสมัยสงครามนินจามีการพยายามนำพลังอำนาจของสัตว์หางเหล่านี้มาใช้โดยการนำ ไปผนึกไว้ในร่างมนุษย์ โดยจะเรียกผู้ที่มีสัตว์หางผนึกอยู่ว่าเป็น พลังสถิตร่าง เพื่อให้สามารภควบคุมสัตว์หางได้อย่างคล่องตัวโดยผสมจักระของมนุษย์ลงไปเพื่อการควบคุม

ชื่อเรียกและฉายา[แก้]

ชุคาคุ (ญี่ปุ่น: 砂の守鶴โรมาจิSuna no Shukakuทับศัพท์: ชุคาคุแห่งทะเลทราย) หรือ (ญี่ปุ่น: 一尾守鶴โรมาจิIchibi no Shukaku}ทับศัพท์: ชุคาคุหางเดี่ยว)

รูปร่าง[แก้]

รูปร่างคล้ายทานุกิ มีลักษณะสีนำตาลคล้ายสีของทราย

ปริมาณจักระและคาถา[แก้]

ฉายา

  • เจ้าแห่งทะเลทราย
  • วิชาคาถาอยู่อันดับที่ 8
  • ปริมาณจักระอยู่ลำดับที่ 9

ท่าไม้ตาย[แก้]

  • โลงศพทราย ใช้ทรายห่อและบีบศัตรูจนตาย
  • เข็มทราย สร้างทรายแข็งเพื่อแทงศัตรูในทุกทาง
  • ทรายตัวแทน เปลี่ยนทรายเป็นร่างเงาสามารถโจมตีแทนร่างต้นได้
  • โล่ทราย ใชในการป้องการความเสียหายกับการโจมตีของศัตรูที่ใหญ่มากๆ
  • ดางตาทรายและเกาะทรงกลม ใช้คู่กันเพื่อกันการโจมตีและเพื่อการควบคุมทรายขึ้นมาในอากาศ
  • โล่แห่งชูคาคุ เป็นโล่ที่ทำขึ้นด้วยทรายจากใต้ดิน ซึ่งเป็นทรายที่รวมแร่ธาตุไว้ จึงทำให้โล่นั้นแข็งมาก
  • หอกทราย เป็นหอกที่ทำจากทรายที่มีแร่ธาตุ หอกนั้นจึงแข็งมาก

ที่อยู่อาศัย[แก้]

อาศัยอยู่ในทะเลทราย โดยเข้าโจมตีหมู่บ้านของกาอาระ พอของเข้าจึงทำการผลึกไว้ใช้งาน

ร่างสถิต[แก้]

•บุนพุคุ เป็นสถิตร่างหางเดี่ยวคนแรก เป็นนินจาอาวุโสของซึนะงาคุเระ ถูกให้เป็นร่างสถิตตั้งแต่เกิด ด้วยการที่เขานั้นเป็นพลังสถิตร่างจึงทำให้ต้องถูกขัง เขานั้นเชื่อว่าสักวันจะมีคนยอมรับและเข้าใจชูคาคุ เขาตายด้วยการถูกดึงสัตว์หางออกจากตัว

•ร่างสถิตคนที่ 2 คาเสะคาเงะรุ่นที่3 ร่างสถิตคนที่ 2 ตายด้วยการถูกดึงสัตว์หางออกจากตัว

•กาอาระ ลูกคนที่ 3 ของคาเสะคาเงะรุ่นที่ 4 ราสะกับคารุระ เขามีพี่สาวคนโตชื่อเทมาริ มีพี่ชายคนรองชื่อคันคุโร่ เขาถูกผนึกสัตว์หางตั้งแต่อยู่ในท้องแม่ ทำให้ตอนที่คลอดกาอาระออกมา คารุระเสียจักระ อย่างมาก ทำให้อ่อนเพลียและตายในที่สุด เขานั้นอยู่กับน้าชายชื่อว่ายาชามารุ วันหนึ่งยาชามารุถูกราสะสั่งให้ฆ่ากาอาระเพื่อเป็นการทดสอบคุณสมบัติของการเป็นสถิตร่าง ตอนนั้นยาชามารุเป็นหน่วยลับของซึนะและยังเป็นถึงมือขวาของคาเสะคาเงะรุ่นที่ 4 ทำให้เขาต้องยอมทำเพื่อหมู่บ้าน และพยายามลอบสังหารกาอาระ ยาชามารุพยายามพูดถึงเรื่องคารุระว่าคารุระเกลียดกาอาระแค่ไหน พยายามทำให้กาอาระสับสน ตั้งแต่วันนั้นกาอาระก็กลายเป็นคนที่รักแต่ตัวเอง เขานั้นทำเพื่อตัวเองตลอด จนกระทั่งเขาได้สู้กับอุสึมากิ นารูโตะ เขาจึงได้เริ่มเปลี่ยนไป เขาได้เป็นคาเสะคาเงะตอนอายุ 14 เขาจึงกลายเป็นคาเงะที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์คาเงะ ตอนที่เดอิดาระและซาโซริที่มาจากแสงอุสาพยายามจะจับหางเดี่ยว เดอิดาระได้ต่อสู้กับกาอาระ กาอาระแพ้เดอิดาระเนื่องจากเขาต้องปกป้องหมู่บ้าน เขาถูกดึงสัตว์หางออกจากตัวโดยวิชาผนึก ผนึกเก้าวิถีมังกรมายาของแสงอุสา ทำให้เขาตาย แต่ย่าจิโยะได้เสียสละ ยอมตาย ใช้วิชาย้ายชีวิตช่วยชีวิตกาอาระ]]

สถานะการมีชีวิต[แก้]

สัตว์หางถูกนำออกแล้ว กาอาระยังมีชีวิตอยู่

การปรากฏตัว[แก้]

ในตอนที่ 256

  • ในการช่วยเหลือตอนที่ 312 กาอาระถูกดึงสัตว์หางออกไป ย่าโจได้ใช้วิชาย้ายชีวิต ใส่จักระลงไปแทนจักระของสัตว์หางเพื่อช่วยชีวิตกาอาระ

เหตุการที่เกิดขึ้นในเรื่อง[แก้]

ถูกกลุ่มแสงอุษาดึงเอาตัวหางเดี่ยวออกไปโดยใช้วิชาผนึก ผนึกเก้าวิถีมังกรมายา ทำให้กาอาระเสียชีวิต แต่ได้ย่าโจได้ยอมเสียสละชีวิตตัวเอง ใช้วิชาย้ายชีวิต ช่วยชุบชีวิตของกาอาระ

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]