ผลต่างระหว่างรุ่นของ "การเยือนภาคใต้ของเติ้ง เสี่ยวผิง"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Burgershot2004 (คุย | ส่วนร่วม)
สร้างโดยแปลส่วนเปิดจากหน้า "Deng Xiaoping's southern tour"
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ การแปลเนื้อหา การแปลส่วน
(ไม่แตกต่าง)

รุ่นแก้ไขเมื่อ 20:26, 1 พฤศจิกายน 2566

รูปปั้นของเติ้ง เสี่ยวผิง ที่สวนสาธารณะเหลียน-ฮฺวาชาน ในนครเชินเจิ้น ประเทศจีน

การเยือนภาคใต้ของเติ้ง เสี่ยวผิง (จีนตัวย่อ : 邓小平南巡; จีนตัวเต็ม : 鄧小平南巡) หรือ การเยือนภาคใต้ในปี พ.ศ. 2535 (จีนตัวย่อ: 九二南巡; จีนตัวเต็ม: 九二南巡) เป็นการเยือนภาคใต้ของจีนของเติ้ง เสี่ยวผิง อดีตผู้นำสูงสุดของจีน ได้แก่ เชินเจิ้น จูไห่ กว่างโจว และเซี่ยงไฮ้ ระหว่างวันที่ 18 มกราคม ถึง 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535 [1] [2] [3] [4] [5] การพูดคุยและข้อสังเกตของเติ้งระหว่างการเยือนได้ตอกย้ำการดำเนินการตามโครงการ "การปฏิรูปและเปิดประเทศ" ของเขาในจีนแผ่นดินใหญ่ ซึ่งต้องหยุดชะงักลงหลังจากการปราบปรามของทหารในการประท้วงที่จัตุรัสเทียนอันเหมินในปี พ.ศ. 2532 ตามคำสั่งของเติ้งเอง[1][6][7][8] การเยือนภาคใต้ปี พ.ศ. 2535 ได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นจุดสำคัญในประวัติศาสตร์สมัยใหม่ของจีน เนื่องจากมีส่วนช่วยรักษาการปฏิรูปเศรษฐกิจของจีน ตลอดจน ตลาดทุน และเสถียรภาพของสังคม[1] [6] [9] [10] [11] [12]

ในระหว่างการเยือนภาคใต้ เติ้งเน้นย้ำกับผู้นำทางทหารหลายคนของกองทัพปลดปล่อยประชาชน คือ หยาง ช่างคุน หลิว หฺวาชิง และหยาง ไป่ปิง ว่า "ผู้ที่ไม่ส่งเสริมการปฏิรูปสมควรถูกถอดออกจากตำแหน่งผู้นำ" โดยบังคับให้เจียง เจ๋อหมิน ซึ่งขณะนั้นเป็นเลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์จีน สนับสนุนและดำเนินโครงการปฏิรูปและเปิดประเทศต่อไป [13] นอกจากนี้เขายังหวังว่ามณฑลกวางตุ้งจะตามทัน "สี่เสือแห่งเอเชีย" ในแง่ของการพัฒนาเศรษฐกิจภายใน 20 ปี [14] [15] ข้อสังเกตและความคิดเห็นที่โดดเด่นบางประการจากเติ้งในระหว่างการเยือน ได้แก่ "ไม่สำคัญว่าแมวจะเป็นสีดำหรือขาว ขอแค่จับหนูได้ มันก็เป็นแมวที่ดี" (不管黑猫白猫,能捉到老鼠就是好猫) ซึ่งตีพิมพ์ครั้งแรกโดยเขาคริสต์ในทศวรรษ 1960 และ "การพัฒนาคือคำตอบสุดท้าย (发展才是硬道理)" และ "รัฐบาลเชินเจิ้น ควรเข้มงวดมากขึ้นในการปฏิรูปและเปิดประเทศ กล้าทดลอง และไม่ควรทำตัวเป็นผู้หญิงรัดเท้า" [10] [16] [17] [18]

อย่างไรก็ตาม แม้เติ้งเองก็กล่าวว่าจะต้องบังคับใช้การต่อต้านการทุจริตตลอดกระบวนการปฏิรูปและการเปิดประเทศทั้งหมด และเน้นย้ำถึงความสำคัญของหลักนิติธรรม [19] [20] แต่ในความเป็นจริงการทัวร์ภาคใต้ไม่ได้แก้ไขปัญหาการทุจริต ลอดจนความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจในจีน และไม่ได้ดำเนินการปฏิรูปการเมืองของจีนต่อซึ่งล้มเหลวและสิ้นสุดลงในการประท้วงและการสังหารหมู่ที่จัตุรัสเทียนอันเหมินในปี พ.ศ. 2532[21] [22] [23] [24] [25]

