การอพยพฉุกเฉิน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

การอพยพฉุกเฉิน (อังกฤษ: Emergency evacuation) หมายถึง การเคลื่อนย้ายประชากรอย่างรวดเร็วและเร่งด่วน เนื่องจากเกิดภัยธรรมชาติหรือภัยอันตรายอย่างใดอย่างหนึ่งเกิดขึ้น โดยสามารถมีขอบเขตได้ตั้งแต่การอพยพขนาดเล็ก เช่น อพยพผู้คนในอาคารที่ถูกเพลิงไหม้ ไปจนถึงการอพยพขนาดใหญ่ เช่น การอพยพเนื่องจากอุทกภัย

สาเหตุของการอพยพ[แก้]

การอพยพฉุกเฉินอาจเกิดขึ้นก่อน ระหว่างหรือหลังเหตุการณ์ภัยพิบัติทางธรรมชาติก็ได้ อย่างเช่น:

และสาเหตุอื่น อย่างเช่น:

  • การโจมตีทางทหาร
  • อุบัติเหตุทางอุตสาหกรรม
  • อุบัติเหตุทางนิวเคลียร์
  • อุบัติเหตุทางการจราจร
  • อัคคีภัย
  • การวางระเบิด
  • การก่อการร้าย
  • ยุทธการทางทหาร
  • โครงสร้างของอาคารชำรุด
  • การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัส