จมูกยิว
จมูกยิว (อังกฤษ: Jewish nose หรือ Jew's nose)[1] เป็นการเหมารวมทางชาติพันธุ์ (ethnic stereotype)[2]ที่ใช้จมูกงุ้ม ซึ่งมีดั้งจมูกนูนและปลายจมูกโค้งลง[3] จมูกยิวถูกแยกออกเป็นภาพล้อเลียนอันเกลียดชังต่อชาวยิวในยุโรปเมื่อกลางคริสต์ศตวรรษที่ 13 และกลายเป็นองค์ประกอบของการเหมารวมชาวยิวที่มีการกำหนดและคงอยู่[4][5] ชาวยิวในสมัยใหม่หลายคนนำองค์ประกอบนี้เป็นส่วนหนึ่งของอัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์
การวิจัยพบว่าจมูกประเภทนี้แพร่หลายมากที่สุดในกลุ่มชาติพันธุ์พื้นเมืองจากภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนกับตะวันออกกลาง โดยจมูกแบบนี้เป็นที่แพร่หลายในหมู่ประชากรชาวยิวพอ ๆ กันในหมู่ประชากรท้องถิ่นอื่น ๆ[6][7][8] ถึงกระนั้น ชุมชนชาวยิวนอกภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนกับตะวันออกกลาง (เช่น สหรัฐ) สิ่งที่เรียกกันว่า "จมูกยิว" ได้รับการยอมรับเป็นส่วนหนึ่งในลักษณะเฉพาะของอัตลักษณ์ชาวยิว[9][10] โดยตั้งแต่คริสต์ทศวรรษ 1950 เป็นต้นมา ทัศนคติทั่วไปต่อลักษณะดังกล่าวได้เปลี่ยนจากแง่ลบเป็นแง่บวกเป็นส่วนใหญ่[11].[11]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Sander Gilman, Love+marriage: And Other Essays on Representing Difference, Stanford University Press, 1998. p. 180.
- ↑ Schrenk, Bernice (2007), "'Cutting Off Your Nose to Spite Your Race': Jewish Stereotypes, Media Images, Cultural Hybridity", Shofar: An Interdisciplinary Journal of Jewish Studies, 25 (4): 18, doi:10.1353/sho.2007.0121, S2CID 36457835.
- ↑ Patai, Raphael (1989), The Myth of the Jewish Race, Wayne University Press, p. 208, ISBN 978-0-8143-1948-2.
- ↑ Preminger, Beth (2001), "The "Jewish Nose" and Plastic Surgery: Origins and Implications", Journal of the American Medical Association, 286 (17): 2161, doi:10.1001/jama.286.17.2161-JMS1107-5-1.
- ↑ Jacobs, Joseph; Fishberg, Maurice (1906), "Nose", Jewish Encyclopedia.
- ↑ Helmreich, William B (1982), The Things They Say Behind Your Back: Stereotypes and the Myths Behind Them, Transaction Publishers, pp. 36–37, ISBN 978-1-4128-3933-4.
- ↑ Holden, Harold Miller (1950), Noses, World Publishing Company, p. 69, hdl:2027/uc1.b3426003,
A considerable study has been made on the 'Jewish' nose. It has been found that this nose is far less prevalent among Jews than popularly supposed. Furthermore, it is most prevalent among Jews when it is also prevalent among the general population, as among Mediterranean or Bavarian people.
- ↑ Silbiger, Steve (2000), The Jewish Phenomenon: Seven Keys to the Enduring Wealth of a People, Longstreet Press, p. 13, ISBN 978-1-56352-566-7,
Sociologists have shown that the 'Jewish nose' is no more common to Jews than to Mediterranean people.
- ↑ Goildblatt, Roy (2003). "As Plain as the Nose on Your Face: The Nose as the Organ of Othering". Amerikastudien / American Studies. 48 (4): 563–576. JSTOR 41157893.
- ↑ Joshua Louis Moss (2014), "'Woody the Gentile': Christian-Jewish Interplay in Allen's Films" in Vincent Brook and Marat Grinberg (eds), Woody on Rye: Jewishness in the films and plays of Woody Allen. Brandeis University Press, pp. 100–122, ISBN 978-1-61168-479-7.
- ↑ 11.0 11.1 Schrank, Bernice (Summer 2007). ""Cutting Off Your Nose to Spite Your Race": Jewish Stereotypes, Media Images, CulturalHybridity". Shofar. 25 (4): 18–42. doi:10.1353/sho.2007.0121. JSTOR 42944413. S2CID 36457835.
อ่านเพิ่ม[แก้]
- Melvin Konner, The Jewish Body, 2009
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- The Myth of the Jewish Nose by Sharrona Pearl. Tablet (magazine) February 08, 2019
- Understanding the antisemitic history of the "hooked nose" stereotype by Jeremy Ullmann. Media Diversity Institute September 29, 2020
- The Schnoz. Typical! Clichés of Jews and Others, an exhibition by the Jewish Museum Berlin and the Jewish Museum Vienna 2008