การโกหก

ปิน็อกกีโอ ตัวละครสมมติ เป็นตัวละครที่มักถูกพรรณนาว่าเป็นคนโกหก

การโกหก (คำอื่นที่คล้ายกันเช่น การพูดปด โป้ปด มดเท็จ พูดเท็จ กล่าวเท็จ เพ็ดทูล ฯลฯ) เป็นการยืนยันที่เชื่อว่าเป็นเท็จ โดยทั่วไปใช้เพื่อจุดประสงค์ในการหลอกลวงหรือทำให้ผู้อื่นเข้าใจผิด คำโกหกสามารถตีความได้ว่าเป็นข้อความเท็จโดยเจตนาหรือข้อความที่ทำให้เข้าใจผิด กระนั้น ใช่ว่าการบรรยายอันเป็นเท็จทั้งหมดเป็นการโกหก เช่น อุปมาอุปไมย อติพจน์ และวาทศิลป์เชิงเปรียบเทียบอื่น ๆ ที่ไม่มีเจตนาทำให้เข้าใจผิด ในขณะที่คำโกหกมีเจตนาให้ผู้ฟังตีความตามตัวอักษรอย่างชัดเจน คำโกหกยังอาจมีบทบาทหลากหลาย ทั้งในด้านเครื่องมือ ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล หรือจิตวิทยาสำหรับบุคคลที่ใช้มัน

การโกหกในบางสถานการณ์ ซึ่งรวมไปถึงการเบิกความเท็จและการหลอกลวง อาจนำไปสู่การลงโทษตามกฎหมาย

แม้ว่าผู้คนในหลายวัฒนธรรมจะเชื่อว่าสามารถตรวจจับการหลอกลวงได้โดยการสังเกตพฤติกรรมแบบอวัจนภาษา (เช่น การไม่สบตา กระสับกระส่าย ติดอ่าง ยิ้ม) แต่งานวิจัยชี้ให้เห็นว่าผู้คนมักประเมินความสำคัญของสัญญาณเหล่านี้และความสามารถในการตัดสินเกี่ยวกับการหลอกลวงอย่างแม่นยำเกินจริง โดยทั่วไปแล้ว ความสามารถในการตัดสินที่ถูกต้องของผู้คนได้รับผลจากอคติที่ทำให้รับข้อมูลที่เข้ามาและตีความความรู้สึกว่าเป็นหลักฐานของความจริง ผู้คนไม่ได้ตรวจสอบข้อความยืนยันที่เข้ามาเทียบกับความทรงจำเสมอไป

ดูเพิ่ม

• วจีทุจริต
• ความจริงครึ่งเดียว

แหล่งข้อมูลอืน

• Rines, George Edwin, บ.ก. (1920). "Lie" . Encyclopedia Americana.