ลูกธนู

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ลูกธนูแบบทั่วไป(ปีกสีแดง)
และลูกธนูแบบสงครามยุคกลาง(ปีกสีขาว)

ลูกธนู เป็นสิ่งที่เคลื่อนที่แบบโพรเจกไทล์จากการยิงของธนู เป็นอาวุธระยะไกลที่ทรงประสิทธิภาพและพบได้ในทุกอารยธรรม

โครงสร้าง[แก้]

1.หัวลูกธนู 2.ก้านธนู 3.ปีกลูกธนู 4.ร่องยึดลูกธนู

ลูกธนูในแบบปกติจะมีโครงสร้างแบบมีหัวลูกธนูอยู่ที่ปลายด้านหน้า และที่ส่วนหางจะมีขนนก ไว้เพื่อรักษาให้ลูกธนูเดินทางแบบโพรเจกไทล์นูนั้นมีความยาวที่แตกต่างกันมากในหลายวัฒนธรรม เริ่มต้นตั้งแต่ 18 นิ้ว ถึง 5 ฟุต โดยลูกธนูที่ดีนั้นสามารถทะลุผ่านชุดเกราะแข็งหนา และโล่ที่สร้างจากไม้ได้ ในสงครามลูกธนูจะถูกยิงลงมาจากปราสาทในยุคกลาง แต่ในยุคโรมันตอนต้นจะถูกกล่าวหาว่าเป็นอาวุธของคนขี้แพ้ แต่ในปัจจุบัน ขนาดของลูกธนูจะประมาณเท่ากับ 2 ฟุตครึ่ง ซึ่งเท่ากับลูกธนูที่ใช้ในสงครามอังกฤษ เพื่อให้มีขนาดเป็นครึ่งหนึ่งของความสูงของผู้ยิง

หัวลูกธนู[แก้]

หัวลูกธนูเป็นส่วนประกอบสำคัญของลูกธนู ส่วนมากต้องแหลมคม และมีส่วนประกอบจากโลหะ หินที่ลับแล้ว เขาสัตว์ หรือวัสดุแข็งอื่นๆ มีลักษณะแหลมลู่ลม สามารถเล็งให้เข้าเป้าได้ และตัดเนื้อเยื่อของสิ่งมีชีวิตได้ บางครั้งอาจมีการอาบยาพิษที่หัวลูกธนูด้วย

เป้าธนูในปัจจุบันสามารถมีขนาดเล็กเพื่อไว้เล็งอย่างมีเป้าหมาย สำหรับฝึกไว้ล่าสัตว์ และการแข่งขันในกีฬา

ปีกลูกธนู[แก้]

ปีกลูกธนูทำจากขนนก
ขนนกขนาดต่างๆใช้ทำปีกลูกธนู

ปีกลูกธนูมีไว้สำหรับ ให้ลูกธนูรับลมเพื่อปรับทิศทางในการบินแบบโพรเจกไทล์ที่เล็งได้ อาจทำมาจากพลาสติก หรือขนนกก็ได้

ดูเพิ่ม[แก้]

ธนูและลูกธนู

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]