ซุน เฟิ่น

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ซุน เฟิ่น
孫奮
จางอานโหว (章安侯)
ดำรงตำแหน่งสิงหาคมหรือกันยายน ค.ศ. 258–270
อ่องแห่งเจ๋ (齊王 ฉีหวาง)
ดำรงตำแหน่งมกราคมหรือกุมภาพันธ์ ค.ศ. 252 – 253
ประสูติระหว่าง ค.ศ. 224 และ ค.ศ. 235
สวรรคต270
คู่อภิเษกยฺเหวียนชื่อ
พระราชบุตรโอรส 5 องค์
พระนามเต็ม
ชื่อสกุล: ซุน (孫)
ชื่อตัว: เฟิน (奮)
ชื่อรอง: จื่อหยาง (子揚)
ราชวงศ์ราชวงศ์ซุน
พระราชบิดาซุนกวน
พระราชมารดาจ้งจี

ซุน เฟิ่น (จีน: 孫奮; พินอิน: Sūn Fèn; ก่อน ค.ศ. 235[a] - 270) ชื่อรอง จื่อหยาง (จีน: 子揚; พินอิน: Zǐyáng) เป็นเจ้าชายของรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊กของจีน เป็นพระโอรสองค์ที่ 5 ของซุนกวนจักรพรรดิผู้ก่อตั้งรัฐง่อก๊ก

ประวัติ[แก้]

ซุน เฟิ่นเป็นบุตรชายคนที่ 5 ของซุนกวนขุนศึกในช่วงปลายยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออกและขึ้นเป็นจักพรรดิผู้ก่อตั้งรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊ก มารดาของซุน เฟิ่นคือจ้งจี (仲姬) สนมของซุนกวน[1] ในช่วงปลายเดือนมกราคมหรือกุมภาพันธ์ ค.ศ. 252 ซุน เฟิ่นได้รับฐานันดรศักดิ์เป็น "อ๋องแห่งเจ๋" (齊王 ฉีหวาง) และได้ประทับอยู่ในบู๊เฉียง (武昌 อู่ชาง; ปัจจุบันคือนครเอ้อโจว มณฑลหูเป่ย์)[2][3]

ดูเพิ่ม[แก้]

หมายเหตุ[แก้]

  1. ไม่มีการบันทึกถึงปีประสูติของซุน เฟิ่น พระองค์อาวุโสมากกว่าซุนฮิว (ประสูติในปี ค.ศ. 235) และน้อยกว่าซุนโฮ (ประสูติในปี ค.ศ. 224)

อ้างอิง[แก้]

  1. (孫奮字子揚,霸弟也,母曰仲姬。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 59.
  2. ([太元]二年春正月, ... 子奮為齊王,居武昌; ...) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 47.
  3. (太元二年,立為齊王,居武昌。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 59.

บรรณานุกรม[แก้]