เซียร์เกย์ คอร์ซาคอฟ
เซียร์เกย์ คอร์ซาคอฟ | |
|---|---|
 คอร์ซาคอฟในปี ค.ศ. 1885 | |
| เกิด | เซียร์เกย์ เซียร์เกเยวิช คอร์ซาคอฟ 22 มกราคม ค.ศ. 1854 กูส-ครุสตัลนี รัสเซีย |
| เสียชีวิต | พฤษภาคม 1, 1900 (46 ปี) มอสโก รัสเซีย |
| สัญชาติ | รัสเซีย |
| ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยมอสโก |
| มีชื่อเสียงจาก | กลุ่มอาการคอร์ซาคอฟ |
| อาชีพทางวิทยาศาสตร์ | |
| สาขา | ประสาทจิตเวชศาสตร์ |
เซียร์เกย์ เซียร์เกเยวิช คอร์ซาคอฟ (อังกฤษ: Sergei Sergeievich Korsakoff; รัสเซีย: Серге́й Серге́евич Ко́рсаков; 22 มกราคม ค.ศ. 1854 – 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1900) เป็นประสาทจิตแพทย์ชาวรัสเซีย เกิดที่เมืองกูส-ครุสตัลนี (Gus-Khrustalny) เรียนวิชาแพทย์ที่มหาวิทยาลัยมอสโกและทำงานที่โรงพยาบาลจิตเวชเพียวบราเซนสกี (Preobrazhenski) ระหว่าง ค.ศ. 1876–1879 คอร์ซาคอฟฝึกทักษะด้านโรคประสาทภายใต้การสอนของอเล็กเซย์ โคเซฟนิคอฟ และเรียนจบปริญญาเอกในปี ค.ศ. 1887 ต่อมาเขาเดินทางไปเวียนนาเพื่อเรียนกับทีโอดอร์ เมย์เนิร์ต คอร์ซาคอฟเป็นศาสตราจารย์ด้านประสาทวิทยาและจิตเวชศาสตร์จนกระทั่งเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1900[1]
คอร์ซาคอฟมีผลงานที่สำคัญคือ ค้นพบกลุ่มอาการคอร์ซาคอฟ (Korsakoff's syndrome) ซึ่งเกิดจากการขาดวิตามินบี1ในสมองของผู้ป่วยที่ติดสุรา[2] กลุ่มอาการนี้มีความสัมพันธ์กับโรคสมองเวอร์นิคเก (Wernicke's encephalopathy) จึงมักเรียกรวมกันว่า กลุ่มอาการเวอร์นิคเก–คอร์ซาคอฟ (Wernicke–Korsakoff syndrome)[3]
อ้างอิง[แก้]
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ เซียร์เกย์ คอร์ซาคอฟ
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |