ข้ามไปเนื้อหา

อัยการสหรัฐ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อัยการสหรัฐ (อังกฤษ: United States Attorney) หรือ พนักงานอัยการกลาง (อังกฤษ: federal prosecutor) เดิมเรียก อัยการเขตสหรัฐ (อังกฤษ: United States District Attorneys)[1][2][3] เป็นผู้แทนรัฐบาลกลางแห่งสหรัฐอเมริกาในศาลเขต (district court) และศาลอุทธรณ์

อัยการสหรัฐมีหน้าที่เป็นโจทก์ฟ้องบุคคลผู้ต้องสงสัยว่าละเมิดกฎหมาย รวมถึงตั้งต้นและดำเนินการสืบสวนคดีอาญา กำหนดและแนะแนววิธีตัดสินลงโทษผู้กระทำความผิด และเป็นทนายความกลุ่มเดียวที่ได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมกระบวนพิจารณาแบบลูกขุนใหญ่ (grand jury)[4]

มีอัยการสหรัฐ 93 คนประจำอยู่ทั่วสหรัฐ, เปอร์โตริโก, หมู่เกาะเวอร์จิน, กวม, และหมู่เกาะมาเรียนาเหนือ อัยการสหรัฐหนึ่งคนรับผิดชอบเขตศาล (judicial district) หนึ่งแห่ง เว้นแต่กวมและหมู่เกาะมาเรียนาเหนือที่ทั้งสองอยู่ในความรับผิดชอบของอัยการสหรัฐเพียงคนเดียว อัยการสหรัฐแต่ละคนยังเป็นหัวหน้าผู้บังคับใช้กฎหมายส่วนกลางประจำเขตอำนาจของตน โดยปฏิบัติหน้าที่ตามข้อกำหนดใน คู่มืออัยการสหรัฐ (United States Attorneys' Manual)[5] นอกจากนี้ อัยการสหรัฐจะคอยกำกับสำนักงานเขต (district office) โดยมีผู้สนับสนุนการปฏิบัติงาน คือ ผู้ช่วยอัยการสหรัฐ ซึ่งมีมากถึง 350 คน และบุคลากรฝ่ายสนับสนุน ซึ่งมีสมาชิกถึง 350 คน[6]

ผู้ช่วยอัยการสหรัฐ (Assistant United States Attorney) เป็นข้าราชการซึ่งปฏิบัติหน้าที่แทนอัยการสหรัฐในการเป็นผู้แทนรัฐบาลกลาง ผู้ช่วยอัยการสหรัฐจะวินิจฉัยว่า ควรฟ้องคดีอาญาหรือไม่ และบุคคลต้องให้การแก้ฟ้องเมื่อใดและที่ใด ในการปฏิบัติหน้าที่ ผู้ช่วยอัยการสหรัฐมีอำนาจหน้าที่สืบสวนบุคคล ให้ความคุ้มกันแก่พยานและผู้ต้องหาคดีอาญา รวมถึงต่อรองคำให้การ (plea bargain) กับจำเลย[4]

อัยการสหรัฐและข้าราชการในบังคับบัญชาล้วนสังกัดกระทรวงยุติธรรม มีการกำกับ ดูแล และให้บริการสนับสนุนทางธุรการแก่อัยการสหรัฐผ่านสำนักงานฝ่ายบริหารสำหรับอัยการสหรัฐ (Executive Office for United States Attorneys) ของกระทรวงยุติธรรม นอกจากนี้ อัยการสหรัฐจำนวนหนึ่งจะได้รับเลือกให้เข้าร่วมคณะกรรมการอัยการสหรัฐที่ปรึกษาอัยการสูงสุด (Attorney General's Advisory Committee of United States Attorneys)

อ้างอิง

[แก้]
  1. "United States v. Curry, 47 U.S. (6 How.) 106". justia.com.
  2. William Bennett Munro (1919). The Government of the United States. Macillan. p. 370. สืบค้นเมื่อ November 30, 2010.
  3. William M. McKinney; William Mark McKinney; Burdett Alberto Riched (1918). 22. Ruling Case Law. Edward Thompson Co. p. 103.
  4. 4.0 4.1 "Standards on Prosecutorial Investigations (Table of Contents) - Criminal Justice Section".
  5. "US Attorneys' Manual". usdoj.gov.
  6. "United States Attorney Office for the District of Columbia". usdoj.gov. สืบค้นเมื่อ November 10, 2007.