การหายใจ

ชายคนหนึ่งหายใจออกในอากาศหนาว

การหายใจเป็นกระบวนการซึ่งนำอากาศเข้าหรือออกจากสิ่งมีชีวิตที่ต้องการออกซิเจนต้องการไปเพื่อปลดปล่อยพลังงานผ่านการหายใจระดับเซลล์ในรูปเมแทบอลิซึมโมเลกุลพลังงานสูง เช่น กลูโคส การหายใจเป็นเพียงกระบวนการเดียวซึ่งส่งออกซิเจนไปยังที่ที่ต้องการในร่างกายและนำคาร์บอนไดออกไซด์ออก อีกกระบวนการหนึ่งที่สำคัญเกี่ยวข้องกับการเคลื่อนที่ของเลือดโดยระบบไหลเวียน การแลกเปลี่ยนแก๊สเกิดขึ้นในถุงลมปอดโดยการแพร่ของแก๊สระหว่างแก๊สในถุงลมและเลือดในหลอดเลือดฝอยปอด เมื่อแก๊สที่ละลายนี้อยู่ในเลือด หัวใจปั๊มเลือดให้ไหลไปทั่วร่างกาย นอกเหนือไปจากการนำคาร์บอนไดออกไซด์ออก การหายใจส่งผลให้เกิดการสูญเสียน้ำจากร่างกาย อากาศที่หายใจออกมีความชื้นสัมพัทธ์เท่ากับ 100% เพราะน้ำแพร่ข้ามพื้นผิวที่ชุ่มชื้นของทางเดินหายใจและถุงลมปอด

อากาศที่หายใจเข้าไปประกอบด้วยไนโตรเจน 78% ออกซิเจน 20.95% และก๊าซอื่นๆ ในปริมาณเล็กน้อย รวมถึงอาร์กอน คาร์บอนไดออกไซด์ นีออน ฮีเลียม และไฮโดรเจน ก๊าซที่หายใจออกประกอบด้วยคาร์บอนไดออกไซด์ 4-5% ซึ่งประมาณร้อยเท่าของปริมาณที่หายใจเข้าไป ปริมาณออกซิเจนลดลงประมาณหนึ่งในสี่, หรือ 4% ถึง 5%, ของปริมาณอากาศทั้งหมด

การหายใจอัตโนมัติสามารถยกเลิกได้ในระดับจำกัดโดยการเลือกหรือสำหรับการช่วยเหลือในการว่ายน้ำ, การพูด, การร้องเพลง หรือการฝึกเสียงอื่นๆ เป็นไปไม่ได้ที่จะกดความต้องการหายใจจนถึงสภาวะไฮโปเซีย แต่การฝึกฝนสามารถปรับปรุงความสามารถในการกลั้นหายใจได้ มีหลักฐานว่าการฝึกการหายใจอย่างมีสติช่วยในการผ่อนคลายและลดความเครียด แต่ยังไม่มีหลักฐานที่ยืนยันว่ามีประโยชน์อื่นใดต่อสุขภาพ นอกจากนี้ยังมีรีเฟล็กซ์อื่นๆ ที่ควบคุมการหายใจอัตโนมัติ การลงไปในน้ำ โดยเฉพาะใบหน้าในน้ำเย็น จะทำให้เกิดปฏิกิริยาที่เรียกว่า รีเฟล็กซ์การดำน้ำ ผลลัพธ์เริ่มต้นของสิ่งนี้คือการปิดทางเดินหายใจเพื่อป้องกันการไหลเข้าของน้ำ

รูปแบบการหายใจที่แตกต่างกันมักเกิดขึ้นตามอารมณ์บางประเภท เนื่องจากความสัมพันธ์นี้ ผู้เชี่ยวชาญในสาขาต่างๆ เชื่อว่าพวกเขาสามารถส่งเสริมอารมณ์บางอย่างได้โดยการใช้รูปแบบการหายใจที่มักจะสอดคล้องกับอารมณ์นั้นๆ ตัวอย่างเช่น และเป็นคำแนะนำที่พบบ่อยที่สุดก็คือว่า การหายใจลึกขึ้น ซึ่งใช้การทำงานของกระบังลมและท้องมากขึ้น สามารถช่วยในการผ่อนคลายได้ ในระหว่างการออกกำลังกาย รูปแบบการหายใจที่ลึกขึ้นปรับตัวเพื่อให้การดูดซับออกซิเจนมากขึ้น เหตุผลเพิ่มเติมสำหรับการรับเอารูปแบบการหายใจที่ลึกขึ้นคือการเสริมสร้างแกนกลางของร่างกาย ในกระบวนการหายใจลึก กระบังลมของหน้าอกจะอยู่ในตำแหน่งที่ต่ำกว่าในแกนกลาง และสิ่งนี้ช่วยในการสร้างความดันในช่องท้องซึ่งเสริมสร้างส่วนเอวของกระดูกสันหลัง