แซตเทิร์นบอมเบอร์แมน
| แซตเทิร์นบอมเบอร์แมน | |
|---|---|
 ภาพปกเวอร์ชันยุโรป | |
| ผู้พัฒนา | ฮัดสันซอฟต์, อิเลฟเวน |
| ผู้จัดจำหน่าย | |
| กำกับ | ชิเงกิ ฟูจิวาระ คาซูโนริ ยาซูอิ |
| อำนวยการผลิต | ฮิโรชิ อิงาริ |
| ออกแบบ | ทัตสึมิสึ วาตานาเบะ โยเฮ นากาตะ |
| ศิลปิน | โชจิ มิซูโนะ นาโอโตะ โยชิมิ |
| แต่งเพลง | จุง ชิกูมะ |
| ชุด | บอมเบอร์แมน |
| เครื่องเล่น | เซกา แซตเทิร์น |
| วางจำหน่าย |
|
| แนว | แอ็กชัน, เขาวงกต |
| รูปแบบ | ผู้เล่นเดี่ยว, หลายผู้เล่น |
แซตเทิร์นบอมเบอร์แมน (ญี่ปุ่น: サターンボンバーマン; อังกฤษ: Saturn Bomberman) เป็นวิดีโอเกมแนวแอ็กชันที่ได้รับการพัฒนาโดยฮัดสันซอฟต์สำหรับระบบเซกา แซตเทิร์น โดยเป็นตอนที่สิบสองในซีรีส์บอมเบอร์แมน เกมนี้ได้รับการเปิดตัวครั้งแรกในประเทศญี่ปุ่นเมื่อวันที่ 19 กรกฎาคม ค.ศ. 1996, ในทวีปอเมริกาเหนือเมื่อวันที่ 22 สิงหาคม ค.ศ. 1997 และในทวีปยุโรปใน ค.ศ. 1997 ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับฟังก์ชันผู้เล่นหลายคนต่อผู้เล่นสูงสุดสิบคน
เกมดังกล่าวได้รับการวิจารณ์ที่หลากหลายเมื่อมีการเปิดตัว นักวิจารณ์แสดงความคิดเห็นว่าเกมนี้สนุก แต่ล้มเหลวในการพัฒนาซีรีส์บอมเบอร์แมนอย่างแท้จริงมากกว่าภาคก่อน ๆ
รูปแบบการเล่น[แก้]
เหมือนกับเกมบอมเบอร์แมนส่วนใหญ่ ซึ่งแซตเทิร์นบอมเบอร์แมน มีโหมดประจัญบาน (battle mode) เช่นเดียวกับโหมดเนื้อเรื่อง (story mode) พร้อมกับเป็นโหมดหลักที่ผู้เล่นต้องจบซีรีส์ของด่าน หลังจากนั้นผู้เล่นจะได้รับอันดับตามเวลาที่ใช้ เวลานี้จะได้รับการบันทึกลงในหน่วยความจำและเก็บไว้ในกระดานคะแนนเพื่อใช้อ้างอิงในอนาคต[2] รวมถึงเกมนี้ยังมีการเพิ่มพลังใหม่ ๆ หลายอย่าง
แซตเทิร์นบอมเบอร์แมนใช้ไดโนเสาร์ผู้ช่วย ซึ่งในขั้นต้นพบว่าเป็นไข่ที่ถูกปล่อยออกมาเมื่อมีการทำลายบล็อกอ่อน ไดโนเสาร์มีสามระดับ ได้แก่ ทารก (อ่อนแอสุด), วัยรุ่น และตัวเต็มวัย (แข็งแกร่งสุด) ไดโนเสาร์สามารถโดนโจมตีได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้นไม่ว่าพวกมันจะใหญ่แค่ไหน หากผู้เล่นขี่ไดโนเสาร์เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้น ไดโนเสาร์จะโดนโจมตีแทนผู้เล่น[2] ในฐานะที่เก็บรวบรวมพาวเวอร์อัป มิเตอร์พิเศษที่ด้านบนของหน้าจอจะค่อย ๆ สร้างขึ้น เมื่อมิเตอร์นี้เต็มแล้วไดโนเสาร์จะโตขึ้นหนึ่งระดับ ตั้งแต่ทารกจนถึงวัยรุ่น หรือวัยรุ่นจนถึงตัวเต็มวัย อย่างไรก็ตาม ในโหมดประจัญบานระบบนี้จะทำงานแตกต่างกัน เมื่อใดก็ตามที่ผู้เล่นเก็บไข่ขณะขี่ไดโนเสาร์ ไดโนเสาร์จะเติบโต และผู้เล่นสามารถกระโดดออกจากไดโนเสาร์ได้ตลอดเวลา
โหมดเนื้อเรื่อง[แก้]
แซตเทิร์นบอมเบอร์แมนมีโหมดเนื้อเรื่องที่สามารถเล่นคนเดียวหรือสองผู้เล่น[2]
