ข้ามไปเนื้อหา

คุกปราสาท

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
“คุกปราสาท” ที่ปราสาทเคพโคสต์ที่เป็นที่กักตัวทาสก่อนที่จะถูกส่งตัวไปขาย

คุกปราสาท (อังกฤษ: Dungeon) เป็นสถานที่ที่ใช้เป็นที่จำขังนักโทษ ในสมัยโบราณคำว่า “Dungeon” ใช้ในความหมายที่หมายถึงหอกลางด้วย

ที่มา

[แก้]

คำว่า “Dungeon” มาจากภาษาฝรั่งเศสเก่า ว่า “Donjon”[1] ที่มาจากภาษาละติน “Dom(i)niōn-” ที่แปลว่า “สมบัติ” แต่ในภาษาฝรั่งเศสคำว่า “Donjon” หมายถึง หอกลาง

“Donjon” จึงเป็นคำประเภทที่เรียกว่า “คู่เพี้ยน” (false friend; คำๆ หนึ่งในภาษาหนึ่งที่เขียนหรือออกเสียงคล้ายคำในภาษาอื่น แต่มีความหมายคนละอย่าง)[2]

ประวัติ

[แก้]

ในยุคกลางคุกปราสาทก็คือหอกลางซึ่งเป็นหอหรือสิ่งก่อสร้างหลักของปราสาทและเป็นสิ่งก่อสร้างสิ่งสุดท้ายในที่ตั้งมั่นที่กองทหารสามารถใช้ถอยเข้าไปได้หลังจากที่ถูกข้าศึกบุกผ่านกำแพงเข้ามาได้ นอกจากนั้นก็ยังใช้เป็นที่จำขังนักโทษ หลังจากการสร้างที่อยู่อาศัยอันสะดวกสบายขึ้นสำหรับลอร์ดเจ้าของปราสาทแล้ว สิ่งก่อสร้างนี้ก็ใช้แต่เฉพาะการจำขังนักโทษ ความหมายของคำว่า “Dungeon” วิวัฒนาการมาหมายถึงคุกใต้ดิน หรือ ที่บรรจุศพ (burial vault) ที่สร้างภายใต้ปราสาท

ส่วนประกอบ

[แก้]

คุกปราสาทส่วนใหญ่จะเป็นห้องเดี่ยวที่มีประตูทางเข้าทางเดียวบางครั้งก็จากห้องข้างบน นักโทษอาจจะถูกหย่อนลงไปในที่จำขังโดยไม่มีทางออก บางครั้งคุกปราสาทก็จะใช้เป็นที่ทำการทรมานด้วย

อ้างอิง

[แก้]

ดูเพิ่ม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ คุกปราสาท