เลดีเอลิซาเบธ เชคเกอร์ลีย์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เลดีเอลิซาเบธ เชคเกอร์ลีย์
ไฟล์:Lady Elizabeth Anson 2018.jpg
เกิดเอลิซาเบธ จอร์จีนา แอนสัน
7 มิถุนายน พ.ศ. 2484
ปราสาทวินด์เซอร์ ปราสาทวินด์เซอร์
เสียชีวิต1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563 (79 ปี)
ลอนดอน
มีชื่อเสียงจากขุนนางอังกฤษ
คู่สมรสเจฟฟรีย์ เชคเกอร์ลีย์
บุตรฟิโอนา เชคเกอร์ลีย์
บิดามารดาโทมัส แอนสัน ไวเคานต์แอนสัน
เจ้าหญิงแอนน์แห่งเดนมาร์ก
เลดีเอลิซาเบธ เชคเกอร์ลีย์ นับจากแถวหลังที่ 2 ทางขวา ในงานอภิเษกสมรสของ เจ้าฟ้าหญิงเบียทริกซ์ มกุฎราชกุมารีแห่งเนเธอร์แลนด์ กับ เคานต์เคลาส์ ฟอน ฮัมเบิร์กส์ ณ อัมสเตอร์ดัม ในวันที่ 10 มีนาคม 2509

เลดีเอลิซาเบธ เชคเกอร์ลีย์ (อังกฤษ: Lady Elizabeth Shakerley) เกิดเมื่อวันที่ 7 มิถุนายน 2484 เป็นพระธิดาคนเล็กใน เจ้าหญิงแอนน์แห่งเดนมาร์ก กับ โทมัส แอนสัน ไวเคานต์แอนสัน พระสวามีคนแรก พระมารดาเป็นธิดาใน จอห์น โบวส์-ลีออน พระเชษฐาใน สมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ พระราชชนนี ทำให้เธอเป็นพระญาติใน สมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 แห่งสหราชอาณาจักร รัชกาลปัจจุบัน เธอมีพี่ชาย 1 ท่าน คือ

  1. แพทริก แอนสัน เอิร์ลที่ 5 แห่งลิชฟิลด์

บิดาและมารดาได้หย่าร้างกันในปี พ.ศ. 2491 ต่อจากนั้น แม่ของเธอได้เสกสมรสกับ เจ้าชายจอร์จ วัลเดมาร์แห่งเดนมาร์ก และย้ายไปอยู่ที่ปารีส ซึ่งเจ้าชายจอร์จ วัลเดมาร์ทรงรับราชการทหารเรือและทหารอากาศ บิดาของเธอเสียชีวิตในปี 2501 ก่อนเข้ารับตำแหน่งเอิร์ลแห่งลิชฟิลด์ ในวันที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2504 สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ทรงออกพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้เธอ มีคำนำหน้าว่า เลดี

วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2515 เธอได้สมรสกับเซอร์จอฟฟรีย์ เชคเกอร์ลีย์ ที่ เวสต์มินสเตอร์แอบบีย์ โดยมีแขกในงาน อาทิ สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 สมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ พระราชชนนี และ เจ้าหญิงเบียทริกซ์แห่งเนเธอร์แลนด์ เจ้าหญิงแอนน์ พระราชกุมารี เลดีซาราห์ แชตโท เลดีเอลิซาเบธและสามี ได้แยกทางกันในปี พ.ศ. 2529 และหย่าขาดจากกันในปี พ.ศ. 2552 พวกเขามีลูกสาวหนึ่งคนและหลานสองคน คือ

ชื่อ วันเกิด คู่สมรส บุตร-ธิดา
ฟิโอนา เอลิซาเบธ เฟรเนลลา เชคลีย์ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2516 (50 ปี) เอ็ดเวิร์ด บรูวโลวส์ โนห์อา บรูวโลวส์
รูบี บรูวโลวส์

