ท่าอากาศยานนานาชาติโอเอกูซี
ท่าอากาศยานนานาชาติโอเอกูซี รอตาดูซังดาลู Aeroporto Internacional de Oé-Cusse Rota do Sândalo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
สะพานเทียบเครื่องบินที่ท่าอากาศยานนานาชาติโอเอกูซี | |||||||||||
ข้อมูลสำคัญ | |||||||||||
การใช้งาน | สาธารณะ / นานาชาติ | ||||||||||
เจ้าของ | รัฐบาลติมอร์-เลสเต | ||||||||||
พื้นที่บริการ | โอเอกูซี | ||||||||||
สถานที่ตั้ง | ปันเตมากาซาร์, โอเอกูซี, ติมอร์-เลสเต | ||||||||||
เมืองสำคัญ | ดิลี | ||||||||||
ความสูงเหนือระดับน้ำทะเล | 0 เมตร / ฟุต | ||||||||||
พิกัด | 09°11′53″S 124°20′41″E / 9.19806°S 124.34472°E | ||||||||||
แผนที่ | |||||||||||
ที่ตั้งในติมอร์-เลสเต ที่ตั้งในติมอร์ | |||||||||||
ทางวิ่ง | |||||||||||
|
ท่าอากาศยานนานาชาติโอเอกูซี หรือ ท่าอากาศยานนานาชาติรอตาดูซังดาลู (IATA: WPOC) ตั้งอยู่ในหมู่บ้านปาลาบัน ใกล้กับปันเตมากาซาร์ เมืองหลักของเขตปกครองพิเศษโอเอกูซี ของติมอร์-เลสเต สนามบินแห่งใหม่นี้เปิดดำเนินการเมื่อวันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2562 โดยสร้างขึ้นถัดจากลานบินชั่วคราวเดิม[1]
สิ่งอำนวยความสะดวก[แก้]
ท่าอากาศยานแห่งนี้สอดคล้องกับมาตรฐานสากลของ ICAO และ IATA ที่บังคับใช้ในเรื่องของความปลอดภัย, ความมั่นคง และความสะดวกของผู้ใช้บริการ ได้รับการออกแบบการใช้งานให้สามารถรองรับเครื่องบินแอร์บัส เอ320 หรือโบอิง 737-800 ในการปฏิบัติการบินทั้งกลางวันและกลางคืน ท่าอากาศยานยังมีสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับการจัดการคลังสินค้าและการขนส่งสัตว์มีชีวิต ซึ่งรวมถึงบริการด่านกักกันโรค
ท่าอากาศยานแห่งนี้มีทางวิ่งยาว 2,000 เมตร กว้าง 45 เมตร และมีพื้นที่ลานจอดสำหรับอากาศยานหลายประเภทได้พร้อมกัน 7 ลำ สามารถให้บริการรองรับผู้โดยสารทั้งขาเข้าและขาออกได้รวมกว่า 500 คนต่อชั่วโมงเมื่อดำเนินการเต็มรูปแบบ ท่าอากาศยานยังมีระบบสำรองไฟฟ้าฉุกเฉินอัตโนมัติ, อุปกรณ์ดับเพลิงที่ทันสมัยและอุปกรณ์สนับสนุนภาคพื้นดินสำหรับการบำรุงรักษาอากาศยาน, ระบบข้อมูลอุตุนิยมวิทยาอัตโนมัติและหอควบคุมที่มีระบบสื่อสารที่ทันสมัยและครบถ้วน[1]
ประวัติ[แก้]
การพัฒนาท่าอากาศยานแห่งใหม่ดำเนินการโดยบริษัทวีจายาการียา (PT Wijaya Karya) ซึ่งเป็นรัฐวิสาหกิจของอินโดนีเซีย[2] โดยมีบริษัทอีแอซึเก (ISQ, Instituto de Soldadura e Qualidade) ของโปรตุเกส ทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษาโครงการ[3] ค่าใช้จ่ายในการก่อสร้างอยู่ที่ 119 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[4]
ฟรังซิชกู กูแตรึช ประธานาธิบดีติมอร์-เลสเต ทำพิธีเปิดดำเนินการท่าอากาศยานเมื่อวันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2562 นอกจากนี้แขกรับเชิญยังมีมารี อัลกาตีรี ประธานเขตบริหารพิเศษโอเอกูซี และฟิกโตร์ ไลซ์โกดัต (Viktor Bungtilu Laiskodat) ผู้ว่าราชการจังหวัดนูซาเติงการาตะวันออกของอินโดนีเซียร่วมในพิธีอีกด้วย ปัจจุบันท่าอากาศยานแทบไม่มีการใช้งาน โดยไม่มีเที่ยวบินระหว่างประเทศใด ๆ และอากาศยานประเภทเดียวที่ใช้งานอยู่คือเที่ยวบินระหว่างดิลีกับโอเอกูซีด้วยเครื่องเซสนา
ระเบียงภาพ[แก้]
-
ฟรังซิชกู กูแตรึช ประธานาธิบดีติมอร์-เลสเต เดินทางถึงท่าอากาศยานเพื่อทำพิธีเปิดเมื่อวันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2562
-
อาคารผู้โดยสารของท่าอากาศยาน
-
ทิวทัศน์บริเวณลานบินชั่วคราวเดิมในปี พ.ศ. 2557
-
การลงจอดที่ลานบินชั่วคราวเดิม
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 "Oé-Cusse International Airport "Rota Do Sândalo" (Sandalo Route) Has Been Inaugurated". www.zeesm.tl (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 กรกฎาคม 2019. สืบค้นเมื่อ 4 กรกฎาคม 2019.
- ↑ WIKA Oecusse (17 สิงหาคม 2017). DIRGAHAYU INDONESIA by PT Wijaya Karya (Persero) Tbk, Oecusse Airport Project Timor-Leste. สืบค้นเมื่อ 3 ตุลาคม 2017.
- ↑ Arsénio Bano (2014). "OECUSSE: SPECIAL ECONOMIC ZONES of SOCIAL MARKET ECONOMY". Zonas Especiais de Economia Social de Mercado de Timor-Leste [ZEESM T-L] (Projecto Piloto Distrito Oecusse) (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 พฤษภาคม 2014.
- ↑ "Oecusse Airport built by WIKA has been inaugurated | IDNFinancials". www.idnfinancials.com. สืบค้นเมื่อ 25 มิถุนายน 2019.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- เว็บไซต์ เขตเศรษฐกิจพิเศษเพื่อเศรษฐศาสตร์การตลาดเชิงสังคม (ภาษาอังกฤษ)