แจร์รัด แบรนท์เวต
| ข้อมูลส่วนตัว | |||
|---|---|---|---|
| ชื่อเต็ม | แจร์รัด พอล แบรนท์เวต[1] | ||
| วันเกิด | 27 มิถุนายน ค.ศ. 2002 | ||
| สถานที่เกิด | คาร์ไลล์ อังกฤษ[2] | ||
| ส่วนสูง | 1.95 m (6 ft 5 in)[3] | ||
| ตำแหน่ง | กองหลัง | ||
| ข้อมูลสโมสร | |||
สโมสรปัจจุบัน | เอฟเวอร์ตัน | ||
| หมายเลข | 32 | ||
| สโมสรเยาวชน | |||
| 2013–2018 | คาร์ไลล์ยูไนเต็ด | ||
| สโมสรอาชีพ* | |||
| ปี | ทีม | ลงเล่น | (ประตู) |
| 2018–2020 | คาร์ไลล์ยูไนเต็ด | 9 | (0) |
| 2020– | เอฟเวอร์ตัน | 31 | (2) |
| 2021 | →แบล็กเบิร์นโรเวอส์ (ยืม) | 10 | (0) |
| 2022–2023 | →เปเอสเฟ (ยืม) | 27 | (2) |
| 2022 | →โยง เปเอสเฟ (ยืม) | 1 | (0) |
| *นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น | |||
แจร์รัด พอล แบรนท์เวต (อังกฤษ: Jarrad Paul Branthwaite; 27 มิถุนายน ค.ศ. 2002) เป็นนักฟุตบอลอาชีพชาวอังกฤษที่เล่นในตำแหน่งเซ็นเตอร์แบ็คให้กับเอฟเวอร์ตัน[3] และทีมชาติอังกฤษรุ่นอายุไม่เกิน 21 ปี
ระดับสโมสร
[แก้]คาร์ไลล์ยูไนเต็ด
[แก้]แจร์รัดลงเล่นนัดแรกให้กับทีมชุดใหญ่ในวันอาทิตย์ที่ 16 มีนาคม ค.ศ. 2019 ในเกมที่เสมอกับฟอเรสต์กรีนโรเวอส์ 1–1[4] เขาปรากฏตัวบนม้านั่งสำรองอีก 7 นัดติดต่อกันในลีกทูในฤดูกาลนั้น
แบรนท์เวตเริ่มต้นฤดูกาล 2019-20 ด้วยการลงเล่นเป็นตัวสำรอง 13 นัดติดต่อกันในลีกทู รวมถึงนั่งสำรองในเกมที่คาร์ไลล์ยูไนเต็ดชนะบาร์นสลีย์ 3–0 และแพ้รอชเดล 1–2 ในรอบแรกและรอบสองของอีเอฟแอลคัพ ฤดูกาล 2019–20[5] เมื่อวันที่ 19 ตุลาคม ในที่สุดแบรนท์เวตก็ได้เปิดตัวในฟุตบอลลีกอังกฤษในฐานะผู้เล่นตัวจริงและออกสตาร์ทเกมลีกทูนัดที่แพ้พลีมัธอาร์ไกล์ 0–2 โดยลงเล่นเต็มนัดและได้รับใบเหลืองในนาทีที่ 40[6] เขายิงประตูแรกให้คาร์ไลล์ในเกมอีเอฟแอลโทรฟี ที่เสมอกับมอร์แคมบ์ในวันพฤหัสบดีที่ 12 พฤศจิกายน[7]
เอฟเวอร์ตัน
[แก้]ฤดูกาล 2019–20
[แก้]เมื่อวันที่ 13 มกราคม ค.ศ. 2020 หลังจากประสบความสำเร็จกับคาร์ไลล์ แบรนท์เวตเซ็นสัญญาสองปีครึ่งกับเอฟเวอร์ตัน ทำให้เขาอยู่ที่สโมสรจนถึงสิ้นเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2022[8][9] เขาประเดิมสนามครั้งแรกให้กับสโมสรในวันที่ 12 กรกฎาคม โดยลงมาแทนเลห์ตัน เบนส์ ในเกมพ่ายวุลเวอร์แฮมป์ตัน 0–3[10] เขาประเดิมสนามในบ้านเจอกับแอสตันวิลลาเมื่อวันที่ 16 กรกฎาคม โดยลงมาเป็นตัวสำรองเกมที่สองติดต่อกัน คราวนี้เป็นเมสัน โฮลเกต ที่บาดเจ็บในนาทีที่ 16[11] แบรนท์เวตประเดิมสนามเป็นตัวจริงนัดแรกให้กับเอฟเวอร์ตันเมื่อวันที่ 20 กรกฎาคมในเกมชนะเชฟฟีลด์ยูไนเต็ด 1–0 หลังจากขยายสัญญาจนถึงเดือนมิถุนายน 2023 ซึ่งเขาได้รับเลือกให้เป็นแมนออฟเดอะแมตช์[12]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Notification of shirt numbers: Stevenage" (PDF). English Football League. p. 68. สืบค้นเมื่อ 8 November 2019.
- ↑ "Jarrad Branthwaite". Carlisle United FC. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-10-30. สืบค้นเมื่อ 30 October 2019.
- ↑ 3.0 3.1 "Jarrad Branthwaite". Premier League. สืบค้นเมื่อ 27 July 2020.
- ↑ "Forest Green Rovers vs. Carlisle United". Soccerway. 16 March 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-02-14. สืบค้นเมื่อ 30 October 2019.
- ↑ "Jarrad Branthwaite Matches". Soccerway. สืบค้นเมื่อ 30 October 2019.
- ↑ "Plymouth Argyle vs. Carlisle United". Carlisle United F.C. 19 October 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-02-14. สืบค้นเมื่อ 30 October 2019.
- ↑ "Morecambe 3 Carlisle United 1: Derek Adams' joy at recording a first victory as Shrimps boss". lancasterguardian.co.uk. 13 November 2019. สืบค้นเมื่อ 13 November 2019.
- ↑ "Talented Young Defender Signs For Everton". www.evertonfc.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-01-13.
- ↑ Kirkbride, Phil (13 January 2020). "Everton confirm signing of defender Jarrad Branthwaite from Carlisle United". Liverpool Echo. สืบค้นเมื่อ 25 May 2023.
- ↑ Ames, Nick (12 July 2020). "Raúl Jiménez boosts Wolves' European hopes and sinks sorry Everton". The Guardian.
- ↑ Hunter, Andy (16 July 2020). "Aston Villa survival hopes dealt blow by late goal from Everton's Theo Walcott". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 17 July 2020.
- ↑ "Sheffield Utd v Everton, 2019/20". Premier League. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 December 2021. สืบค้นเมื่อ 17 December 2021.