ประธานาธิบดีสหรัฐ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา
ตราประจำตำแหน่ง
ธงประจำตำแหน่ง
ผู้ดำรงตำแหน่งคนปัจจุบัน
โจ ไบเดิน

ตั้งแต่ 20​ มกราคม​ ค.ศ. 2021
การเรียกขานท่านประธานาธิบดี[1]
(ไม่เป็นทางการ)
ฯพณฯ[2]
(ทางการ)
ท่านผู้นำ[3][4][5]
(การทูตระหว่างประเทศ)
จวนทำเนียบขาว
ผู้แต่งตั้งคณะผู้เลือกตั้ง
วาระคราวละ 4 ปี และไม่เกิน 2 วาระ
ผู้ประเดิมตำแหน่งจอร์จ วอชิงตัน
สถาปนา4 มีนาคม 1789; 235 ปีก่อน (1789-03-04)
เงินตอบแทน400,000$ ต่อปี
เว็บไซต์www.whitehouse.gov

ประธานาธิบดีสหรัฐ (อังกฤษ: President of the United States; ย่อ: POTUS[6]) เป็นประมุขแห่งรัฐและหัวหน้ารัฐบาลแห่งสหรัฐ เป็นผู้นำสูงสุดของฝ่ายบริหาร และเป็นจอมทัพสหรัฐ[7][8][9][10][11]

รัฐธรรมนูญ มาตรา 2 บัญญัติว่า ประธานาธิบดีมีอำนาจหน้าที่บังคับใช้กฎหมายส่วนกลาง รับผิดชอบแต่งตั้งข้าราชการฝ่ายบริหาร ข้าราชการทูต ข้าราชการประจำ และข้าราชการตุลาการในส่วนกลาง ทั้งมีอำนาจทำสนธิสัญญาเมื่อได้รับคำแนะนำและยินยอมของวุฒิสภา นอกจากนี้ ประธานาธิบดีมีอำนาจอภัยโทษ ลดโทษ เปลี่ยนโทษ เรียกและเลื่อนประชุมสมัยวิสามัญแห่งสภาทั้งสองของรัฐสภา[12] ประธานาธิบดียังมีบทบาทนำในการออกกฎหมายระดับสหพันธรัฐ และการดำเนินนโยบายในประเทศ ในสมัยหลัง ประธานาธิบดีมีการใช้คำสั่งของฝ่ายบริหาร ออกข้อบังคับหน่วยงานและการแต่งตั้งตุลาการเพื่อดำเนินนโยบายเพิ่มขึ้น และนับแต่สถาปนาประเทศเป็นต้นมา ประธานาธิบดีและรัฐบาลกลางมีอำนาจเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ[13] และแม้ปัจจุบันไม่มีอำนาจนิติบัญญัติอย่างเป็นทางการนอกเหนือไปจากการลงนามและยับยั้งร่างกฎหมายที่รัฐสภาอนุมัติ แต่ประธานาธิบดีก็แบกรับความรับผิดชอบขนานใหญ่ในการกำหนดวาระประชุมพรรค รวมถึงกำหนดนโยบายการต่างประเทศและการในประเทศด้วย[14]

ประธานาธิบดีสหรัฐนั้นมาจากการเลือกตั้งโดยอ้อมผ่านทางคณะผู้เลือกตั้ง (electoral college) มีวาระในการดำรงตำแหน่ง 4 ปีและสามารถอยู่ในดำรงตำแหน่งได้ไม่เกิน 2 วาระซึ่งบัญญัติไว้ในการแก้ไขรัฐธรรมนูญครั้งที่ 22 ที่ได้รับการอนุมัติในปี ค.ศ. 1951 มีรองประธานาธิบดี 9 คนที่ได้รับตำแหน่งประธานาธิบดีเนื่องจากประธานาธิบดีลาออกหรือเสียชีวิตขณะยังไม่ครบวาระ โดยสรุปแล้ว สหรัฐมีประธานาธิบดีแล้ว 45 คน คิดเป็นวาระสี่ปีจำนวน 58 วาระ