ด่านในโหมดเนื้อเรื่องเกี่ยวข้องกับการระเบิดเสาติดลูกกลมสีแดงเรืองแสงที่ด้านบน (ซึ่งรู้จักกันในชื่อซาร์ฟ) ขณะที่หลีกเลี่ยงศัตรู (หรือทำลาย) ระเบิดบล็อกและรวบรวมพาวเวอร์อัป เมื่อซาร์ฟทั้งหมดในด่านถูกทำลายแล้ว ทางออกจะปรากฏขึ้น เมื่อเข้าสู่ทางออก บอมเบอร์แมนจะทำท่าสำเร็จ จากนั้นจะมีคัตซีนสั้น ๆ โดยคัตซีนจะแสดงภาพทิวทัศน์ที่จะไป จากนั้นบอมเบอร์แมนก็เดินผ่าน และบางสิ่งก็ปิดทางที่เขาจากมา หลังจากคัตซีน ด่านต่อไปจะเริ่มขึ้น
โหมดประจัญบาน[แก้]
แซตเทิร์นบอมเบอร์แมนรองรับผู้เล่นได้ถึงสิบคนในโหมดประจัญบานด้วย 2 มัลติแทป,[3] 7 ผู้เล่นกับมัลติแทปเพียงหนึ่งตัว หรือผู้เล่นสองคนโดยไม่มีมัลติแทป นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ที่จะต่อสู้กับคู่แข่งที่ควบคุมด้วยซีพียูในโหมดประจัญบาน[3]
หากจำนวนผู้เล่นในเกมเกินแปดคน เกมจะถูกเล่นในสมรภูมิแบบจอกว้าง, ลดขนาดตัวละคร และบล็อกให้เล็กลง ทำให้สนามที่ลงเล่นมีขนาดใหญ่มาก สิ่งนี้ยังปิดใช้งานพาวเวอร์อัปหลายอย่างรวมถึงไดโนเสาร์
เวอร์ชันอเมริกาเหนือยังรองรับเซกาเน็ตลิงก์ มากถึงสี่ผู้เล่นออนไลน์ผ่านผู้เล่นสองคนต่อคอนโซล[4][5]
การตอบรับ[แก้]
| การตอบรับ | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||
นักวิจารณ์แตกแยกกันเหนือแซตเทิร์นบอมเบอร์แมน ซึ่งได้รับคำวิจารณ์แสดงความสนใจจาก"รีวิวกลุ่มเพื่อน"สี่คนของอิเล็กทรอนิกส์เกมมิงมันธลี, ดีน มอร์ตล็อก ของแซตเทิร์นพาวเวอร์ และแมตต์ เยียว ของเซกาแซตเทิร์นแมกกาซีน ที่ประทับใจในความสามารถของผู้เล่นสิบคนเป็นพิเศษ[8][17][18] รวมถึงโหมดและออปชันจำนวนมาก[17][18] เยียวยังยกย่องการเข้าถึงเกม โดยตั้งข้อสังเกตว่า "ความเป็นเจ้าพาวเวอร์อัปและการสร้างเสียงกระหึ่มดั้งเดิมนั้นจะเพิ่มความน่าดึงดูดให้กับเกม แต่ความจริงที่ว่าผู้เล่นสามารถหยิบจอยแพด และกระโดดเข้าไปในสิ่งที่หนาแน่น ด้วยการหยั่งรู้ขั้นต่ำเป็นปัจจัยที่ชนะอย่างแท้จริง"[18] อย่างไรก็ตาม ผู้วิจารณ์สำหรับนิตยสารเนกซ์เจเนอเรชัน และเจฟ เกิร์สแมน แห่งเว็บไซต์เกมสปอต ทั้งคู่รู้สึกว่าเกมล้มเหลวในการแตกออกมาจากเงาของซูเปอร์บอมเบอร์แมน 2 เกิร์สแมนได้อธิบายอย่างละเอียดว่า "ตั้งแต่เกมคลาสสิค เกมบอมเบอร์แมนทุกเกมที่ตามมาได้สะท้อนให้เห็นอย่างใกล้ชิด ในขณะที่ตรึงคุณสมบัติเด๋อด๋าบางอย่างที่ทำให้เกมสดใสโดยไม่ต้องเพิ่มสิ่งที่มีประโยชน์จริง ๆ แซตเทิร์นบอมเบอร์แมนเป็นการรวมคุณสมบัติที่เด๋อด๋าเหล่านี้ไว้ในเกมเดียว เพื่อให้คุณได้รับสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเกมบอมเบอร์แมน แต่ผู้เล่นบอมเบอร์แมนที่จริงจังได้เห็นสิ่งทั้งหมดนี้มาก่อน"[12] ส่วนเนกซ์เจเนอเรชันมีความเห็นคล้ายกันว่า "ความดีในการเล่นเกมขั้นพื้นฐานของซีรีส์นั้นไม่ได้ทำให้มัวหมอง แต่อย่างไรก็ตาม การเสนอล่าสุดจากฮัดสันซอฟท์ไม่บรรลุสถานะคลาสสิกของซูเปอร์บอมเบอร์แมน 2"[14]
