ลักคี
ลักคี | |
|---|---|
| เจ้าเมืองหงสาวดี | |
| ดำรงตำแหน่ง ประมาณ 1296 – ประมาณ 1307 | |
| กษัตริย์ | พระเจ้าฟ้ารั่ว |
| ก่อนหน้า | ตำแหน่งใหม่ |
| ถัดไป | ไม่ทราบ |
| อัครมหาเสนาบดีแห่ง เมาะตะมะ | |
| ดำรงตำแหน่ง 30 มกราคม 1287 – ประมาณ 1296 | |
| กษัตริย์ | พระเจ้าฟ้ารั่ว |
| ก่อนหน้า | ตำแหน่งใหม่ |
| ถัดไป | ไม่ทราบ |
ลักคี (พม่า: လိုက်ဂီ, ออกเสียง: [laɪ̯ʔ.gì]) เจ้าเมือง หงสาวดี ในปลาย คริสต์ศตวรรษที่ 13 และต้น คริสต์ศตวรรษที่ 14 เขาได้เป็นเจ้าเมืองเมื่อประมาณ ค.ศ. 1296 ภายหลังจาก พระเจ้าฟ้ารั่ว ปฐมกษัตริย์แห่ง อาณาจักรเมาะตะมะ มีชัยชนะเหนือผู้ตั้งตนเป็นกษัตริย์แห่งหงสาวดี พระเจ้าตราพระยา[1] ซึ่งก่อนที่จะได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าเมืองหงสาวดีเขาเคยรับราชการเป็นอัครมหาเสนาบดีแห่งอาณาจักรเมาะตะมะตั้งแต่สถาปนาเมื่อ ค.ศ. 1287 และเคยเป็นหัวหน้าคณะทูตเดินทางไปยังราชสำนักของ พ่อขุนรามคำแหงมหาราช กษัตริย์องค์ที่ 3 แห่ง อาณาจักรสุโขทัย เมื่อประมาณ ค.ศ. 1286–1287 และสุโขทัยให้การสนับสนุนพระเจ้าฟ้ารั่วในประกาศเอกราชจาก อาณาจักรพุกาม[2]
อ้างอิง[แก้]
- เชิงอรรถ
- บรรณานุกรม
- Pan Hla, Nai (1968). Razadarit Ayedawbon (ภาษาพม่า) (8th printing, 2005 ed.). Yangon: Armanthit Sarpay.