หลอดนีออน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
หลอดนีออน NE-34 จากบริษัทเจเนอรัลอิเล็กทริกยุค ค.ศ. 1930

หลอดนีออน (อังกฤษ: neon lamp) เป็นหลอดไฟระบบปล่อยประจุขนาดเล็ก ประกอบด้วยหลอดแก้วบรรจุก๊าซนีออนความดันต่ำไว้ภายใน และมีขั้วไฟฟ้าสองขั้วอยู่ชิดกันในหลอด

เมื่อจ่ายไฟฟ้าแรงดันสูงที่ขั้ว แรงดันจะกระตุ้นให้ก๊าซนีออนแตกตัวเป็นไอออนสถานะพลาสมา นำกระแสข้ามจากขั้วหนึ่งไปยังอีกขั้วหนึ่ง และเปล่งแสงสีส้มแดงออกมา

หลอดนีออนขนาดเล็ก เบอร์ NE-2 เมื่อจ่ายด้วยไฟฟ้ากระแสตรงและกระแสสลับ

หลอดนีออนขนาดเล็กส่วนใหญ่จะใช้แสดงผลในวงจรไฟฟ้า โดยเฉพาะระบบที่ใช้ไฟบ้าน เช่น การแสดงสถานะของสวิตช์ เนื่องจากหลอดนีออนขนาดเล็กจะเริ่มติดสว่างที่แรงดัน 90-120 โวลต์ และใช้กระแสน้อย (ที่ประมาณ 400 ไมโครแอมแปร์)

ดูเพิ่ม[แก้]