นักวิจารณ์ก็ไม่ได้ทำให้ยอมรับทั้งหมดในคุณสมบัติผู้เล่น 10 คน ตามที่ระบุไว้ส่วนใหญ่ว่าขนาดหน้าจอที่ใช้สำหรับผู้เล่นสิบคนทำให้พาวเวอร์อัปและตัวละครมีขนาดเล็กเกินไปที่จะมองเห็นได้ทั้งหมด เว้นแต่ตั้งโทรทัศน์ที่ใหญ่ที่สุด[12][14][18][19] อย่างไรก็ตามพวกเขาเห็นด้วยว่าโหมดผู้เล่นหลายคนโดยรวมนั้นเป็นจุดเด่นของเกม[8][12][14][17][18][19] แดน สวี่ แห่งนิตยสารอิเล็กทรอนิกส์เกมมิงมันธลี กล่าวว่า "มันเป็นเกมที่มีผู้เล่นคนเดียวธรรมดา ๆ มันเป็นเกมผู้เล่นหลายคนที่ยอดเยี่ยม และนั่นคือทั้งหมดที่คุณต้องรู้"[8] ส่วนมอร์ตล็อกกล้าพูดว่ามันเป็น "เกมผู้เล่นหลายคนที่ดีที่สุดเท่าที่คุณเคยเล่น"[17] สำหรับนิตยสารเกมโปร ตั้งข้อสังเกตว่าหน้าจอมีความสับสนน้อยกว่าหากมีผู้เล่นแปดคนหรือน้อยกว่า และแสดงความคิดเห็นว่า "หากคุณไม่มีเซกามัลติแทป แซตเทิร์นบอมเบอร์แมนขอเสนอข้อแก้ตัวที่สมบูรณ์แบบเพื่อรับสิ่งหนึ่ง หากคุณไม่มีเพื่อน นี่เป็นโอกาสที่ดีที่จะได้เพื่อนมาด้วย"[19]
โหมดเนื้อเรื่องและโหมดมาสเตอร์ถูกวิพากษ์วิจารณ์โดยแมตต์ เยียว สำหรับเอไอที่ยากอย่างน่าหงุดหงิดและการต่อสู้ของบอสที่ไม่ยอมให้อภัย[18] และนิตยสารเกมโปรก็อธิบายพวกเขาในทำนองเดียวกันว่า "ลองใช้ความอดทนของคุณมากกว่าการทดสอบทักษะของคุณ"[19] อย่างไรก็ตาม นิตยสารเนกซ์เจเนอเรชันยืนยันว่าโหมดเหล่านี้เป็นหนึ่งในด้านที่แซตเทิร์นบอมเบอร์แมนจริง ๆ แล้วดีกว่าซูเปอร์บอมเบอร์แมน 2 ในฐานะที่พวกเขา "มอบประสบการณ์เกมปริศนาที่น่าตื่นเต้นน้อยกว่า (แต่เกี่ยวกับความคิดมากกว่า)"[14]
นักวิจารณ์ส่วนใหญ่ตั้งข้อสังเกตว่ากราฟิกและดนตรีนั้นมีข้อจำกัดมาก และไม่สามารถเขยิบฐานะซีรีส์บอมเบอร์แมนได้แต่อย่างใด[12][14][19] ส่วนใหญ่ยังบ่นด้วยว่าใช้เวลาที่นานเกินไประหว่างเกมต้นฉบับที่วางจำหน่ายในญี่ปุ่น กับทวีปอเมริกาเหนือและยุโรป[8][12][17][18]
นิตยสารเนกซ์เจเนอเรชันได้รีวิวเกมเวอร์ชันแซตเทิร์นใน ค.ศ. 1996 โดยให้คะแนนสี่ดาวจากห้าดวง และระบุว่า "แม้แต่เกมบอมเบอร์แมนธรรมดา ๆ ก็ยังคุ้มค่าที่จะลองดู และต้องสำหรับแฟน ๆ ของภาคแซตเทิร์นซึ่งชอบอยู่เป็นฝูง"[20]
นิตยสารอิเล็กทรอนิกส์เกมมิงมันธลี ยกให้แซตเทิร์นบอมเบอร์แมนเป็นเกมแห่งปี ค.ศ. 1997 สำหรับรางวัล "เกมแซทเทิร์นแห่งปี" (ชนะสตรีทไฟเตอร์คอลเลกชัน และแมดเดน เอ็นเอฟแอล 98) และ "เกมผู้เล่นหลายคนแห่งปี" (ชนะโกลเดนอาย 007 และมาริโอคาร์ต 64)[21] ในปีเดียวกันนั้น นิตยสารอิเล็กทรอนิกส์เกมมิงมันธลีได้จัดให้เกมนี้เป็นวิดีโอเกมคอนโซลที่ดีที่สุดลำดับที่ 10 ตลอดกาล โดยตั้งข้อสังเกตว่าแม้ว่ามันจะดีกว่าเกมบอมเบอร์แมนเพียงเล็กน้อยสำหรับซูเปอร์แฟมิคอมและเทอร์โบกราฟซ์-16 ที่เก่ากว่า แต่มันก็เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในซีรีส์จนถึงปัจจุบัน[22]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Hudson - Action game [Sega Saturn](Archive)". hudson.co.jp. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 February 1997. สืบค้นเมื่อ 31 October 2014.
