มะเฟืองช้าง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มะเฟืองช้าง
ผลมะเฟืองช้าง
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Plantae
ไม่ได้จัดลำดับ: Angiosperms
ไม่ได้จัดลำดับ: Eudicots
ไม่ได้จัดลำดับ: Rosids
อันดับ: Malpighiales
วงศ์: Sapindaceae
สกุล: Lepisanthes
สปีชีส์: L.  tetraphylla
ชื่อทวินาม
Lepisanthes tetraphylla
(Vahl) Radlk.

มะเฟืองช้าง (ชื่อวิทยาศาสตร์: Lepisanthes tetraphylla) เป็นพืชในวงศ์เงาะ (Sapindaceae) กระจายพันธุ์ในอินเดีย อินโดจีนถึงปาปัวเซีย[1] ลักษณะเป็นไม้ต้นผลัดใบ สูง 15-23 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มมนค่อนข้างกลม โคนต้นเป็นพูพอน ใบเป็นใบประกอบขนนกชั้นเดียวปลายคู่ เรียงเวียนสลับ ใบย่อยเรียงตรงข้าม 2 คู่ ใบรูปไข่ กว้าง 3-11 เซนติเมตร ยาว 5-28 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนใบสอบ ผิวใบด้านบนเกลี้ยง ด้านล่างมีขนสั้น ๆ ขอบใบเรียงหรือเป็นคลื่นเล็กน้อย ดอกสีขาว ขาวอมเขียวหรือครีมถึงชมพู มีกลิ่นคล้ายดอกพิกุล ออกเป็นช่อแบบกระจะตามกิ่ง กลีบเลี้ยง 5 กลีบ แบ่งเป็น 2 ชั้น ชั้นนอก 2 กลีบ ชั้นใน 3 กลีบ รูปรีถึงรูปไข่หรือไข่กลับ กลีบดอกมี 4 กลีบ รูปรีขอบขนานถึงรูปไข่ โคนดอกมีขน ผลทรงกลมแบบเมล็ดเดียว สีเหลืองถึงเทา เมล็ดสีน้ำตาล[2]

ชาวพื้นเมืองใช้ใบและลำต้นในการรักษาอาการไอ เนื้อไม้ใช้ทำของใช้[3]

อ้างอิง[แก้]

  1. "Lepisanthes tetraphylla - Taxonomy - GRIN-Global". Germplasm Resources Information Network. สืบค้นเมื่อ February 8, 2017.
  2. "มะเฟืองช้าง - ฐานข้อมูลเพื่อความหลากหลาย". กรมป่าไม้. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-06-05. สืบค้นเมื่อ February 8, 2017.
  3. "Lepisanthes tetraphylla". Useful Tropical Plants. สืบค้นเมื่อ February 8, 2017.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]