หลังจากความเครียดจากการวางแผนงานเลี้ยงเปิดตัวของเธอเองในปี 2502 เลดีเอลิซาเบธได้ก่อตั้งบริษัท Party Planners ขึ้นในปี 2503 นับจากนั้นเป็นต้นมา เธอก็วางแผนงานเลี้ยงสำหรับลูกพี่ลูกน้องของเธอ สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักร งานสำคัญที่เธอวางแผนไว้คือ: งานเลี้ยงวันเกิดครบรอบ 70 ปีของ มาร์กาเรต แทตเชอร์ งานวันเกิดครบรอบวันเฉลิมพระชนมพรรษา 80 และ 90 พรรษา ของ สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 รวมไปถึงงานพระราชพิธีอภิเษกสมรส เจ้าชายปัฟโลส มกุฎราชกุมารแห่งกรีซ และ เจ้าหญิงมารี-แชนทัล มกุฎราชกุมารีแห่งกรีซ และงานเลี้ยงต้อนรับพระราชวงศ์ต่างประเทศในคืนก่อนวันเสกสมรสของ เจ้าชายวิลเลียม เจ้าชายแห่งเวลส์ และ แคเธอริน เจ้าหญิงแห่งเวลส์ ในปี พ.ศ. 2543 รวมไปถึงวันพระราชสมภพปีที่ 18 ของเจ้าฟ้าชายวิลเลียม ในวันที่ 21 มิถุนายน วันพระราชสมภพปีที่ 50 ของ เจ้าหญิงแอนน์ พระราชกุมารี ในวันที่ 15 สิงหาคม และวันประสูติปีที่ 70 ของ เจ้าหญิงมาร์กาเรต เคาน์เตสแห่งสโนว์ดอน ในวันที่ 21 สิงหาคม ในปี 2536

ในฐานะพระบุตรบุญธรรมในเจ้าชายจอร์จ วัลเดมาร์ เลดีเอลิซาเบธยังได้เข้าร่วมงานของราชวงศ์มากมายในยุโรป รวมถึงงานวันเฉลิมพระชนมพรรษา 80 พรรษาที่ออสโล ของ สมเด็จพระราชาธิบดีฮารัลด์ที่ 5 แห่งนอร์เวย์ และ สมเด็จพระราชินีซอนยาแห่งนอร์เวย์ และงานพระบรมศพของแกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก ในปี 2561 เลดีเอลิซาเบธเข้าร่วมงานเลี้ยงของประเทศที่ สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 จัดเลี้ยงในโอกาสที่ สมเด็จพระราชาธิบดีวิลเลิม-อเล็กซานเดอร์แห่งเนเธอร์แลนด์ และ สมเด็จพระราชินีมักซิมาแห่งเนเธอร์แลนด์ เสด็จพระราชดำเนินเยือนสหราชอาณาจักร ณ พระราชวังบักกิงแฮม

ถึงแก่กรรม[แก้]

เธอได้รับความทุกข์ทรมานจากอาการอ่อนเพลียเรื้อรัง เธอเสียชีวิตด้วยโรคถุงลมโป่งพอง ในโรงพยาบาลในลอนดอน เมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563 ขณะอายุได้ 79 ปี พิธีรำลึกจัดขึ้นเมื่อวันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2565 ที่โบสถ์เซนต์มาร์กาเร็ต เวสต์มินสเตอร์ โดยมี โซฟี ดัชเชสแห่งเอดินบะระ ในฐานะผู้แทนพระองค์ สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ในโอกาสนี้ เจ้าหญิงเบียทริกซ์ อดีตสมเด็จพระราชินีนาถ และ ฮะมัด บิน เคาะลีฟะฮ์ อัษษานี เสด็จพระราชดำเนิน/เสด็จ ร่วมในงานศพด้วย

อ้างอิง[แก้]

  • Per Royal Warrant of Precedence of 12 July 1961, Lady Elizabeth was allowed to use the courtesy title as if she were the daughter of an Earl.[1]