วัดไทรย้อย (จังหวัดสุโขทัย)
| วัดไทรย้อย | |
|---|---|
 | |
| ชื่อสามัญ | วัดไทรย้อย, วัดป่าแดด |
| ที่ตั้ง | ตำบลย่านยาว อำเภอสวรรคโลก จังหวัดสุโขทัย |
| ประเภท | วัดราษฎร์ |
| นิกาย | มหานิกาย |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา | |
วัดไทรย้อย เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลย่านยาว อำเภอสวรรคโลก จังหวัดสุโขทัย มีที่ดินตั้งวัดเนื้อที่ 17 ไร่ 3 งำน 53 ตารางวา พื้นที่ตั้งวัดเป็นที่ราบอยู่ริมแม่น้ำยม[1]
วัดไทรย้อย เดิมชาวบ้านเรียกว่า วัดป่าแดด ตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2400 เป็นวัดร้างอยู่ระยะหนึ่ง ต่อมาได้รับการบูรณะและได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2505 มีเจ้าอาวาสรูปแรกคือ พระปลัดแก้ว วัดมีพระพุทธรูปคู่วัดมายาวนาน คือ หลวงพ่อต้นมะปราง โดยชาวบ้านขุดพบเจออยู่ในซากสถูปเจดีย์โบราณ บริเวณใต้ต้นมะปรางขนาดใหญ่ภายในวัด จึงเรียกขานนามพระพุทธรูปองค์นี้ตามชื่อต้นไม้ กระทั่งมีการซ่อมแซมสถูปเจดีย์ใหม่ จึงได้อัญเชิญขึ้นมาประดิษฐาน[2]
อุโบสถมีลักษณะสถาปัตยกรรมไทยประเพณี ก่อสร้างระหว่าง พ.ศ. 2548–2551 ผู้ออกแบบคือ ศุภวัฒน์ หิรัญธนวิวัฒน์ โดยสร้างทดแทนอุโบสถหลังเก่าที่ค่อนข้างเล็กและทรุดโทรม มีรูปแบบสถาปัตยกรรมสุโขทัย[3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "อำเภอสวรรคโลก จังหวัดสุโขทัย" (PDF). สำนักงานพื้นที่พิเศษ 4 (อพท.4.
- ↑ "เปิดตำนานศักดิ์สิทธิ์'หลวงพ่อต้นมะปราง' พระพุทธรูปคู่วัดนานกว่า200ปี (ชมคลิป)". แนวหน้า.
- ↑ ณัฐศิษฏ์ จุลินรักษ์. "การจัดการสถาปัตยกรรมไทย : กรณีศึกษา สถาปัตยกรรมพุทธศาสนาในวัด พ.ศ.2538 - ปัจจุบัน (พ.ศ.2557)" (PDF). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. p. 33.