ข้ามไปเนื้อหา

คอลิด อิบน์ ซะอีด

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

คอลิด อิบน์ ซะอีด อิบน์ อัลอาส อัลอุมะวี (อาหรับ: خالد بن سعيد; เสียชีวิตใน ค.ศ. 634) เป็นเศาะฮาบะฮ์ของศาสดามุฮัมมัด

เขาเข้ารับอิสลามพร้อมกับอัมร์ พี่/น้องชายของเขาก่อน ค.ศ. 613[1] แล้วอพยพไปยังอบิสซิเนียพร้อมกับฮะมะนียะฮ์ ภรรยาของเขา[1] ซึ่งเขาทำหน้าที่เป็นวะลีของอุมมุฮะบีบะฮ์ในตอนที่เธอแต่งงานกับมุฮัมมัดขณะยังอยู่ในอบิสซิเนีย[2] เขาเป็นหนึ่งในมุฮาญิรูนที่ปฏิเสธสัตยาบัน[3]

ใน ค.ศ. 633 เขาเป็นผู้บัญชาการในการรบที่ซีเรียของอะบูบักร์[4] ใน ค.ศ. 634 เขาแต่งงานกับอุมมุฮะกีมในตอนเย็นก่อนที่จะถูกฆ่าในยุทธการที่มัรญ์ อัศศ็อฟฟัร[5]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 The Calcutta Review - Google Books. 1855. สืบค้นเมื่อ 2014-01-18.
  2. Islamkotob. Companions of the Prophet - IslamKotob - Google Books. สืบค้นเมื่อ 2014-01-18.
  3. Seventh Session, Part 2
  4. Muir, Sir William (1883). Annals of the Early Caliphate: From Original Sources - Sir William Muir - Google Books. สืบค้นเมื่อ 2014-01-18.
  5. Balādhurī, Aḥmad ibn Yaḥyá (2002). The Origins of the Islamic State: Being a Translation from the Arabic Accompanied with Annotations, Geographic and Historic Notes of the Kitâb Futûḥ Al-buldân of Al-Imâm Abu-l ʻAbbâs Aḥmad Ibn-Jâbir Al-Balâdhuri (ภาษาอังกฤษ). Gorgias Press. p. 182. ISBN 978-1-931956-63-5. OCLC 2475649.