วัดสังแก
| วัดสังแก | |
|---|---|
វត្តសង្កែ | |
 | |
| ศาสนา | |
| ศาสนา | ศาสนาพุทธ |
| ที่ตั้ง | |
| ที่ตั้ง | เมืองพระตะบอง |
| ประเทศ | กัมพูชา |
  ตำแหน่งที่ตั้งในประเทศกัมพูชา | |
| พิกัดภูมิศาสตร์ | 13°5′34″N 103°12′5″E / 13.09278°N 103.20139°E |
วัดสังแก (เขมร: វត្តសង្កែ) เป็นวัดตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำสังแกในเมืองพระตะบอง ประเทศกัมพูชา สร้างโดยเจ้าพระยาคทาธรธรณินทร์ (เยีย) เจ้าเมืองพระตะบองคนที่ 7 (พ.ศ. 2407–2435)[1] ซึ่งด้านหน้า จะเป็นสถูปเจดีย์คู่สำหรับบรรจุอัฐิธาตุของเจ้าเมืองและภริยา (หม่อมทับทิม)[2] จากเอกสารประวัติศาสตร์กัมพูชาได้บันทึกไว้ว่า ในวันสงกรานต์ทุกปีข้าราชการทั้งหมดจะต้องมาทำพิธีถือน้ำพิพัฒน์สัตยาที่วัดสังแก เพื่อแสดงความจงรักภักดีต่อเจ้าเมืองพระตะบองและจงรักภักดีต่อพระเจ้ากรุงสยาม[3]
อุโบสถเป็นแบบจั่วเปิด มีระเบียงล้อมรอบตัวเรือนอุโบสถ มีเสาพาไลที่มีลักษณะรูปทรงเหมือนกับเสาสี่เหลี่ยม เป็นเสาในรูปทรงสี่เหลี่ยมตั้งอยู่บนฐานพาไล ทำเป็นลายกรอบกระจกประดับตามด้านทั้ง 4 ของเสา ด้านปลายเสามีประดับเป็นบัวหัวเสาที่มีลักษณะแบบตะวันตก ซึ่งประกอบไปด้วย เส้นลูกแก้วที่รองรับส่วนบนที่เป็นลายใบไม้อย่างตะวันตกที่รู้จักว่าเป็นลายใบไม้แบบใบอะแคนตัส ถัดไปเป็นชั้นประดับที่เป็นบัวหงาย สันนิษฐานว่า เป็นการผสมผสานลักษณะเสาของท้องถิ่นมีรูปทรงสี่เหลี่ยมกับงานประดับตกแต่งแบบเสาแบบคอรินเทียนของศิลปะตะวันตก ซุ้มประตูอุโบสถมีหน้าบันในรูปวงโค้งและไม่มีการเจาะช่องใด ๆ รูปแบบโครงสร้างหลังคาอุโบสถมีความคล้ายคลึงกับโครงสร้างหลังคาพระอุโบสถวัดสุทัศนเทพวรารามราชวรมหาวิหาร[4]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "พระตะบอง เสียมเรียบ ศรีโสภณ "รอยสยาม" และ "สามจังหวัด"กัมพูชา". สารคดี.
- ↑ อภิญญ ตะวันออก. "ตามรอยพระตะบอง : 110 ปี-พระยาอภัยธิ/ภูเบศร (2)". มติชนสุดสัปดาห์.
- ↑ TAUCH CHHUONG, Battambang During the Time of the Lard Governor, 22.
- ↑ Sirang Leng. "ศิลปกรรมพระอุโบสถและพระวิหารในเมืองพระตะบอง ราชอาณาจักรกัมพูชาในช่วงปลายพุทธศตวรรษที่ 24 ถึงปลายพุทธศตวรรษที่ 25" (PDF). มหาวิทยาลัยศิลปากร.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
