อันตอนีโอ ตาบุคคี
 | บทความนี้อาจต้องการตรวจสอบต้นฉบับ ในด้านไวยากรณ์ รูปแบบการเขียน การเรียบเรียง คุณภาพ หรือการสะกด คุณสามารถช่วยพัฒนาบทความได้ |
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
อันตอนีโอ ตาบุคคี | |
|---|---|
 | |
| เกิด | กันยายน 23, 1943 ปิซา, อิตาลี |
| เสียชีวิต | 25 มีนาคม ค.ศ. 2012 (68 ปี) ลิสบอน, โปรตุเกส |
| อาชีพ | นักเขียน, นักแปล, อาจารย์สอนวิชาวรรณคดีโปรตุเกส |
| สัญชาติ | อิตาลี |
| ช่วงเวลา | 1975–2012 |
| คู่สมรส | María José de Lancastre |
อันตอนีโอ ตาบุคคี (23 กันยายน 1943 - 25 มีนาคม 2012) นักเขียนคนสำคัญของอิตาลี ขณะเป็นนักศึกษาเรียนวิชาภาษาโปรตุเกสดีที่สุดในชั้น จึงได้รับทุนให้ไปศึกษาต่อในประเทศโปรตุเกส ต่อมาเป็นอาจารย์สอนวิชาวรรณคดีโปรตุเกสในมหาวิทยาลัยชั้นนำของประเทศ และเป็นผู้แปลและเผยแพร่งานเขียนของกวีเอกชาวโปรตุเกส เฟอร์นันดู เปซัว (Fernando Pessoa) ให้ชาวอิตาลีได้รู้จัก ผลงานทางวรรณกรรมเล่มแรกของเขาคือนวนิยายเรื่อง Piazza Italia ตีพิมพ์ปี 1975 ขณะเป็นอาจารย์สอนอยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งเมืองโบโลนญา
งานเขียนที่สร้างชื่อให้ตาบุคคีคือนวนิยายเรื่อง Sostiene Pereira หรือ "คำยืนยันของเปเรย์รา" ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1994 มีผู้นำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ในปีต่อมา "คำยืนยันของเปเรย์รา" เป็นนวนิยายอิงประวัติศาสตร์และการเมืองของยุโรปในช่วงปีที่ผู้นำเผด็จการกำลังเรืองอำนาจ ในสเปนกำลังเกิดสงครามกลางเมือง นวนิยายเปิดฉากในปี 1938 ที่กรุงลิสบอน ประเทศโปรตุเกส ภายใต้การปกครองของ อันตอนีอู ดือ โอลีเวย์รา ซาลาซาร์ (António de Oliveira Salazar) เป็นเรื่องราวการต่อสู้อันเงียบงันทว่าทรงพลังของนักหนังสือพิมพ์อาวุโสคนหนึ่งเพื่อปกป้องอิสรภาพของชีวิตมนุษย์ หนังสือเล่มนี้ได้รับรางวัลเวียเร็จโจ (Premio Viareggio Rèpaci) รางวัลคัมปีเอลโลยอดเยี่ยม (Super Premio Campiello) รางวัลสกันโน (Premio Scanno) รางวัล Premio dei Lettori และรางวัล Prix Européen Jean Monnet
ตาบุคคีได้รับอิสริยาภรณ์ศิลปะและอักษรศาสตร์ Chevalier des Arts et des Lettres จากรัฐบาลประเทศฝรั่งเศส Order of Prince Henry จากรัฐบาลประเทศโปรตุเกส และได้รับรางวัล Austrian State Prize for European Literature ในปี 1998
อันตอนีโอ ตาบุคคี เสียชีวิตเช้าวันที่ 25 มีนาคม 2012 ณ กรุงลิสบอน ประเทศโปรตุเกส
รางวัลทางวรรณกรรม[แก้]
- Chevalier des Arts et des Lettres (ฝรั่งเศส)
- Order of Prince Henry (โปรตุเกส)
- Prix Médicis Etranger (ฝรั่งเศส)
- Prix Européen de la Littérature (ฝรั่งเศส)
- Prix France Culture (ฝรั่งเศส)
- Aristeion (กรีซ)
- Nossack dell'Accademia Leibniz (เยอรมัน)
- Europäischer Staatspreis (ออสเตรีย)
- Hidalgo (สเปน)
- Salento (อิตาลี)
- Frontiere-Biamonti (อิตาลี)
ผลงาน[แก้]
บันเทิงคดี[แก้]
- Piazza d'Italia, Milano, Bompiani, 1975. Feltrinelli, 1993 e 1996.
- Il piccolo naviglio, Milano, Mondadori, 1978.
- Il gioco del rovescio, Milano, Il Saggiatore, 1981. FeltrinelIi, 1988 e 1991.
- Donna di Porto Pim e altre storie, Palermo, Sellerio, 1983. Roma, Editori Riuniti, 1997.
- Notturno indiano, Palermo, Sellerio, 1984. Torino, SEI, 1996.
- Piccoli equivoci senza importanza, Milano, Feltrinelli, 1985 e 1988.
- Il filo dell' orizzonte, Milano, FeltrinelIi, 1986 e 1991. Roma, Editori Riuniti, 1997.
- I volatili del Beato Angelico, Palermo, Sellerio, 1987.
- Vivere o ritrarre, in TulIio Pericoli, Woody, Freud e gli altri, Milano, Garzanti, 1989.
- I dialoghi mancati, Milano, Feltrinelli, 1998 e 1993.
- L'angelo nero, Milano, FeltrinelIi, 1991 e 1993.
