การข่มเหงรังแก

	Library resources about; การข่มเหงรังแก
	แม่แบบ:Library link about; แม่แบบ:Library link about;

คุณสามารถหาข้อมูลเกี่ยวกับ การข่มเหงรังแก ได้โดยค้นหาจาก; โครงการพี่น้องของวิกิพีเดีย :
	หาความหมาย จากวิกิพจนานุกรม
	หนังสือ จากวิกิตำรา
	คำคม จากวิกิคำคม
	ข้อมูลต้นฉบับ จากวิกิซอร์ซ
	ภาพและสื่อ จากคอมมอนส์
	เนื้อหาข่าว จากวิกิข่าว
	แหล่งเรียนรู้ จากวิกิวิทยาลัย

สัดส่วนของเด็กที่มีรายงานว่าถูกข่มเหงรังแกแบ่งตามประเทศ (2015)

การข่มเหงรังแก หรือ การกลั่นแกล้ง (อังกฤษ: Bullying) เป็นการใช้กำลัง, การขู่เข็ญหรือการข่มขู่ เพื่อทำร้าย, ครอบงำอย่างเกรี้ยวกราด หรือ ข่มขู่ พฤติกรรมนี้มักเกิดขึ้นซ้ำไปมาและเกิดเป็นนิสัย สิ่งที่นำมาสู่การข่มเหงรังแกคือการรับรู้เข้าใจ (perception) ทั้งของผู้รังแกและผู้ถูกรังแก ถึงความไม่สมดุลกันของอำนาจทางสังคมหรือทางกายภาพ การเกิดความไม่สมดุลของอำนาจนี้ใช้ในการแยกความแตกต่างระหว่างการข่มเหงรังแก (bullying) จากความขัดแย้ง (conflict)^[1] การข่มเหงรังแกเป็นกลุ่มย่อยของความประพฤติที่เกรี้ยวกราด (aggressive behavior) ซึ่งมีลักษณะประกอบด้วยเกณฑ์ดังต่อไปนี้: (1) ความตั้งใจเป็นปริปักษ์ (hostile intent), (2) ความไม่สมดุลของอำนาจ (imbalance of power) และ (3) การเกิดขึ้นซ้ำ ๆ (repetition over a period of time)^[2]

การข่มเหงรังแกในโรงเรียนและที่ทำงานสามารถแแเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า "peer abuse"^[3] วัฒนธรรมการข่มเหงรังแกสามารถปรากฏได้ในบริบทที่ซึ่งมนุษย์มีปฏิสัมพันธ์กัน เช่น ในโรงเรียน, ครอบครัว, ที่ทำงาน,^[4] บ้าน และ ชุมชน สื่อกลางหลักในการข่มเหงรังแกในวัฒนธรรมร่วมสมัยคือผ่านทางสื่อสังคมและเว็บไซต์^[5]

อ้างอิง[แก้]

↑ Juvonen, J.; Graham, S. (2014). "Bullying in Schools: The Power of Bullies and the Plight of Victims". Annual Review of Psychology. 65: 159–85. doi:10.1146/annurev-psych-010213-115030. PMID 23937767. S2CID 207640520.
↑ Burger, Christoph; Strohmeier, Dagmar; Spröber, Nina; Bauman, Sheri; Rigby, Ken (2015). "How teachers respond to school bullying: An examination of self-reported intervention strategy use, moderator effects, and concurrent use of multiple strategies". Teaching and Teacher Education. 51: 191–202. doi:10.1016/j.tate.2015.07.004.
↑ Elizabeth Bennett (1 January 2006). Peer Abuse Know More!: Bullying from a Psychological Perspective. Infinity. ISBN 978-0-7414-3265-0. เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ 14 September 2014. สืบค้นเมื่อ 2013-10-29.
↑ Williams, Ray (3 May 2011). "The Silent Epidemic: Workplace Bullying". Psychology Today. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2015-11-21. สืบค้นเมื่อ 2016-11-13.
↑ Whittaker, E (2016). "Cyberbullying via social media". Journal of School Violence: 11–29.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

#

[1] Juvonen, J.; Graham, S. (2014). "Bullying in Schools: The Power of Bullies and the Plight of Victims". Annual Review of Psychology. 65: 159–85. doi:10.1146/annurev-psych-010213-115030. PMID 23937767. S2CID 207640520.

[2] Burger, Christoph; Strohmeier, Dagmar; Spröber, Nina; Bauman, Sheri; Rigby, Ken (2015). "How teachers respond to school bullying: An examination of self-reported intervention strategy use, moderator effects, and concurrent use of multiple strategies". Teaching and Teacher Education. 51: 191–202. doi:10.1016/j.tate.2015.07.004.

[Bennett2006-3] Elizabeth Bennett (1 January 2006). Peer Abuse Know More!: Bullying from a Psychological Perspective. Infinity. ISBN 978-0-7414-3265-0. เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ 14 September 2014. สืบค้นเมื่อ 2013-10-29.

[SilentEpidemic-4] Williams, Ray (3 May 2011). "The Silent Epidemic: Workplace Bullying". Psychology Today. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2015-11-21. สืบค้นเมื่อ 2016-11-13.

[5] Whittaker, E (2016). "Cyberbullying via social media". Journal of School Violence: 11–29.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

คุณสามารถหาข้อมูลเกี่ยวกับ การข่มเหงรังแก ได้โดยค้นหาจาก โครงการพี่น้องของวิกิพีเดีย :
	หาความหมาย จากวิกิพจนานุกรม
	หนังสือ จากวิกิตำรา
	คำคม จากวิกิคำคม
	ข้อมูลต้นฉบับ จากวิกิซอร์ซ
	ภาพและสื่อ จากคอมมอนส์
	เนื้อหาข่าว จากวิกิข่าว
	แหล่งเรียนรู้ จากวิกิวิทยาลัย

การข่มเหงรังแก

อ้างอิง[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

รายการนำทางไซต์

ค้นหา