โจเซฟ เอสตราดา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โจเซฟ เอสตราดา
ประธานาธิบดีฟิลิปปินส์ คนที่ 13
ดำรงตำแหน่ง
30 มิถุนายน พ.ศ. 2541 – 20 มกราคม พ.ศ. 2544
รองประธานาธิบดีกลอเรีย มาคาปากัล-อาร์โรโย
ก่อนหน้าฟิเดล รามอส
ถัดไปกลอเรีย มาคาปากัล-อาร์โรโย
รองประธานาธิบดีฟิลิปปินส์ คนที่ 11
ดำรงตำแหน่ง
30 มิถุนายน, พ.ศ. 2535 – 30 มิถุนายน, พ.ศ. 2541
ประธานาธิบดีฟิเดล รามอส
ก่อนหน้าSalvador Laurel
ถัดไปกลอเรีย มาคาปากัล-อาร์โรโย
นายกเทศมนตรีกรุงมะนิลา
ดำรงตำแหน่ง
30 มิถุนายน พ.ศ. 2556 – 30 มิถุนายน พ.ศ. 2562
ก่อนหน้าAlfredo Lim
ถัดไปIsko Moreno
Chairman of the Presidential Anti-Crime Commission
ดำรงตำแหน่ง
พ.ศ. 2535 – พ.ศ. 2540
ประธานาธิบดีฟิเดล รามอส
Senator of the Philippines
ดำรงตำแหน่ง
30 มิถุนายน พ.ศ. 2530 – 30 มิถุนายน พ.ศ. 2535
นายกเทศมนตรีเมืองซานฮวน เขตเมโทรมะนิลา
ดำรงตำแหน่ง
30 ธันวาคม พ.ศ. 2512 – 26 มีนาคม พ.ศ. 2529
ก่อนหน้าBraulio Sto. Domingo
ถัดไปReynaldo San Pascual
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด
Jose Marcelo Ejercito

(1937-04-19) 19 เมษายน ค.ศ. 1937 (86 ปี)
Tondo, Manila, Philippines
ศาสนาโรมันคาทอลิก
พรรคการเมืองPMP (1991–present)
การเข้าร่วม
พรรคการเมืองอื่น
Nacionalista (1969–1987)
Liberal Party (1987–1991)
UNA (2012-present)
คู่สมรสLuisa Pimentel
บุตรJinggoy Estrada
Jackie Ejercito Estrada
JV Ejercito
ศิษย์เก่าMapúa Institute of Technology (Dropped out)
วิชาชีพActor
Businessperson
Politician
ลายมือชื่อ
เว็บไซต์Official website

โจเซฟ "เอรัป" เอเฮร์ซีโต เอสตราดา (Joseph "Erap" Ejercito Estrada) อดีตประธานาธิบดีคนที่ 13 ของฟิลิปปินส์ ดำรงตำแหน่งระหว่างปี พ.ศ. 2541 ถึง พ.ศ. 2544

เอสตราดาเกิดที่มะนิลา มีชื่อเสียงจากการเป็นพระเอกภาพยนตร์ โดยรับบทนำในภาพยนตร์กว่า 100 เรื่อง ในระยะเวลา 33 ปีที่ประกอบอาชีพนักแสดง จากนั้นได้หันมาเล่นการเมืองท้องถิ่น เป็นนายกเทศมนตรีเมืองซานฮวน ในเขตเมโทรมะนิลา เป็นเวลา 17 ปี แล้วลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาสูงของฟิลิปปินส์ และดำรงตำแหน่งรองประธานาธิบดีในสมัยของฟิเดล รามอส

เอสตราดาลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีฟิลิปปินส์ในปี พ.ศ. 2540 และชนะการเลือกตั้งอย่างขาดลอย เนื่องจากชื่อเสียงเดิมในฐานะพระเอกภาพยนตร์ยอดนิยม เขาพ้นจากตำแหน่งหลังจากถูกยื่นถอดถอน ด้วยข้อหาคอร์รัปชัน และถูกตัดสินว่ามีความผิดในข้อหาฉ้อฉล ในปี พ.ศ. 2550 แต่ได้รับการอภัยโทษจากประธานาธิบดีกลอเรีย มาคาปากัล-อาร์โรโย ซึ่งเคยดำรงตำแหน่งรองประธานาธิบดีในสมัยของเอสตราดา

ในการเลือกตั้งประธานาธิบดี พ.ศ. 2553 เอสตราดาได้ลงสมัครอีกครั้ง แต่พ่ายแพ้ให้กับเบนิกโน อากีโนที่ 3

อ้างอิง[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]