การสังหารหมู่ที่มหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียเทค

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
การสังหารหมู่ที่มหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียเทค
Norris hall.jpg
ตึกนอริส ตึกวิศวกรรม, ที่ซึ่งมีผู้เสียชีวิต 30 คน จากการสังหารหมู่ทั้งสิ้น 32 คน
วันที่16 เมษายน พ.ศ. 2550
7:15 น. และ 9:00 - 9:30 น. (UTC−4)
เป้าหมายสถาบันเวอร์จิเนียโปลีเทคนิคและมหาวิทยาลัยรัฐ
ประเภทการสังหารหมู่, การยิงสังหารในโรงเรียน, การฆาตกรรม- ฆ่าตัวตาย
ตาย32 (33 รวมทั้งผู้ก่อเหตุ)[1]
เจ็บ29
ผู้ก่อเหตุโช ซึงฮึย
เหตุจูงใจต่อต้านการแบ่งชนชั้นทางสังคมและแก้แค้นจากการถูกรังแก

การสังหารหมู่ที่มหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียเทค เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2550 เวลา 7 นาฬิกาตามเวลาท้องถิ่น (UTC-4) ตามรายงานข่าว มีมือปืนคือนาย โช ซึงฮึย (เกาหลี: 조승희; อาร์อาร์: Cho Seung-hui; เอ็มอาร์: Cho Sŭng-hŭi) นักศึกษาวัยยี่สิบสามปีจากเกาหลีใต้ในมหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียเทค เมืองแบล็กส์เบิร์ก รัฐเวอร์จิเนีย สหรัฐอเมริกา และกราดยิงหลายนัด มีคนเสียชีวิตอย่างน้อย 33 คน และรวมทั้งมือปืนด้วย และบาดเจ็บอย่างน้อย 29 ราย มีรายงานการยิงทั้งที่ตึกเรียนและหอพัก หลังจากมีรายงานได้มีการยกเลิกการเรียนการสอนทั้งหมด เหตุการณ์นี้ทำให้เกิดความสับสนและข้อสงสัยต่อความปลอดภัยของมหาวิทยาลัย ตามรายงานนักศึกษาชาวไทยทั้ง 40 คนปลอดภัยดี

เหตุการณ์ทั่วไป[แก้]

สำนักข่าวต่างประเทศรายงานจากเมืองแบล็กส์เบิร์ก รัฐเวอร์จิเนีย สหรัฐอเมริกา เมื่อวันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2550 ว่า เจ้าหน้าที่ตำรวจรัฐเวอร์จิเนียเปิดเผยว่า เกิดเหตุยิงกันภายในมหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียเมื่อเวลาประมาณ 7:15 น.ของเช้าวันจันทร์ตามเวลาท้องถิ่น (UTC−4) โดยคนร้ายเป็นชายผู้หนึ่งใช้อาวุธปืนบุกเข้าไปยิงภายในบริเวณมหาวิทยาลัยและหอพักนักศึกษา สังหารผู้คนไปทั้งสิ้น 32 ศพ (33 ศพ หากรวมคนร้ายด้วย) และบาดเจ็บอีก 21 คน

หลังเหตุการณ์ เจ้าหน้าที่ตำรวจได้สั่งปิดประตูทางเข้าออกทั้งหมด และยกเลิกการเรียนการสอนทั้งหมด ส่วนตัวมือปืนนั้น เจ้าหน้าที่ตำรวจระบุว่า อยู่ในกลุ่มผู้เสียชีวิตด้วย แต่ยังไม่ทราบแน่ชัดว่า ฆ่าตัวตายหรือถูกผู้อื่นฆ่าตาย รวมทั้งสาเหตุที่ก่อเหตุสะเทือนขวัญขึ้นมา นับเป็นเหตุการณ์สังหารหมู่ในสถานศึกษาครั้งรุนแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ของสหรัฐอเมริกา ซึ่งเกิดขึ้นไม่กี่วันก่อนที่จะถึงวันครบรอบเหตุการณ์สังหารหมู่ที่เมืองโคลัมไบน์ รัฐโคโลราโด เมื่อวันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2542 มีผู้เสียชีวิต 15 คน

ลำดับเหตุการณ์[แก้]

การช่วยเหลือผู้รอดชีวิต

เวลาทั้งหมดที่ใช้คือ UTC−4 ซึ่งเป็นเขตเวลาท้องถิ่น

วันจันทร์ที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2550[แก้]

  • 7:15 น.: มีรายงานว่ามีการโทรแจ้ง 911 จากเวอร์จิเนียเทคว่ามีเหตุการณ์ยิงกัน มีผู้เสียชีวิตสองคน
  • 8:00 น.: เริ่มมีการเรียนการสอน
  • 9:00 น. – 9:30 น.(ประมาณ): มือปืนเริ่มเข้าไปยิงในห้องเรียนตึกวิศวกรรม
  • 9:26 น.: มีอีเมลให้ออกจากตึกเพราะมีการยิงกันเกิดขึ้น
  • 9:30 น.: นักศึกษารายงานกับตำรวจอีกว่ามีการยิงอีกในตึกวิศวกรรม
  • 9:50 น.: มีอีเมลฉบับที่สามบอกว่ามือปืนได้ออกจากตึกแล้วขอให้ทุกคนอยู่แต่ในตึกและอย่าเข้าใกล้หน้าต่าง
  • 10:52 น.: มีผู้เสียชีวิตอย่างน้อย 21 คน และบาดเจ็บอย่างน้อย 28 คน
  • 14:30 น.: สำนักข่าวเอพีรายงานว่ามีผู้เสียชีวิต 31 คน
  • 19:30 น.: รายงานล่าสุดบอกว่ามีผู้เสียชีวิต 31 คน ที่ตึกนอริส และยังไม่ทราบชื่อมือปืน

