ภัยพิบัติเรืออับปางนอกเกาะคริสต์มาส
| วันที่ | 15 ธันวาคม พ.ศ. 2553 |
|---|---|
| เวลา | 5:20 – 9:00 น.[a] |
| ระยะเวลา | 3 ชั่วโมง 40 นาที |
| ที่ตั้ง | ใกล้ชายฝั่งร็อกกี, เกาะคริสต์มาส, ออสเตรเลีย |
| พิกัด | 10°25′1″S 105°40′24″E / 10.41694°S 105.67333°E |
| ประเภท | ภัยพิบัติทางทะเล |
| สาเหตุ | เรือชนเข้ากับโขดหินจากคลื่นขนาดใหญ่ |
| ผู้เข้าร่วม | ผู้โดยสารและลูกเรือของเรือ SIEV-221, ผู้อาศัยบนเกาะคริสต์มาส, เรือลาดตระเวน HMAS Pirie, เรือวิจัย ACV Triton |
| เสียชีวิต | 50 คน |
หายนะเรืออับปางนอกเกาะคริสต์มาส เป็นอุบัติเหตุที่เรือบรรทุกผู้ลี้ภัยจำนวนกว่า 70 คนจมนอกชายฝั่งเกาะคริสต์มาส อันเป็นดินแดนส่วนหนึ่งของประเทศออสเตรเลียในมหาสมุทรอินเดีย เมื่อวันที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2553 ทำให้มีผู้เสียชีวิต 50 คน ส่วนผู้รอดชีวิต 42 คนได้รับการช่วยเหลือ[1][2][3] โดยเมื่อเวลา 6.30 น. ตามเวลาท้องถิ่น เรือได้เกิดชนเข้ากับโขดหินที่ฟลายอิงฟิชโคฟ ก่อนจะชนเข้ากับหน้าผาที่อยู่ใกล้เคียง ทำให้ความพยายามช่วยเหลือเป็นไปได้ด้วยความยากลำบาก[2][4]
ในระยะเวลากว่าหนึ่งชั่วโมง เรือที่ไม่มีกำลังได้เคลื่อนที่ไปข้างหน้าและถอยไปข้างหลังจากการที่คลื่นซัดสาดมันให้ออกห่างจากหน้าผา[5] เรือจมลงเมื่อเวลาราว 6.00 น. ตามเวลาท้องถิ่น[6]
ผู้ที่ตกลงไปในทะเลจำนวนมากได้ยึดเกาะเอาของลอยในทะเลเมื่อเรือแตกออกเป็นส่วน ๆ อย่างรวดเร็ว[5] ประชาชนท้องถิ่นพยายามช่วยเหลือเหยื่อโดยการโยนเสื้อชูชีพและวัตถุอื่น ๆ ให้[7] ผู้ลี้ภัยบางคนได้รับการบาดเจ็บจากเศษชิ้นส่วนเรือที่กำลังพังทลาย และบางส่วนสามารถใช้เสื้อชูชีพที่โยนมาจากชายฝั่งได้[5] ความพยายามช่วยเหลือโดยหน่วยงานศุลกากรและการป้องกันชายแดนออสเตรเลีย โดยได้จัดสรรเรือสองลำมาช่วยเหลือผู้รอดชีวิตอย่างน้อย 41 คน[2] นอกจากนี้ สภาพอากาศที่เลวร้ายยังได้ทำให้ปฏิบัติการช่วยเหลือเป็นไปได้อย่างยากลำบาก[3] ชุดดูแลผู้ป่วยวิกฤตจำนวนสองชุดจากหน่วยแพทย์เวหาออสเตรเลีย (Royal Flying Doctor Service of Australia) ได้บินออกจากเพิร์ธพร้อมกับความช่วยเหลือทางการแพทย์[7]
เดิมเคยคาดกันว่าเรือดังกล่าวมีผู้โดยสาร 70 คน แต่บางแห่งอาจระบุว่าตัวเลขดังกล่าวอาจสูงถึง 100 คน[8] ผู้โดยสารรวมไปถึงเด็ก สตรีและชายชาวอิรัก ชาวอิหร่านและชาวเคิร์ด[9]
ผลสะท้อนทางการเมืองของหายนะดังกล่าวดำเนินต่อไป โดยมีความกังวลเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของเรือและพฤติการณ์ที่ได้ทำไว้[10][4]
การค้นหาผู้รอดชีวิตจากอุบัติเหตุเรืออับปางดังกล่าวยุติลงเมื่อวันที่ 18 ธันวาคม เมื่อแพทย์แนะนำว่าโอกาสพบผู้รอดชีวิตเพิ่มเป็นไปได้น้อย การรำลึกถึงผู้ที่สูญหายเกิดขึ้นระหว่างวันที่ 19–20 ธันวาคม[11]
เชิงอรรถ[แก้]
- ↑ เวลาท้องถิ่นบนเรือ (shiptime)
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Gemma Daley (16 ธันวาคม 2010). "Asylum Boat Death Toll Reaches 30 as Australia Continues Salvage Operation". Bloomberg News. สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2010.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Sonti, Chalpat (15 ธันวาคม 2010). "27 people confirmed dead in Christmas Island disaster". WAtoday. สืบค้นเมื่อ 15 ธันวาคม 2010.
- ↑ 3.0 3.1 "27 confirmed dead after asylum boat sinking". ABC News Online. 15 ธันวาคม 2010. สืบค้นเมื่อ 15 ธันวาคม 2010.
- ↑ 4.0 4.1 "Customs and Border Protection Media Release 'Christmas Island Chronology' - 16 December 2010". Australian Customs and Border Protection Service. 16 ธันวาคม 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2014. สืบค้นเมื่อ 16 ธันวาคม 2010.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 Nicolas Perpitch, Debbie Guest and Tony Barrass (16 ธันวาคม 2010). "Screams heard above the storm". The Australian. News Limited. สืบค้นเมื่อ 15 ธันวาคม 2010.
- ↑ "Sifting through the wreckage". Sydney Morning Herald. 2 ธันวาคม 2011. สืบค้นเมื่อ 20 เมษายน 2021.
- ↑ 7.0 7.1 Kevin Drew (15 ธันวาคม 2010). "Refugee Boat Sinks Near Australia". New York Times. สืบค้นเมื่อ 15 ธันวาคม 2010.
- ↑ "Australia launches criminal probe into asylum shipwreck". BBC News. 16 ธันวาคม 2010. สืบค้นเมื่อ 16 ธันวาคม 2010.
- ↑ "Boat was not tracked from Indonesia: Bowen". Sydney Morning Herald. Fairfax Media. 16 ธันวาคม 2010. สืบค้นเมื่อ 16 ธันวาคม 2010.
- ↑ "Blame game begins after asylum boat tragedy". ABC News Online. 17 ธันวาคม 2010. สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2010.
- ↑ "Search for boat survivors abandoned". Sydney Morning Herald. Fairfax Media. 18 ธันวาคม 2010. สืบค้นเมื่อ 23 ธันวาคม 2010.