  1. 1.0 1.1 1.2 "Deng Xiaoping's Southern Tour" (PDF). Berkshire Publishing Group LLC. 2009.
  2. "邓小平92南巡背景揭秘,有两句话记者不敢见报". People's Daily (ภาษาจีน). 2012-01-13. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-07-10. สืบค้นเมื่อ 2020-05-01.
  3. "1992年邓小平南巡珍贵历史照片(组图)". People's Daily (ภาษาจีน). 2014-01-24. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-07-21. สืบค้นเมื่อ 2020-05-01.
  4. "鄧南巡講話20週年 官方低調". BBC (ภาษาจีน). สืบค้นเมื่อ 2020-05-01.
  5. "邓小平南巡讲话(全文)". Phoenix New Media (ภาษาจีน). 2011-12-31. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-06-02. สืบค้นเมื่อ 2020-05-01.
  6. 6.0 6.1 Ma, Damien (2012-01-23). "After 20 Years of 'Peaceful Evolution,' China Faces Another Historic Moment". The Atlantic (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2020-05-01.
  7. "The inside story of the propaganda fightback for Deng's reforms". South China Morning Post (ภาษาอังกฤษ). 2018-11-14. สืบค้นเมื่อ 2020-05-01.
  8. Keck, Zachary. "Tiananmen: 'Deng Xiaoping Clearly Wanted to Make a Statement'". The Diplomat (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 June 2014. สืบค้นเมื่อ 2021-06-05.
  9. "'How my father's speeches saved Chinese economic reform': Deng Xiaoping's daughter pays tribute". South China Morning Post (ภาษาอังกฤษ). 2014-08-21. สืบค้นเมื่อ 2020-05-01.
  10. 10.0 10.1 "The great pragmatist: Deng Xiaoping". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2008-12-18. ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2020-05-01.
  11. Zhao, Suisheng (1993). "Deng Xiaoping's Southern Tour: Elite Politics in Post-Tiananmen China". Asian Survey. 33 (8): 739–756. doi:10.2307/2645086. ISSN 0004-4687. JSTOR 2645086.
  12. Walter, Carl E. (2014). "Was Deng Xiaoping Right? An Overview of China's Equity Markets". Journal of Applied Corporate Finance (ภาษาอังกฤษ). 26 (3): 8–19. doi:10.1111/jacf.12075. ISSN 1745-6622.
  13. Liang, Wei (2016-07-24). "邓小平92年南巡时讲话:谁反对改革就让谁睡觉去". Phoenix New Media (ภาษาจีน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-12-12. สืบค้นเมื่อ 2020-05-01.
  14. Sun, Lena H. (1992-05-28). "FLEXIBLE 'SOCIALISM' FUELS CHINESE GROWTH". Washington Post (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). ISSN 0190-8286. สืบค้นเมื่อ 2020-05-01.
  15. "广东GDP总量今年将超亚洲四小龙平均水平". Sina Corp (ภาษาจีน). 2007-07-20. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-08-25. สืบค้นเมื่อ 2020-05-01.
  16. "Factsheet on the Deng Xiaoping Marker" (PDF). National Archives of Singapore. 2010.
  17. Martinek, Madeleine (2018-05-21). Experimental Legislation in China between Efficiency and Legality: The Delegated Legislative Power of the Shenzhen Special Economic Zone (ภาษาอังกฤษ). Springer. ISBN 978-3-319-77616-3.
  18. "改革开放胆子要大一些,敢于试验,不能像小脚女人一样". People's Daily (ภาษาจีน). 2013-08-19. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-07-10. สืบค้นเมื่อ 2020-05-01.
  19. "整个改革开放过程中都要反对腐败". People's Daily (ภาษาจีน). 2016-06-14. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-07-11. สืบค้นเมื่อ 2020-05-01.
  20. "对干部和共产党员来说,廉政建设要作为大事来抓". People's Daily (ภาษาจีน). 2017-01-19. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-11-06. สืบค้นเมื่อ 2020-05-01.
  21. Bao, Tong (2015-06-04). "鲍彤纪念六四,兼谈邓小平与中国的腐败". The New York Times (ภาษาจีน). สืบค้นเมื่อ 2020-05-01.
  22. Tong, Bao (2015-06-03). "Opinion | How Deng Xiaoping Helped Create a Corrupt China". The New York Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). ISSN 0362-4331. สืบค้นเมื่อ 2020-05-01.
  23. Wang, Yuhua. "Analysis | How has Tiananmen changed China?". Washington Post (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-05-01.
  24. "北京话题 - 南巡讲话助中国经济起飞但政治后遗症严重". Radio France Internationale (ภาษาจีนตัวย่อ). 2012-04-02. สืบค้นเมื่อ 2020-05-01.
  25. Wu, Wei (2014-12-22). "80年代的政治改革为什么会失败?". The New York Times (ภาษาจีน). สืบค้นเมื่อ 2020-05-01.