กลุ่มอาการเล็นน็อกซ์-กาสเตาต์
| Lennox–Gastaut syndrome | |
|---|---|
 | |
| Generalized 3 Hz spike and wave discharges in a child with childhood absence epilepsy. | |
| สาขาวิชา | Neurology |
กลุ่มอาการเล็นน็อกซ์-กาสเตาต์เป็นกลุ่มอาการโรคลมชักในเด็กชนิดหนึ่ง มีลักษณะเฉพาะคือเป็นการชักที่รุนแรงและชักแบบซับซ้อน เป็นโรคหายากชนิดหนึ่ง
ผู้ป่วยจะมีอาการชักต่อเนื่องและซ้ำๆ หลายครั้ง ซึ่งมีลักษณะเฉพาะ นอกจากนี้จะมีความบกพร่องทางสติปัญญาและพัฒนาการ ร่วมกับมีผลตรวจคลื่นไฟฟ้าสมองเป็นแบบ slow spike wave ผู้ป่วยมักเริ่มมีอาการตั้งแต่อายุ 3-5 ปี และสามารถเป็นต่อเนื่องไปจนถึงวัยผู้ใหญ่
โรคนี้มีความสัมพันธ์กับพันธุกรรมกลายพันธุ์บางแบบ การบาดเจ็บหรือขาดออกซิเจนในช่วงการคลอด การติดเชื้อตั้งแต่แรกเกิด เนื้องอกหรือความผิดปกติในเนื้อสมอง และโรคพันธุกรรมอื่นๆ เช่นทิวเบอรัสสเคลอโรซิสและกลุ่มอาการเวสท์
ผู้ป่วยโรคนี้มีพยากรณ์โรคไม่ดี โดยมีอัตราเสียชีวิตตั้งแต่วัยเด็กอยู่ที่ 5% และ 80-90% จะยังมีอาการชักอยู่แม้จะเข้าสู่วัยผู้ใหญ่แล้ว
การรักษา[แก้]
ทางเลือกในการรักษาโรคนี้มีหลายทาง ได้แก่ การใช้ยา การผ่าตัด และการปรับอาหาร
การใช้ยา[แก้]
ยาขนานแรก[แก้]
- วาลโพรเอต
ยาขนานที่ 2[แก้]
- ลาโมทริจีน
ยาขนานที่ 3[แก้]
- รูฟินาไมด์
- โทพิราเมต
ยาขนานสุดท้าย[แก้]
- เฟลบาเมต
ยาเสริม[แก้]
- เบนโซไดอะซีปีน เช่น โคลนาซีแปม ไนตราซีแปม และ คลอบาแซม
- โซนิซาไมด์
- แคนนาบิไดออล
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
| การจำแนกโรค | |
|---|---|
| ทรัพยากรภายนอก |