คิยา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
คิยา
พระมเหสีแห่งอียิปต์
พระมเหสี ผู้เป็นที่รัก
รูปปันปูนพลาสเตอร์สตรีสวมใส่ต่างหูขนาดใหญ่ ซึ่งคาดว่าจะเป็นพระนางคิยา ตั้งจัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะเมโทรโพลิทัน, มหานครนิวยอร์ก
ฝังพระศพเควี 35?, หรือ เควี 63??
คู่อภิเษกอเคนาเทน
พระราชบุตรพระราชธิดาไม่ทราบพระนาม
พระนามในอักษรเฮียโรกลิฟฟิกปรากฏสองแบบ:
V31
Z4
iAB1

k
i
Z4
A
B7
ราชวงศ์ราชวงศ์ที่ 18
ศาสนาศาสนาอียิปต์โบราณ

คิยา เป็นหนึ่งในเหล่าพระมเหสีของฟาโรห์อเคนาเทน ข้อมูลที่ปรากฏเกี่ยวกับบทบาทและหน้าที่พระองค์น้อยมาก เนื่องจากการการบันทึกไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าที่ควร ผิดจากข้อมูลของพระนางเนเฟอร์ติติ พระมเหสีเอกของฟาโรห์อเคนาเทน โดยพระนามของพระองค์จึงสันนิษฐานว่าพระองค์มิใช่ชาวอียิปต์ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าพระองค์เคยเป็นเจ้าหญิงที่มาจากไมตานนี[1] และหลักฐานที่หลงเหลืออยู่บ่งบอกให้เห็นว่าพระองค์เข้ามามีบทบาทในราชสำนักอียิปต์โบราณในช่วงกลางของการครองราชย์ชองฟาโรห์อเคนาเทน เมื่อพระองค์ให้กำเนิดพระราชธิดา[2][3] พระองค์สูญหายไปจากบันทึกเพียงไม่กี่ปีก่อนที่ฟาโรห์อเคนาเทนสวรรคต ในอดีตพระองค์ถูกคาดว่าเป็นพระราชมารดาของฟาโรห์ทุตอังค์อามุน แต่หลักฐานทางพันธุกรรมล่าสุดแสดงให้เห็นว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นพระราชมารดาของฟาโรห์ทุตอังค์อามุน

พระนามและพระยศ[แก้]

พระนามของพระองค์ยังเป็นข้อถกเถียงอยู่ โดยพระนาม คิยา อาจจะเป็นพระนามลำลอง อาจใช้แทนพระนามเต็มหรือเป็นพระนามในภาษาต่างประเทศอย่างเช่น พระนางทาดูเคปา พระราชธิดาในกษัตริย์ธัชรัตตาแห่งไมตานนี ซึ่งพระองค์ได้อภิเษกสมรสกับฟาโรห์อเมนโฮเทปที่ 3 ในช่วงท้ายของการครองราชย์ และในบันทึกแห่งอาร์มานาระบุว่าพระนางทาดูเคปาเป็นสตรีที่จะมีสามีได้[4] โดยเฉพาะอย่างยิ่งบันทึกแห่งอาร์มานาในช่วงที่ 27 ถึงช่วงที่ 29 ยืนยันว่า พระนางทาดูเคปาเป็นพระมเหสีในฟาโรห์อเคนาเทน ดังนั้นนักไอยคุปต์วิทยาจึงสันนิษฐานว่า พระนางทาดูเคปา กับ พระนางคิยา คือบุคคลคนเดียวกัน อย่างไรก็ตามยังไม่มีหลักฐานที่จะมายืนยันว่าพระองค์เป็นชาวอียิปต์โบราณ

อ้างอิง[แก้]

  1. Reeves, C. Nicholas. New Light on Kiya from Texts in the British Museum, p.100 The Journal of Egyptian Archaeology, Vol. 74 (1988)
  2. William J. Murnane. Texts from the Amarna Period in Egypt. Edited by E.S. Meltzer. Atlanta: Society of Biblical Literature, 1995. (ISBN 1-55540-966-0) Page 9, pp 90–93, pp 210–211.
  3. Aidan Dodson. Amarna Sunset: Nefertiti, Tutankhamun, Ay, Horemheb, and the Egyptian Counter Reformation. The American University in Cairo Press, 2009. (ISBN 978-977-416-304-3) Page 17.
  4. The Amarna Letters. Edited and translated by William L. Moran. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 1992. (ISBN 0-8018-4251-4) Two Mitanni princesses, Gilukhipa and Tadukhipa, are referenced in a series of letters, EA 19-29.