จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แชกาซึง (เกาหลี : 재가승 ญี่ปุ่น : 在家僧 ) เป็นกลุ่มชาติพันธุ์หนึ่งในประเทศเกาหลีเหนือ กล่าวกันว่าพวกเขามีรูปลักษณ์ไม่ต่างจากชาวเกาหลี ทั่วไป หากแต่สืบเชื้อสายจากชาวจูร์เชน ที่อพยพจากแผ่นดินจีน ลงมาอาศัยอยู่ริมแม่น้ำตูเมน จังหวัดฮัมกย็องเหนือ ทางตะวันออกเฉียงเหนือสุดของคาบสมุทรเกาหลี ปรากฏการดำรงอยู่ของชาติพันธุ์นี้ตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 18 จนถึงช่วง ค.ศ. 1960[1] ภาษาเกาหลี สำเนียงยุกจินแต่ก็มีศัพท์เฉพาะจำนวนมาก รวมทั้งการก่อตั้งเป็นชุมชนของพระสงฆ์ ที่สามารถแต่งงานมีภรรยาได้[1] [2]
ในยุคอาณานิคมญี่ปุ่น ชุมชนของแชกาซึงซึ่งอยู่ชนบทอันห่างไกล จึงรอดพ้นจากการคุกคามทางวัฒนธรรม แต่ในเวลาต่อมาศาสนาพุทธถูกปราบปรามโดยรัฐบาลคอมมิวนิสต์เฉกเช่นประเทศต่าง ๆ ในเอเชีย[3] อรัญวาสี และพระสามารถมีภรรยาได้ ถูกมองว่าเป็นการต่อต้านหลักสังคมนิยม อารามและหมู่บ้านของแชกาซึงจึงถูกปิดตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ปัจจุบันชาวแชกาซึงถูกกลืนไปกับวัฒนธรรม ของชาวเกาหลี ในประเทศเกาหลีเหนือ จนสิ้นแล้ว[4]
ระเบียงภาพ [ แก้ ] อารามของแชกาซึง อารามของแชกาซึง
กระดาษเหลืองซึ่งทำจากข้าวโอ๊ต กระดาษเหลืองซึ่งทำจากข้าวโอ๊ต
อ้างอิง [ แก้ ] แหล่งข้อมูลอื่น [ แก้ ] 