{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ 2.0 2.1 2.2 Yeo, Matt (May 1997). "Things that Make You Go Boom!". Sega Saturn Magazine. No. 19. Emap International Limited. pp. 40–43.
- ↑ 3.0 3.1 "Protos: Bomberman". Electronic Gaming Monthly. No. 92. Ziff Davis. March 1997. p. 34.
- ↑ http://segaretro.org/Saturn_Bomberman
- ↑ http://segaretro.org/index.php?title=File%3ASaturnbomberman_sat_us_manual.pdf&page=22
- ↑ Rovi Corporation. "Saturn Bomberman". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 December 2014.
- ↑ "File:CVG UK 186.pdf - Retro CDN".
- ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 8.4 "Review Crew: Saturn Bomberman". Electronic Gaming Monthly. No. 100. Ziff Davis. November 1997. p. 191.
- ↑ GameFan, volume 4, issue 10, page 19
- ↑ "Saturn Bomberman Review".
- ↑ GamesMaster, issue 56, page 61
- ↑ 12.0 12.1 12.2 12.3 12.4 12.5 Gerstmann, Jeff (October 10, 1997). "Saturn Bomberman Review". GameSpot. สืบค้นเมื่อ 14 November 2018.
- ↑ "Saturn Bomberman (Saturn) - N.i.n.Retro (New is not Retro) v3+".
- ↑ 14.0 14.1 14.2 14.3 14.4 14.5 "Finals: Saturn Bomberman". Next Generation. No. 35. Imagine Media. November 1997. p. 199.
- ↑ Player One, issue 75, pages 86-89
- ↑ http://download.abandonware.org/magazines/PlayMag/playmag_numero006/playmag%20N6%20septembre%201996%20053.JPG
- ↑ 17.0 17.1 17.2 17.3 17.4 17.5 Mortlock, Dean (June 1997). "Review: Bomberman SS". Saturn Power. No. 1. Future plc. p. 75.
- ↑ 18.0 18.1 18.2 18.3 18.4 18.5 18.6 18.7 Yeo, Matt (May 1997). "Review: Saturn Bomberman". Sega Saturn Magazine. No. 19. Emap International Limited. pp. 52–53.
- ↑ 19.0 19.1 19.2 19.3 19.4 Scary Larry (October 1997). "Saturn ProReview: Saturn Bomberman". GamePro. IDG. p. 146.
- ↑ "Finals". Next Generation. No. 23. Imagine Media. November 1996. pp. 271–272.
- ↑ Electronic Gaming Monthly, issue 104, Editors' Choice Awards, pages 86-96
- ↑ "100 Best Games of All Time". Electronic Gaming Monthly. No. 100. Ziff Davis. November 1997. pp. 152, 154. Note: Contrary to the title, the intro to the article (on page 100) explicitly states that the list covers console video games only, meaning PC games and arcade games were not eligible.
