โครงข่ายโทรคมนาคมแห่งชาติ
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
โครงข่ายโทรคมนาคมแห่งชาติ หรือ เทเลคอม พูล (อังกฤษ: Telecom Pool) เป็นโครงการเพื่อจัดการรวบโครงข่ายโทรคมนาคม ทั้งหน่วยงานของรัฐและเอกชน ให้อยู่ภายใต้หน่วยงานเดียวทำหน้าที่บริหารโครงข่ายโทรคมนาคมของชาติ
ที่มา[แก้]
พ.ศ. 2550 พล.อ. สนธิ บุญยรัตกลิน ประธานคณะมนตรีความมั่นคงแห่งชาติ(คมช.) ร่วมประชุมกับ สิทธิชัย โภไคยอุดม รมว. เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร(ไอซีที) รวมถึงคณะกรรม การ บมจ.ทีโอที(TOT) และ บมจ.กสท โทรคมนาคม(CAT) เพื่อหาทางรวบรวม งานที่ซ้ำซ้อนต่างๆของกิจการการสื่อสารในประเทศไทย มีมติให้จัดตั้งโครงข่ายโทรคมนาคมแห่งชาติขึ้น
แนวคิดและการปฏิบัติ[แก้]
รัฐเข้าไปถือหุ้นในสัดส่วน 100%
- บริหารโครงข่ายเคเบิลใยแก้วนำแสง หรือ "ไฟเบอร์ออพติก" จากการไฟฟ้าทั้ง 3 หน่วยงาน คือ ฝ่ายผลิตฯ ส่วนภูมิภาค และนครหลวง ที่มีไฟเบอร์ออพติกอยู่ทั่วประเทศมาอยู่ภายใต้การบริหารของ "เทเลคอม พูล"
- เจรจากับเอกชนผู้ให้บริการโทรศัพท์ อีก 5 ราย คือ TRUE , TT&T , AIS และ DTAC เข้าร่วม 5 เครือข่าย
- รวมโครงข่าย TOT กับ CAT อีก 2 โครงข่าย
ข้อดีข้อเสีย[แก้]
ข้อดีทำให้ลดความซ้ำซ้อนการลงทุนเพื่อการสื่อสารในประเทศและมีประสิทธิภาพในการจัดการ ข้อเสียคือ เป็นการผูกขาดธุรกิจ
อ้างอิง[แก้]
 | บทความนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล หมายเหตุ: ขอแนะนำให้จัดหมวดหมู่โครงให้เข้ากับเนื้อหาของบทความ (ดูเพิ่มที่ วิกิพีเดีย:โครงการจัดหมวดหมู่โครงที่ยังไม่สมบูรณ์) |