สำนักงานและจวนของประธานาธิบดีเรียกว่า ทำเนียบขาว (White House) ตั้งอยู่ที่กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ประธานาธิบดียังได้รับสิทธิ์ใช้คณะทำงานและสิ่งอำนวยความสะดวกในทำเนียบขาวอย่างเต็มที่ รวมถึงบริการทางการแพทย์ การพักผ่อน การดูแบบบ้าน และระบบรักษาความปลอดภัย มีเครื่องบินโบอิงวีซี-25 จำนวนหนึ่งลำ (จากสองลำ) ชื่อ แอร์ฟอร์ซวัน ไว้สำหรับเดินทางระยะไกล เป็นเครื่องบินที่ดัดแปลงอย่างหรูหรามาจากโบอิง 747-200 บี ประธานาธิบดียังได้รับค่าตอบแทนทั้งสิ้น 400,000 ดอลลาร์สหรัฐ พร้อมด้วยผลประโยชน์อื่น ๆ ในแต่ละปีของการดำรงตำแหน่งอีกด้วย

เนื่องด้วยความเป็นมหาอำนาจของสหรัฐ ตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐจึงเปรียบเสมือนบุคคลที่ทรงอำนาจที่สุดในโลก ประธานาธิบดีคนปัจจุบันคือ โจ ไบเดิน เป็นผู้ได้รับเลือกคนล่าสุดโดยเริ่มดำรงตำแหน่งในวันที่ 20 มกราคม ค.ศ. 2021

อ้างอิง[แก้]

  1. "How To Address The President; He Is Not Your Excellency Or Your Honor, But Mr. President". The New York Times. 1891-08-02.
  2. "Models of Address and Salutation". Ita.doc.gov. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-11-27. สืบค้นเมื่อ 2010-09-04.
  3. "Heads of State, Heads of Government, Ministers for Foreign Affairs" (PDF). Protocol and Liaison Service, United Nations. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-09-27. สืบค้นเมื่อ 2012-11-01.
  4. The White House Office of the Press Secretary (September 1, 2010). "Remarks by President Obama, President Mubarak, His Majesty King Abdullah, Prime Minister Netanyahu and President Abbas Before Working Dinner". WhiteHouse.gov. สืบค้นเมื่อ July 19, 2011.
  5. "Exchange of Letters". Permanent Observer Mission of Palestine to the United Nations. September 1978. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 October 2014. สืบค้นเมื่อ 19 July 2011.
  6. Safire, William, "On language: POTUS and FLOTUS," New York Times, October 12, 1997. Retrieved January 8, 2012.
  7. Noer, Michael; Perlroth, Nicole (November 11, 2009). "The World's Most Powerful People". Forbes. สืบค้นเมื่อ September 4, 2010.
  8. "The Most Powerful Man in the World is a Black Man – The Los Angeles Sentinel". Lasentinel.net. สืบค้นเมื่อ September 4, 2010.
  9. "Who should be the world's most powerful person?". The Guardian. London. January 3, 2008.
  10. Jon Meacham (December 20, 2008). "Meacham: The History of Power". Newsweek. สืบค้นเมื่อ September 4, 2010.
  11. Fareed Zakaria (December 20, 2008). "The NEWSWEEK 50: Barack Obama". Newsweek. สืบค้นเมื่อ September 4, 2010.
  12. "Transcript of the Constitution of the United States – Official". Archives.gov. สืบค้นเมื่อ September 4, 2010.
  13. The Influence of State Politics in Expanding Federal Power,' Henry Jones Ford, Proceedings of the American Political Science Association, Vol. 5, Fifth Annual Meeting (1908) Retrieved March 17, 2010
  14. Pfiffner, J. P. (1988). "The President's Legislative Agenda". Annals of the American Academy of Political and Social Science. 499: 22–35. doi:10.1177/0002716288499001002.

ดูเพิ่ม[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ
เว็บไซต์ประวัติประธานาธิบดี
เว็บไซต์เบ็ดเตล็ด