กลุ่มอาการไอคาร์ดี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

กลุ่มอาการไอคาร์ดี (อังกฤษ: Aicardi syndrome) เป็นโรคทางพันธุกรรมชนิดหนึ่งที่ทำให้ผู้ป่วยมีความผิดปกติของสมองส่วนคอร์ปัส คาลโลซัม จอตาผิดปกติ และโรคลมชักแบบอีพิเล็ปติกสปาสซึม เชื่อกันว่าเกิดจากความผิดปกติของส่วนหนึ่งของโครโมโซมเอกซ์ ผู้ป่วยส่วนใหญ่จะเริ่มแสดงอาการที่อายุประมาณ 5 เดือน