วัดป่าเหียง (จังหวัดลำพูน)
วัดป่าเหียง | |
---|---|
ที่ตั้ง | ตำบลริมปิง อำเภอเมืองลำพูน จังหวัดลำพูน |
ประเภท | วัดราษฎร์ |
นิกาย | มหานิกาย |
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา |
วัดป่าเหียง เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลแม่แรง อำเภอป่าซาง จังหวัดลำพูน มีเนื้อที่ 5 ไร่ 2 งาน 15 ตารางวา
ตามประวัติกล่าวว่าสร้างเมื่อ พ.ศ. 2420 ต่อมาปรักหักพังลง ครูบาธรรมปัญโญมาพบเห็นก็ทำการบูรณะวัดขึ้นอีก ต่อมาครูบาขัตติยะซึ่งเดินทางมาจากเมืองเชียงรุ้งได้มาทำการบูรณะวัดป่าเหียงอีกครั้ง อีกประวัติกล่าวว่า สร้างมาแล้ว 200 ปี โดย พญาอโศกราช มาสร้างอุโบสถไว้เพราะได้พบซากสลักหักพังพระพุทธรูป และพระพุทธรูปทองคำ 3 องค์ มีเถาวัลย์ปกคลุมอยู่ต่อมาครุบาธรรมปัญโญ มาพบเห็นก็ได้บูรณะขึ้น วัดได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อ พ.ศ. 2400[1]
หอไตรได้รับประกาศในราชกิจจานุเบกษาการขึ้นทะเบียนตามพระราชบัญญัติโบราณสถาน โบราณวัตถุ ศิลปวัตถุ และพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พ.ศ. 2504 เมื่อวันที่ 24 กรกฏาคม 2533 เล่ม 117 ตอนที่ 127[2]
หอไตสร้างไว้กลางสระ เป็นศิลปะล้านนา สร้างด้วยไม้ทั้งหลัง หน้าบันและบานประตูแกะสลักอย่างสวยงาม[3] มีระเบียงล้อมรอบบริเวณชายคาปีกนก มีการประดับตกแต่งด้วยไม้สลักเป็นลายเครือเถาและลายพรรณพฤกษาทาชาดปิดทองคันทวยหูช้าง ทำเป็นไม้แกะสลักเป็นลวดลายเครือเถาอย่างสวยงามส่วน หลังคาประดับด้วยช่อฟ้าใบระกาหางหงส์โดยทำเป็นไม้สลักปิดทองประดับกระจกสี
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "วัดป่าเหียง". ศูนย์ข้อมูลกลางทางวัฒนธรรม.
- ↑ "หอพระไตรปิฎกวัดป่าเหียง". สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดลำพูน. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-09-06. สืบค้นเมื่อ 2021-09-06.
- ↑ "วัดป่าเหียง". การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.).