การออกแบบเชิงอุตสาหกรรม

Western Electric Model 302 telephone, พบได้ทั่วสหรัฐอเมริกาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1937 ไปจนถึงการนำโทรออกสัมผัสเสียง^[1]

Calculator Olivetti Divisumma 24 ออกแบบในปี ค.ศ. 1956 โดย Marcello Nizzoli

การออกแบบเชิงอุตสาหกรรม (อังกฤษ: industrial design) เป็นกระบวนการออกแบบที่ประยุกต์ใช้กับผลิตภัณฑ์ที่ผลิตผ่านเทคนิคการผลิตจำนวนมาก มีลักษณะสำคัญคือ การออกแบบนั้นแยกออกจากการผลิต หมายถึง การออกแบบเป็นกิจกรรมเชิงสร้างสรรค์ในการกำหนดรูปแบบและคุณลักษณะของผลิตภัณฑ์ ที่เกิดขึ้นก่อนหน้ากิจกรรมเชิงกายภาพของการผลิตผลิตภัณฑ์ซึ่งเป็นไปในลักษณะการทำซ้ำอย่างแท้จริง และบ่อยครั้งเป็นการผลิตแบบอัตโนมัติ

การออกแบบอุตสาหกรรมนี้แตกต่างจากการออกแบบงานฝีมือ กล่าวคือรูปแบบของผลิตภัณฑ์ถูกกำหนดล่วงหน้าในช่วงเวลาของการคิดสร้างสรรค์โดยผู้สร้างผลิตภัณฑ์

ผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมทั้งหมดเป็นผลที่เกิดขึ้นจากกระบวนการออกแบบ ทั้งนี้ธรรมชาติของกระบวนการออกแบบอุตสาหกรรมอาจมีหลายแนวทางคือ สามารถดำเนินการได้โดยตัวบุคคลหรือโดยทีมขนาดใหญ่; สามารถเน้นความคิดสร้างสรรค์เชิงการหยั่งรู้ หรือ เน้นผลการตัดสินใจที่เกิตจากการคำนวณทางวิทยาศาสตร์ ซึ่งบ่อยครั้งมักจะเน้นทั้งสองแนวทางในเวลาเดียวกัน; และสามารถรับอิทธิพลจากปัจจัยต่างๆ เช่น วัสดุศาสตร์ กระบวนการผลิต กลยุทธทางธุรกิจ และ ทัศนคติทางสังคมการค้าหรือสุนทรียภาพที่แพร่หลายในขณะนั้น

บทบาทของนักออกแบบอุตสาหกรรมคือการสร้างและดำเนินการเพื่อให้เกิดผลลัพธ์ของการออกแบบ เพื่อการแก้ปัญหาทั้งในเรื่องของ รูปแบบ ฟังก์ชันการใช้งาน การยศาสตร์ (ergonomics) การตลาด การพัฒนาแบรนด์ การพัฒนาอย่างยั่งยืน และการขาย

ประวัติ

การจำกัดความ

กระบวนการออกแบบ

ตัวอย่างการออกแบบอุตสาหกรรมที่โดดเด่น

ในประเทศไทย

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

Citations

↑ "WE 300-series Types". Paul-f.com. 2012-08-11. สืบค้นเมื่อ 2012-09-20.

Sources

แหล่งข้อมูลอื่น

แม่แบบ:Prone to spam

[1] "WE 300-series Types". Paul-f.com. 2012-08-11. สืบค้นเมื่อ 2012-09-20.

[1]