ภาษาอังกฤษสมัยกลาง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาษาอังกฤษสมัยกลาง
Middle English
250pxh
ภูมิภาคอังกฤษ, บางแห่งในเวลส์, บริเวณทิศตะวันออกเฉียงใต้ของสกอตแลนด์, บ้างในไอร์แลนด์
ยุคค่อย ๆ กลายเป็นภาษาอังกฤษสมัยใหม่ตอนต้น, ภาษาสกอตส์, และ ภาษาโยลา และ ภาษาฟิงเกิล ในไอร์แลนด์ ในศตวรรษที่ 16
ตระกูลภาษา
รูปแบบก่อนหน้า
อังกฤษเก่า
  • ภาษาอังกฤษสมัยกลาง
รหัสภาษา
ISO 639-2enm
ISO 639-3enm
ISO 639-6meng
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากล หากระบบของคุณไม่รองรับการแสดงผลที่ถูกต้อง คุณอาจเห็นปรัศนี กล่อง หรือสัญลักษณ์อย่างอื่นแทนที่อักขระยูนิโคด

ภาษาอังกฤษสมัยกลาง (อังกฤษ: Middle English หรือย่อเป็น ME[1]) เป็นชื่อที่นักภาษาศาสตร์ใช้เรียกภาษาอังกฤษในหลากหลายรูปแบบ เป็นภาษาที่ใช้สื่อสารตั้งแต่สมัยชาวนอร์มันพิชิตอังกฤษใน ค.ศ. 1066 และช่วงหลังของศตวรรษที่ 15 อย่างไรก็ตาม ช่วงเวลาที่มีการพูดภาษานี้ยังขาดความแน่นอนเพราะนักวิชาการมีความเห็นไม่ตรงกัน แต่พจนานุกรมภาษาอังกฤษของออกซ์ฟอร์ดได้ระบุว่ามีการพูดจาก ค.ศ. 1150 ถึง 1500[2] นอกจากนี้ ช่วงหลังศวรรษที่ 15 เป็นสมัยที่ภาษาอังกฤษในลอนดอนมีการเขียนตามมาตรฐานแชนเซอรี (Chancery Standard) โดยมาตรฐานนี้ ได้กลายเป็นมาตรฐานการใช้ภาษาอังกฤษในราชอาณาจักรอังกฤษ แต่ช่วงหลังศตวรรษที่ 15 ถึง ค.ศ. 1650 ภาษาที่ใช้สื่อสารในแคว้นอังกฤษถือว่าเป็น ภาษาอังกฤษสมัยใหม่ตอนต้น (Early Modern English)

ภาษาอังกฤษสมัยกลางมีความแตกต่างกับภาษาอังกฤษเก่าตรงที่ ภาษาอังกฤษเก่าได้ใช้มาตรฐานการสะกดตามภาษาแซกซอนตะวันตกตอนปลาย เป็นมาตรฐานสมัยก่อนชาวฝรั่งเศสนอร์มันได้ยึดครองอังกฤษ จากนั้น ภาษาอังกฤษก็เริ่มมีการสะกดหลายรูปแบบ (และมีภาษาถิ่นอีกหลายภาษาด้วย) อย่างไรก็ตาม ความหลากหลายในการสะกดเหล่านี้ ไม่ได้แสดงถึงรูปแบบของภาษาที่ชาวอังกฤษใช้สื่อสารก่อน ค.ศ. 1066 แต่กลับแสดงให้เห็นว่า เวสเซ็กซ์ไม่ได้เป็นสถานที่เดียวที่ผลิตเอกสารและวรรณกรรมภาษาอังกฤษ เพราะยังมีเมืองอื่นอีกที่มีการเขียนภาษาอังกฤษแต่เขียนตามสำเนียงตนเอง เมื่อเวลาผ่านไป เมืองต่าง ๆ เช่น นอร์ทธัมเบรีย อีสต์แองกเลีย และลอนดอน ก็ค่อย ๆ กลายเป็นศูนย์กลางของการตีพิมพ์เอกสารหรือวรรณกรรมภาษาอังกฤษ โดยมีรูปแบบการเขียนการสะกดที่ต่างกัน

ในสมัยเดียวกัน ภาษาอังกฤษสำเนียงนอร์ธัมเบรีย ซึ่งมีการพูดในภาคตะวันออกเฉียงใต้ของสกอตแลนด์ ได้มีวิวัฒนาการเป็นภาษาสกอตส์ในปัจจุบัน

อ้างอิง[แก้]

  1. Simon Horobin, Introduction to Middle English, Edinburgh 2016, s. 1.1.
  2. "Middle English–an overview - Oxford English Dictionary". Oxford English Dictionary (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2012-08-16. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-09-17. สืบค้นเมื่อ 2016-01-04.