ข้ามไปเนื้อหา

จอลลิบี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จอลลิบี
ชนิดสินค้าอาหารจานด่วน
เจ้าของปัจจุบันจอลลิบีฟู้ดส์คอร์เปอเรชั่น
ประเทศฟิลิปปินส์
เริ่มจำหน่าย11 มกราคม พ.ศ. 2521; 47 ปีก่อน (2521-01-11)
ตลาดเอเชียอาคเนย์, ตะวันออกกลาง, ยุโรป, อเมริกาเหนือ, ฮ่องกงและมาเก๊า
สำนวนติดปากLanghap-Sarap
Bida ang sarap/saya!
No. 1 Sa Saya
บริษัท
อุตสาหกรรมquick service restaurant sector Edit this on Wikidata
ก่อตั้งพ.ศ. 2518 Edit this on Wikidata
ผู้ก่อตั้งโทนี ตัน คักเตียง
สำนักงานใหญ่อาคารจอลลิบีพลาซ่า ถนนเอเมอรัลด์ ออร์ติกัสเซนเตอร์ ปาซิก ประเทศฟิลิปปินส์[1]
จำนวนที่ตั้ง~1,500[2] (2021[2])
เว็บไซต์www.jollibee.com.ph Edit this on Wikidata

จอลลิบี (อังกฤษ: Jollibee) เป็นร้านอาหารจานด่วนสัญชาติฟิลิปปินส์ ของบริษัทจอลลิบีฟู้ดส์คอร์เปอเรชั่น (JFC) ข้อมูลจากเดือนธันวาคม พ.ศ. 2564 ระบุว่า JFC มีหน้ารัานจอลลิบีรวม 1,500 สาขาทั่วโลก[3] ในเอเชียอาคเนย์, ตะวันออกกลาง, ฮ่องกงกับมาเก๊า, อเมริกาเหนือ และยุโรป[4]

ประวัติ

[แก้]

ในปี พ.ศ. 2518 โทนี ตัน คักเตียง (Tony Tan Caktiong, 陳覺中) และครอบครัว ได้เปิดร้านไอศกรีมแฟรนไชส์ของแมกโนเลียในเขตกูเบาของนครเกซอน[5][6] ต่อมาร้านไอศกรีมสาขานี้เริ่มให้บริการอาหารจานร้อนและแซนด์วิชตามคำขอของลูกค้า และต่อมารายการอาหารเหล่านี้กลายเป็นที่นิยมกว่าไอศกรีม ครอบครัวจึงตัดสินใจเปลี่ยนร้านเป็นอาหารจานด่วน ซึ่งกลายมาเป็นร้านสาขาแรกของจอลลิบีในปี พ.ศ. 2521[7] ที่ปรึกษาด้านการบริหาร Manuel C. Lumba เป็นผู้แนะนำให้ครอบครัวเปลี่ยนแผนการดำเนินธุรกิจในครั้งนี้[5] โดยชื่อแรกเริ่มของร้านคือ "Jolibe" และต่อมาจึงเปลี่ยนเป็น "Jollibee"[8]

ส่วนบริษัทที่ตั้งขึ้นเพื่อบริหารร้านอาหารในชื่อ จอลลิบีฟู้ดส์คอร์เปอเรชั่น ตั้งขึ้นในเดือนมกราคม พ.ศ. 2521[note 1] ในสิ้นปีเดียวกันนั้น จอลลิบีได้เปิดสาขาใหม่รวมเจ็ดสาขาในนครมะนิลา และสาขาแฟรนไชส์แรกของจอลลิบีเปิดที่ซานตาครูซ มะนิลา ในปี พ.ศ. 2522[11]

ผลิตภัณฑ์

[แก้]
ชิกเก้นจอย (Chickenjoy) และบะหมี่ ปาลาบ็อก

ผลิตภัณฑ์อาหารของจอลลิบีได้รับอิทธิพลจากอาหารจานด่วนแบบอเมริกัน เช่นเดียวกับอาหารแบบฟิลิปปินส์

ในบรรดาสินค้าขายดีที่สุดของจอลลิบีคือ ยัมเบอร์เกอร์ [12] ซึ่งมีมาตั้งแต่ช่วงปีแรกของร้าน, ชิกเก้นจอย [13] จานไก่ทอดที่เริ่มขายมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2523 ทั้งรสดั้งเดิมและรสเผ็ด และ จอลลิสปาเกตตี ซึ่งเป็นสปาเกตตีหวานแบบฟิลิปปินส์

นอกประเทศฟิลิปปินส์ ยังมีผลิตภัณฑ์ที่ปรับให้เข้ากับท้องถิ่นเพิ่มเข้ามาในบางประเทศ เช่น ไก่ผัดพริกในเวียดนาม หรือ นาซีเลอมัก ในบรูไน[8]

หมายเหตุ

[แก้]
  1. JFC ระบุวันตั้งบริษัท (incorporation) คือ 28 มกราคม 1978[9] ในขณะที่ตลาดหุ้นฟิลิปปิน ระบุวันที่ตั้งบริษัท (incorporation) เป็น 11 มกราคม 1978[10]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Company Information". Philippine Stock Exchange Inc. สืบค้นเมื่อ 3 กันยายน 2020.
  2. 2.0 2.1 "Jollibee About Us Page". Jollibee USA. สืบค้นเมื่อ 24 ธันวาคม 2021.
  3. "About Us". Jollibee (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 24 ธันวาคม 2021.
  4. "Blockbuster lines greet Jollibee's first store opening in Milan, Italy". BusinessMirror (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 26 มีนาคม 2018. สืบค้นเมื่อ 16 เมษายน 2018.
  5. 5.0 5.1 Go, Josiah (2001). Fundamentals of Marketing: In The Philippine Setting. Quezon road, Philippines: Design Plus. pp. 1–2. ISBN 971-91860-5-4.
  6. "About Us". Jollibee.com.ph. สืบค้นเมื่อ 11 สิงหาคม 2018.
  7. "From Ice Cream Parlor to Fast Food Empire: Tony Tan Caktiong's Story". World Intellectual Property Organization. สืบค้นเมื่อ 2 พฤศจิกายน 2017.
  8. 8.0 8.1 Lord, Richard (21 กรกฎาคม 2019). "The Jollibee story: how a Philippine fast food franchise took on the world". South China Morning Post. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 กรกฎาคม 2019. สืบค้นเมื่อ 18 มีนาคม 2021.
  9. 2012 Annual Report (PDF) (Report). Jollibee Foods Corporation. p. 3. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 26 มิถุนายน 2018.
  10. "Company Information - Jollibee Foods Corporation". Philippine Stock Exchange. Philippine Stock Exchange, Inc. สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2017.
  11. "Milestones & History". Jollibee.com.ph. สืบค้นเมื่อ 19 ตุลาคม 2017.
  12. Gomez, Arvee (12 ธันวาคม 2015). "Serving a Jolly Nation: The Jollibee Success Story". Philippine Primer. สืบค้นเมื่อ 6 เมษายน 2018.
  13. Montealegre, Krista (1 พฤศจิกายน 2015). "Jollibee aims to expand in UK, Italy next year". BusinessWorld. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 มิถุนายน 2017. สืบค้นเมื่อ 2 พฤศจิกายน 2015.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]