ข้ามไปเนื้อหา

ลอนดอนพัลเลเดียม

พิกัด: 51°30′54″N 0°08′27″W / 51.514944°N 0.140806°W / 51.514944; -0.140806
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ลอนดอนพัลเลเดียม
คอรินเธียนบะซาร์
เนชั่นนอลสเกททิงพาเลส
เดอะพัลเลเดียม
ที่อยู่ถนนอาร์กายล์
ลอนดอน, W1
สหราชอาณาจักร
พิกัดภูมิศาสตร์51°30′54″N 0°08′27″W / 51.514944°N 0.140806°W / 51.514944; -0.140806
ชนิดเวสท์เอนด์
เปิดใช้26 ธันวาคม 1910; 113 ปีก่อน (1910-12-26)
17 พฤษภาคม 2021; 3 ปีก่อน (2021-05-17)
เจ้าของแอลดังบเบิลยูเทียเทอส์
ความจุ2,286[1]
เว็บไซต์(Official Website)

ลอนดอนพัลเลเดียม (อังกฤษ: London Palladium); /pəˈldiˌʊm/) เป็นโรงละครภายใต้การอนุรักษ์ระดับ II* หนึ่งในเวสท์เอนด์เธียเทอร์ ตั้งอยู่บนถนนอาร์กายล์ ในย่านโซโฮ ลอนดอน โรงละครมีที่นั่งรวม 2,286 ที่นั่ง โรงละครใช้เป็นสถานที่แสดงและจัดเทศกาล รวมถึงใช้ถ่ายทำรายการโทรทัศน์ เช่นระหว่างปี 1955 ถึง 1969 ใช้ถ่ายทำรายการ ซันเดย์ไนท์แอทเดอะลอนดอนพัลเลเดียม ฉายบนช่องไอทีวี

พัลเลเดียมก่อสร้างขึ้นโดยวอลเทอร์ กิบเบินส์ในปี 1910 เพื่อแข่งขันกับโรงละครลอนดอนฮิพโพโดมของเซอร์เอ็ดเวิร์ด มอส และลอนดอนคอลิเซียมของเซอร์ออสวอลด์ สโตลล์ ฟาซาดของอาคาร (ตั้งอยู่บนที่อดีตเคยเป็นบ้านอาร์กายล์ซึ่งถูกทุบทำลายไปในทศวรรษท่ 1860s[2] คงเหลือไว้แต่เพียงชื่อใน อาร์กายล์อาร์มส์ ผับซึ่งตั้งอยู่ตรงกันข้าม) มีอายุเก่าแก่ถึงศตวรรษที่ 19 ในอดีตเคยเป็นอาคารไม้เรียกว่า คอรินเธียนบะซาร์ (Corinthian Bazaar) ซึ่งสร้างขึ้นเพื่อดึงดูดลูกค้าจากพานธีออนบะซาร์ (Pantheon Bazaar) ที่ซึ่งปิดตัวไป (ปัจจุบันเป็นร้านมารกส์แอนด์สเปนเซอส์) บนถนนออกซเฟิด โรงละครถูกสร้างใหม่ในปีถัดมาโดยเฟดริก เฮงเกลอร์ (Fredrick Hengler) ในฐานะเซอร์กัสอารีนา (circus arena) เพื่อความบันเทิง มีทั้งพรอเมนาดคอนเซิร์ท, ละครใบ้, ส่วนจัดแสดงสัตว์น้ำ และลานสเกตน้ำแข็ง จนได้รับการเรียกขานชื่อว่า เนชั่นนอลสเกตทิงพาเลซ (National Skating Palace) อย่างไรก็ตามลานสเกตนั้นล้มเหลวและท้ายที่สุดพัลเลเดียมได้รับการออกแบบใหม่โดยแฟรงค์ มัทชัม สถาปนิกด้านโรงละครที่เป็นผู้ออกแบบลอนดอนคอลิเซียม ที่ซึ่งอดีตเคยเป็นเฮงเกลอส์เซอร์กัส

อาคารได้รับสถานะอนุรักษ์เกรด II*ในเดือนกันยายน 1960[3]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "London Palladium", London Theatre. Retrieved 13 May 2020
  2. 'Argyll Street Area', in Survey of London: Volumes 31 and 32, St James Westminster, Part 2, ed. F H W Sheppard (London, 1963), pp. 284–307. British History Online [accessed 10 April 2016.[1]
  3. Historic England. "London Palladium – Detailed Record (1210130)". National Heritage List for England. สืบค้นเมื่อ 28 April 2007.
  • Guide to British Theatres 1750–1950, John Earl and Michael Sell pp. 122–3 (Theatres Trust, 2000) ISBN 0-7136-5688-3

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]