วางาชิ
วางาชิ (ญี่ปุ่น: 和菓子; โรมาจิ: wagashi) คือขนมหวานโบราณดั้งเดิมของญี่ปุ่น ซึ่งมักใช้เป็นของว่างยามบ่ายหรือเป็นของขวัญในพิธีหรือโอกาสสำคัญต่าง ๆ โดยตัวอักษรว่า วะ (和) หมายถึง "แบบญี่ปุ่น" และ งาชิ (菓子) แปลว่า "ขนมหวาน" ส่วนมากมีรสหวานแหลม จึงนิยมรับประทานกับชาเขียวรสขมที่ตัดรสกันเป็นอย่างดี[1]
วางาชิที่มีที่มาจากชาวตะวันตกในช่วงศตวรรษที่ 16 จะเรียกว่านัมบังงาชิ
ตัวอย่างวางาชิชนิดต่าง ๆ[แก้]
- ดังโงะ
- โมจิ
- ขนมหยดน้ำ
- ไดฟูกุ
- โดรายากิ
- ไทยากิ
- เซ็มเบ
- วาราบิโมจิ
- โบตาโมจิ (โอฮางิ)
- โมจิซากูระ
- คาชิวาโมจิ
- คัสเตลลา
- อิชิโมจิ