จักรพรรดิเซี่ยโม่

จักรพรรดิเซี่ยโม่ 李晛
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์เซี่ยตะวันตก
ครองราชย์	ค.ศ. 1226–1227
ก่อนหน้า	จักรพรรดิเซี่ยเซียนจง
ประสูติ	หลี่ เซี่ยน (李晛)
สวรรคต	ค.ศ. 1227
รัชศก เป่าอี้ (寶義; 1226–1227) พระสมัญญานาม ไม่มี วัดประจำรัชกาล ไม่มี

จักรพรรดิเซี่ยโม่ หรือ จักรพรรดิเซี่ยองค์สุดท้าย (สวรรคต ค.ศ. 1227) พระนามเดิม หลี่ เซี่ยน เป็นจักรพรรดิพระองค์ที่ 10 และพระองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์เซี่ยตะวันตก ตลอดรัชสมัยของพระองค์ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1226 ถึงปี ค.ศ. 1227 ต้องทนเห็นการทำลายล้างของราชวงศ์เซี่ยตะวันตก ในขณะที่กองกำลังมองโกลภายใต้เจงกีสข่านบุกยึดครองและเอาชนะได้หลังจากการต่อต้านและการกบฏของจักรพรรดิองค์ก่อน

พระองค์เป็นพระราชนัดดาของบรรพบุรุษของจักรพรรดิเซี่ยเซียนจงเมื่อต้องเผชิญกับการคุกคามของมองโกล หลี่ เซี่ยนและขุนนางของพระองค์จึงได้รวมตัวกันรอบ ๆ เมืองหลวงจงซิง พยายามใช้กำแพงขนาดใหญ่เพื่อปราบทหารม้ามองโกล อย่างไรก็ตาม จงซิงได้รับความเสียสายจากแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ซึ่งส่งผลให้เกิดโรคระบาดและการขาดแคลนอาหาร ในปี ค.ศ. 1227 ในที่สุดพระองค์ก็ยอมจำนนต่อจักรวรรดิมองโกล แต่ชาวมองโกลปลงพระชนม์พระองค์และครอบครัวทั้งหมดของพระองค์ด้วยความกลัวว่าเซี่ยตะวันตกจะกบฏต่อจักรวรรดิมองโกล การสวรรคตของพระองค์เป็นจุดสิ้นสุดของราชวงศ์เซี่ยตะวันตก

ชาวมองโกลได้ถวายพระนามให้ผู้ปกครองพระองค์สุดท้ายของเซี่ยตะวันตกว่า Shidurghu ᠱᠢᠳᠤᠷᠭᠤ มีความหมาย "เรียบง่าย ถูกต้อง ยุติธรรม" และในศตวรรษที่ 18 แหล่งข้อมูลในยุโรปเรียกว่า Schidascou หรือ Shidaskû จากพระนามภาษามองโกเลียของพระองค์