- Requiem uma alucinaçao, Lisboa, Quetzal Editores, 1991.
- Sogni di sogni, Palermo, Sellerio, 1992.
- Sostiene Pereira, Milano, Feltrinelli, 1994 e 1996. Torino, Loescher, 1995.
- Gli ultimi tre giorni di Fernando Pessoa, Palermo, Sellerio, 1994.
- Le macchine probabili, in “MicroMega”, 3 (1995), pp. 69-93.
- Irma serena, in “Il semplice. Almanacco delle prose”, 4 (1996), pp. 131-133.
- Il mistero dell'annuncio cifrato, in Hugo Pratt, Avevo un appuntamento, Roma, Socrates, 1994.
- La testa perduta di Damasceno Monteiro, Milano, Feltrinelli, 1997
- Marconi, se ben mi ricordo: una pièce radiofonica, Roma, RAI ERI, 1997.
- Dalle parti delle 'terre di Siena' 1998.
- L'ultimo tram, in “Rassegna lucchese”, 1 (1999), pp. 7-13.
- Lettera a una signora di Parigi, in “Rassegna lucchese”, 2 (1999), pp. 49-60.
- Le cefalee del Minotauro, in Valerio Adami, Opere 1990-2000, Ginevra-Milano, Skira, 2000.
- Si sta facendo sempre più tardi, Milano, Feltrinelli, 2001.
- I morti a tavola, in “MicroMega”, 3 (2002), Almanacco di Letteratura, pp. 178-187.
- Tristano muore, Milano, Feltrinelli, 2004
- Racconti, Milano, Feltrinelli, 2005
- L’oca al passo, Milano, Feltrinelli, 2006
- Il tempo invecchia in fretta, Milano, Feltrinelli, 2009
- Viaggi e altri viaggi, Milano, Feltrinelli, 2010
- Racconti con figure, Palermo, Sellerio, 2011
- Il piccolo naviglio, Milano, Feltrinelli, 2011
บทความ[แก้]
- La parola interdetta. Poeti surrealisti portoghesi, Torino, Einaudi, 1970.
- ll teatro portoghese del dopoguerra (trent'anni di censura), Roma, Abete, 1976.
- Equivoci senza importanza, in “Mondo operaio”, 12 (dicembre 1985), pp. 109-111.
- Doppio senso, in “Alfabeta”, 69 (febbraio 1985), m.
- Pessoana mínima, Lisbona, Imprensa Nacional-Casa da Moeda, 1985.
- ll monolocale del racconto, in “Alfabeta”, 87 (maggio 1986), XII.
- Un baule pieno di gente. Scritti su Fernando Pessoa, Milano, Feltrinelli, 1990.
- Un escritor ante el final del Siglo, Tenerife, Consejaria de Gubierno de Canàrias, 1990.
- EI siglo XX: balance y perspectiva, in “La Página”, 5 (1991), pp. 3-9.
- Con Roberto Faenza, Sergio Vecchio, Marcello Mastroianni, Ottavio Fenario, Sostiene Pereira - Film Book, Milano, il Castoro, 1995.
- Catullo e il cardellino, in “MicroMega”, 2 (1996), pp. 121-125.
- La gastrite de Platon, a cura di Bernard Comment Paris, Editions Mille et Une Nuits, 1997, trad. it. La gastrite di Platone, Palermo, Sellerio, 1998.
- I cambi di stagione della letteratura, in “Corriere della Sera”, 15 gennaio 1998.
- La nostalgie, l'automobile et l'infini. Lectures de Fernando Pessoa, Paris, Éditions du Seuil. 1998.
- Un univers dans une syllabe (Promenade autour d'un roman), in “La Nouvelle Revue Française”, 550 (1999), a cura di Bernard Comment. Lo stesso saggio appare anche in portoghese nella sesta edizione di Requiem (Lisboa, Quetzal Editores, 1999) sotto il titolo di A Voz, as Lìnguas (Vagabundagem a volta de um romance), trad. di Pedro Tamen.
- Osservando il Novecento, in “MicroMega”, (1999), pp. 249-51.
- Gli zingari e il Rinascimento - Vivere da Rom a Firenze, Milano, FeltrinelIi, 1999
- Lettera aperta al Presidente della Repubblica sull'ItaLia dei cittadini e l'“ltalia di merda”, in “MicroMega”, 1 (2001), pp. 9-13.
- Il manifesto della parola, in “MicroMega”, 2 (2002), pp. 7-12.
- Autobiografie altrui. Poetiche a posteriori, Milano, Feltrinelli, 2003.
ผลงานแปล[แก้]
- Loyola Brandão, Zero, Milano, Feltrinelli, 1974.
- Alexandre O'Neill, Made in Portugal, Milano, Guanda, 1978.
- Fernando Pessoa, Una sola moltitudine, 2 voll., Milano, Adelphi, 1979 e 1989.
- Fernando Pessoa, Il libro dell'inquietudine di Bernardo Soares, Milano, FeltrinelIi, 1986.
- Carlos Drummond De Andrade, Sentimento del mondo, Torino, Einaudi, 1987.
- Fernando Pessoa, Il poeta è un fingitore, Milano, Feltrinelli, 1988.
- Fernando Pessoa, Lettere alla fidanzata, Milano, Adelphi, 1988.
- Fernando Pessoa, Il marinaio, Milano, Einaudi, 1988.
- Fernando Pessoa, Nove poesie di Alvaro de Campos e sette poesie ortonime, Bologna, Baskerville, 1988.
- Fernando Pessoa, Poesie di Alvaro de Campos, Milano, Adelphi, 1993.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
