ผู้ใช้:Kittituch Phungphosop/กระบะทราย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

TCP/IP คืออะไร[แก้]

TCP/IP คือชุดของโปรโตคอลที่ถูกใช้ในการสื่อสารผ่านเครือข่ายอินเทอร์เน็ตโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้สามารถใช้สื่อสารจากต้นทางข้ามเครือข่ายไปยังปลายทางได้และสามารถหาเส้นทางที่จะส่งข้อมูลไปได้เองโดยอัตโนมัติ ซึ่งการที่เครื่องคอมพิวเตอร์ที่ถูกเชื่อมโยงกันไว้ในระบบ  จะสามารถติดต่อสื่อสารกันได้นั้น จำเป็นจะต้องมีภาษาสื่อสารที่เรียกว่า โปรโตคอล (Protocol) ซึ่งในระบบ Internet จะใช้ภาษาสื่อสารมาตรฐานที่ชื่อว่า TCP/IP เป็นภาษาหลัก ดังนั้นหากเครื่องคอมพิวเตอร์ไม่ว่าจะเป็นเครื่องระดับไมโครคอมพิวเตอร์ มินิคอมพิวเตอร์ หรือเมนเฟรมคอมพิวเตอร์ ก็สามารถเชื่อมโยงเข้าสู่อินเทอร์เน็ตได้

--Kittituch Phungphosop (พูดคุย) 22:16, 8 สิงหาคม 2557 (ICT)


มโนธรรม[แก้]

มโนธรรม คือ ความรู้สึกครั้งแรกที่ชี้ขาดว่า อะไรถูก อะไรผิด หรือพูดอีกนัยหนึ่งว่า คือเสียงของจิตว่าทำอย่างนี้ดี อย่างนั้นไม่ดี ดังนั้นมโนธรรมจึงไม่ใช่ข้อห้ามหรือคำสั่งแต่เป็นบ่อเกิดของพลังทุกประการในการทำดีหนีชั่ว เป็นต้นในการนับถือศาสนา คงไม่มีใครกล้าปฏิเสธได้ว่าตนเองเป็นคนไม่มีศาสนา คือไม่นับถือศาสนาใดทั้งสิ้น เพราะเหตุว่าคนมีเพียงชีวิตธรรมชาติคือชีวิตฝ่ายร่างกาย ซึ่งรู้จักแตกดับเพียงชีวิตเดียว เหมือนกับบรรดาสรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง

ด้วยเหตุนี้มโนธรรมจึงมีหน้าที่เตือนใจเราว่าดีหรือชั่ว และเมื่อทำลงไปแล้ว จะทำให้รู้สึกดีใจหรือเสียใจภายหลัง ถูกหรือผิดเป็นสิ่งที่ตายตัวไม่มีการเปลี่ยนแปลง

มโนธรรมของคนบางคนอาจจะตัดสินผิดได้ ถ้าเขาไม่มีการศึกษาที่ดี ไม่อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดี เช่นถ้าเราไปอยู่กับพวกโจรนานๆ เราอาจจะนึกว่า การขโมยของเขา การปล้นเขา นี่ยุติธรรม โดยอ้างเหตุผลว่า ถ้าเราไม่ขโมยเขา ปล้นเขา เราจะอดตาย เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเราเองและครอบครัวของเราต้องอดอยาก เราต้องกิน แต่จะหากินทางบริสุทธิ์ก็ลำบาก จึงจำเป็นต้องขโมยเขา ปล้นเขา เพราะทำครั้งหนึ่งก็กินไปได้นาน คิดไปคิดมา การขโมย การปล้น จึงเป็นสิ่งจำเป็น เป็นสิ่งที่ดีและถูกต้อง คนประเภทนี้ไม่มีมโนธรรม ไม่มีความรู้สึกผิดชอบชั่วดี

ดังนั้นมโนธรรมจึงเป็นหนทางที่จะนำเราไปสู่การเจริญภาวนา การปฏิบัติศาสนกิจ ถือศีล ทำสมาธิ และการทำบุญให้ทาน ซึ่งเป็นการสะสมบุญกุศลไว้นั่นเอง และบุญกุศลนี้เปรียบเสมือนหนึ่งกำลังใจในการเดินทาง ฝ่ากระแสคลื่นลมพายุ เพื่อจะทะเลแห่งชีวิตไปขึ้นฝั่งนิรันดรได้

มโนธรรมของเราจะไวหรือไม่ขึ้นอยู่กับความรู้ ฉะนั้นเราจึงต้องเรียน ต้องศึกษาให้รู้ว่า อะไรผิด อะไรถูก อะไรชั่ว อะไรดี มโนธรรมของผู้รู้จะแน่นอนและตายตัว บางคนอาจจะไม่แน่นอนหรืออยู่ในสถานะสงสัย ส่วนอีกบางคนนั้นเห็นผิดเป็นชอบไปก็มี คนที่สงสัยจะต้องถามผู้รู้เสียก่อน หรือศึกษาเอา อย่าทำไปทั้งๆที่สงสัย เพราะเป็นการผิด ส่วนคนที่เห็นผิดเป็นชอบนั้นช่วยยากเพราะเขาจะไม่เห็น ไม่เข้าใจ แต่เมื่อภายหลังเขาเห็น เขาเข้าใจแล้ว เขาก็จะต้องเปลี่ยนความคิดใหม่ทันที