ข้ามไปเนื้อหา

แบนโจ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
Banjo
แบนโจห้าสาย
เครื่องสาย
Hornbostel–Sachs classification321.322-5
(Composite chordophone sounded by plectrum, finger picks, or the bare fingers)
คิดค้นเมื่อศตวรรษที่ 18
ช่วงเสียง
Open strings and highest note of a standard-tuned five-string bluegrass banjo.

แบนโจ (อังกฤษ: banjo) เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสาย ประกอบด้วย 4,5 หรือ 6 สาย กล่องเสียงของแบนโจจะเหมือนกับหน้ากลอง มีหนังแท้หรือหนังเทียมขึงปิดอยู่ คาดหรือวงรอบด้วยไม้หรือเหล็กเพื่อให้หนังตึง โดยปกติกล่องเสียงจะมีรูปร่างวงกลม แบนโจในช่วงแรกที่มีแบบสมัยแบบแอฟริกาในสหรัฐ มีการดัดแปลงจากให้คล้ายคลึงกับเครื่องดนตรีของแอฟริกา[1][2] แบนโจมักใช้ในดนตรีแนวโฟล์ก, ดนตรีโฟล์กไอริช และ เพลงคันทรี ศิลปินร็อกแอนด์โรลล์หลายวงอย่าง อีเกิลส์, เลด เซพเพลิน และดิออลแมนบราเทอส์ได้ใช้แบนโจห้าสายในเพลงของพวกเขาหลายเพลง จากประวัติแล้วแบนโจมีส่วนเกี่ยวข้องกับ ดนตรีพื้นเมืองแอฟริกัน-อเมริกันและวัฒนธรรมโฟล์กในชนบทของสังคมคนผิวขาว ก่อนที่จะเข้าสู่กระแสหลักจากพวกนักร้องยุคกลางในศตวรรษที่ 19[3][4][5][6] แบนโจและเครื่องดนตรีประเภทไวโอลินถือว่ามีบทบาทสำคัญต่อดนตรีโอลด์ไทม์ของอเมริกัน และมีการใช้บ่อยครั้งในดนตรีแจ๊ซดั้งเดิม

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Bluegrass Music: The Roots". IBMA. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 August 2006. สืบค้นเมื่อ 2006-08-25.
  2. Odell, Jay Scott. "Banjo". Grove Music Online. Oxford Music Online. Oxford University Press. สืบค้นเมื่อ 23 February 2015.(ต้องรับบริการ)
  3. Winans, Bob; Gibson, George (2018). "Black Banjo, Fiddle and Dance in Kentucky and the Amalgamation of African American and Anglo American Folk Music". Banjo Roots and Branches. Urbana: University of Illinois. pp. 226, 231, 242–246.
  4. Winship, David."The African American Music Tradition in Country Music เก็บถาวร 4 กุมภาพันธ์ 2007 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน." BCMA, Birthplace of Country Music Alliance. Retrieved 02-08-2007.
  5. Conway, Cecelia (2005). African Banjo Echoes in Appalachia. The University of Tennessee Press. p. 424.
  6. "Old-time (oldtimey) Music What is it?." TML, A Traditional Music Library. Retrieved 02-08-2007.