รายชื่อผู้เสียชีวิต[แก้]

เป็นรายชื่อจากสื่อต่างๆ อย่างไม่เป็นทางการ

การยิงครั้งแรกที่หอแอมเบอร์จอห์นสันตะวันตก[แก้]

  • เอมิลี่ ฮิลสเชอร์, นักศึกษาปีที่หนึ่ง[2]
  • ไรอัน ซี. คลาก, นักศึกษาอายุ 22 ปีถูกสังหารที่หอแอมเบอร์จอห์นสันตะวันตก

การยิงครั้งที่สองที่ตึกนอริส ตึกวิศวกรรม[แก้]

(ในที่นี้ hall หมายถึง ตึกขนาดใหญ่ในสถาบันอุดมศึกษา ซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นโถง)

  • มารี่ รีด, นักศึกษาปีหนึ่งถูกยิงขณะเรียนอยู่ที่ห้องเรียนภาษาฝรั่งเศส[3]
  • เฮนรี ลี , นักศึกษาปีที่หนึ่ง[4]
  • แมกซีน เทอเนอร์, นักศึกษาปีที่สี่[4]
  • แมต ลา โปรเต, นักศึกษาปีที่หนึ่ง[4]
  • จาเรต เลน, นักศึกษาปีที่สี่[4]
  • เลสลี เชอร์แมน, นักศึกษาปีที่สอง[4]
  • ฮวน ออร์ทีส, นักศึกษาระดับสูงกว่าปริญญาตรี[4]
  • จาเรต เลน, นักศึกษาปีที่สี่[4]
  • เลสลี เชอร์แมน, นักศึกษาปีที่สอง[4]
  • เคียตลิน แฮมมาเล็น, นักศึกษาปีที่สอง[4]
  • จาเรต เลน, นักศึกษาปีที่สี่[4]
  • เลสลี เชอร์แมน, นักศึกษาปีที่สอง[4]
  • เคียตลิน แฮมมาเล็น, นักศึกษาปีที่สอง[4]
  • รีมา ซามาฮา, นักศึกษาปีที่หนึ่ง[4]
  • ศาสตราจารย์ลิวิฟ ลิบริสคิว (เสียชีวิตขณะช่วยกันให้นักศึกษาออกไปจากตึกทำให้คนร้ายมาทำร้ายเขา)[2][5]
  • ศาสตราจารย์เควิน กันนาตา [2][6]
  • ศาสตราจารย์คริสโตเฟอร์ เจมส์ บิชอพ ถูกคนร้ายยิงเสียชีวิตขณะที่กำลังสอนภาษาเยอรมัน[7]

ผู้ก่อเหตุ[แก้]

ตำรวจสามารถระบุตัวคนร้ายได้แล้วคือ โช ซึงฮึย (Cho Seung-hui) นักศึกษามหาวิทยาลัยอายุยี่สิบสามปีจากเกาหลีใต้

เปรียบเทียบประวัติศาสตร์[แก้]

นี่เป็นเหตุการณ์ยิงกันในสถานศึกษาที่ร้ายแรงที่สุดในสหรัฐอเมริกา มากกว่ากรณีโรงเรียนมัธยมโคลัมไบน์ที่มีผู้เสียชีวิต 15 ศพ ในปีพ.ศ. 2542 และการสังหารหมู่ที่ มหาวิทยาลัยเท็กซัส ออสติน ที่มีผู้เสียชีวิต 16 คน(รวมผู้ก่อเหตุ) ในวันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2509 และเป็น เหตุการณ์ยิงประชาชนพลเรือนที่ร้ายแรง เป็นอันดับที่สอง ในประวัติศาสตร์สหรัฐอเมริกา รองจาก เหตุยิงกันที่ลาสเวกัสสตริป พ.ศ. 2560

พัสดุที่ส่งให้สถานีข่าวเอ็นบีซี[แก้]

ในวันที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2550 สถานีข่าวเอ็นบีซี ได้รับพัสดุจากนายโช ซึงฮึย

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ "Virginia Tech official website". Virginia Tech official website. สืบค้นเมื่อ 2007-04-16.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 "32 Shot Dead on Virginia Tech Campus". New York Times. สืบค้นเมื่อ 2007-04-17.
  3. ↑ ABC News. "Teen With Local Ties Killed in Virginia Tech Shooting".[ลิงก์เสีย]
  4. ↑ 4.00 4.01 4.02 4.03 4.04 4.05 4.06 4.07 4.08 4.09 4.10 4.11 4.12 "List of confirmed deceased". Collegiate Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-04-19. สืบค้นเมื่อ 2007-04-17.
  5. ↑ http://hosted.ap.org/dynamic/stories/V/VIRGINIA_TECH_SHOOTING?SITE=NYMID&SECTION=HOME&TEMPLATE=DEFAULT
  6. ↑ http://hosted.ap.org/dynamic/stories/V/VIRGINIA_TECH_SHOOTING?SITE=NYMID&SECTION=HOME&TEMPLATE=DEFAULT
  7. ↑ "Professor among Virginia Tech victims". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ 2007-04-17.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=การสังหารหมู่ที่มหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียเทค&oldid=10647390"